De kinderen keken er al weken naar uit en de ouders tegenop: de herfstvakantie! Nu valt dat in ons geval wel mee. Aysheline zit zelf in het onderwijs, dus zij heeft ook vakantie. Maar voor mij is het toch anders. Ik heb sinds vorige week weer een klus bij de Belastingen, dus toen iedereen zei: "lekker, vakantie", deed ik niet mee.
Met Dennis en Marla (ook in het onderwijs) hadden we afgesproken om te gaan varen op Banda Abou. Voor de niet-Curaçaokenners: Banda'bou is de niet of nauwelijks bevolkte westkant van het eiland, waar de stranden het witst zijn en het water het blauwst is....... Voor mij toch wel een speciaal uitje, want ik was nog nooit met een boot op Banda'bou geweest. Normaal zie je daar in zee alleen maar waterscooters van jongeren die in de bolletjeslogistiek van het eiland werken, maar dit keer deden we zelf mee (met varen dan wel te verstaan...).
Onderweg vroegen wij ons af wat al die BBQ en Grills waren langs de kant van de weg. Elke 100 meter kon je je buik rond eten. Op de terugweg kwamen we er snel achter: laat het vandaag nou net Dia di Banda'bou zijn!!!!!
Curaçao heeft voor alles wat los en vast zit een Dia. Dus niet alleen Moederdag of Dierendag, maar ook Teachers dag (afgelopen vrijdag) Kultuurdag (was een hele week), Vlaggendag, Nummerplaatbelastingbetaaldag en tot onze verrassing nu ook Dag van de Benedenkant...
We hadden en hebben geen idee wat dat inhoudt, maar het resultaat was wel een file vanaf Westpunt tot aan Hato. Het kostte ons twee en een half uur om thuis te komen (normaal gesproken een ritje van 45 minuten)! Zo in de file kregen we zowaar heimwee naar Nederland...
Maar goed, het is vakantie (voor sommigen) dus wat geeft het. De mooie zonsondergang vandaag, op Santa Cruz was de file in ieder geval meer dan waard:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten