donderdag 18 oktober 2007

Dag van de Armoede

Deze keer geen Curaçaose uitvinding, maar een internationale: de Dag van de Armoede! En heel actueel voor Curaçao. Armoede is voor mij een moeilijk begrip. Tijdens mijn jaren in Afrika, waar ik werkte voor Artsen zonder Grenzen ben ik uiteraard veel zaken tegengekomen die je in verband brengt met armoede. Maar het begrip zelf laat zich moeilijk uitleggen. De buurman kijkt wellicht meewarig als ik hem vertel dat ik dit jaar niet naar Nederland ga - hij reist 1x per kwartaal - en denkt "wat een armoede"! Ik dacht hetzelfde van mijn Ethiopische buurman, die nog nooit Addis Ababa had verlaten...

Toch zijn we geen van beide arm.

Aan de andere kant gruwel ik van die toeristen die 9 dagen met Arkefly in het Livingstone Resort zitten en mij vertellen dat Curaçao geen armoede kent. "Ben je weleens op Seru Fortuna geweest? Of in die wijk onder de zwaveldampen van de Isla...?

Men schat dat er zo'n 25.000 mensen op Curaçao leven in armoede (bron: Centrum voor Latijns-Amerikaanse en Caribische studies van de Universiteit Utrecht). Dat lijkt niet veel, maar op een bevolking van ongeveer 150.000 is dat toch zo'n 17%. Armoede wordt hier gedefinieerd als een verzamelnaam waarbij kernbegrippen als drugs, werkloosheid, alleenstaande tienermoeders, dropouts al dan niet gecombineerd een rol spelen. Niemand komt om van de honger (dat was in Ethiopië en Angola, waar ik zat wel anders), maar de keuze van geld bijverdienen geeft toch aan dat het een keuze van armoede is: als 'mula' - letterlijk muildier (bijnaam voor drugskoeriers) -of met een snoepkarretje, of je neemt een extra vriendje, of een extra kindje, en als laatste mogelijkheid kun je naar Nederland (uitkering).

Sinds vorig jaar wordt er door Reda Sosial 18 miljoen NAfl (7,5 miljoen euro) in armoedebestrijding gestoken. Deze organisatie wordt gerund door de landsregering van de Nederlandse Antillen. Vandaag stond er een paginagrote advertentie van deze organisatie in de Amigoe. Met het miljoenenbedrag, zo stelt Reda Sosial, zijn 7.500 mensen bereikt. Dat is volgens mijn berekening 30%. Er is dus nog een lange weg te gaan...

En die lange weg is - naar mijn bescheiden mening - een schande voor het Konininkrijk der Nederlanden. Een schande die mijns inziens overigens niet alleen op het conto van Den Haag, maar ook op het conto van Willemstad kan worden geschreven. De politieke elite van dit eiland lijkt het armoedeprobleem nauwelijks serieus te nemen, getuige de klucht rondom de eigen pensioenen en salarissen... Zie een helder stuk van Casaspider hierover (en vergeet de namen van deze politici nooit!) en lees ook de site van Jacob Gelt Dekker).

En uiteraard zitten er in de armoede groep een aantal mensen dat niet wil aanpakken en de armoede over zichzelf afroept: de grote werkloosheid op Curaçao staat in schril contrast met de hoeveelheid geimporteerde arbeid (o.a. Haiti, Dominicaanse republiek, Colombia) en de hoge crime-rate zegt ook genoeg...

Misschien dat we één en ander op de aankomende Antillendag kunnen bepraten: 21 oktober! Dat lijkt mij zinniger dan de discussie die vandaag in de krant speelde: hebben we nu wel of niet vrij op maandag, nu de dag zelf op zondag valt?

Geen opmerkingen: