maandag 28 februari 2011

Kindercarnaval in 't water gevallen

Traditiegetrouw paraderen de kinderen van Curaçao precies één week voor de grote carnavalsmars, de Gran Marcha door de straten van Willem- en Oranjestad. Maar gisteren ging het mis. Regen en onweer gooiden roet in het eten van de kleine kinderen en de mars werd afgelast.

De kindercarnavalsparade is één van de vele optochtparades die het carnaval op Curaçao kenmerkt: zo kennen we de Paardenparade, de Tienerparade, de Grote Mars, en volgende week dinsdag - de dag voor Aswoensdag - de Afscheidsparade, ook wel de Marcha di Despedida genoemd. En gister dus de kleinste kinderparade!

Nadat gisteren de afgelasting bekend werd, kon er over niets anders meer gepraat worden in de media, op radio en televisie.En dat is niet verwonderlijk. Carnaval is het belangrijkste culturele event op de Benedenwindse eilanden. Maanden lang zijn carnavalsgroepen bezig met de voorbereiding. Het ene kostuum is nog mooier dan het andere. Daar wordt enorm veel geld aan uit gegeven.

De aflasting van gisteren kan betekenen dat dit allemaal voor niets is gedaan. Toch zullen veel kleermakers blij zijn dat de kostuums gisteren de regen bespaard bleven. Het niet doorgaan van de mars had wellicht geen gevolg voor de vrije dag van maandag, maar zin had deze dag natuurlijk niet meer. En nog eentje erbij, voor als de mars op een andere dag gaat worden gehouden, zit er niet in.

De enige oplossing is om het evenement te verplaatsen. Aanvankelijk zou de tocht naar vandaag en daarna na donderdag worden verplaatst. In Aruba wordt de mars vandaag gelopen.

Maar het bleek logistiek – op Curaçao althans – niet mogelijk om op korte termijn iets te regelen. En dus heeft men besloten om de parade nu te houden , een dag na de Grote Mars op zondag. Maandag 7 maart dus.

Patricia Cronie in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'14")

vrijdag 25 februari 2011

De 'Inconvenient Truth' van Curaçao

In 2019 loopt het huurcontract met de Venezolaanse oliemultinational PdVSA af en zou het zomaar kunnen dat Curaçao zonder olieraffinage komt te zitten. Menig Curaçaoenaar bibbert bij deze gedachte, want 100 jaar olieraffinage heeft diepe sporen achtergelaten bij duizenden families wier vader, broer en oom werk vonden bij deze oliereus.

Hele dorpen zijn door de toenmalige Shell uit de grond gestampt, en net als Philips in Eindhoven valt Shell/PdVSA eigenlijk niet weg te denken uit Willemstad.

De regering van Curaçao heeft met de Nederlandse overheid afgesproken om een aantal scenarios te ontwikkelen om de toekomst van de olieraffinage in kaart te brengen. Daarbij zijn er grofweg drie opties die ontwikkeld kunnen worden:
  1. Upgrading van de huidige oude en verroeste raffinaderij
  2. Verplaatsing van de raffinaderij naar een locatie die minder schadelijk is voor het milieu en de mensen
  3. Sluiting van de raffinaderij
De twee laatste opties doet de harten kloppen van visionairs, fantasten en creatieve geesten, omdat daarmee het 600ha grote terrein van de Isla vrijkomt en geschikt zou kunnen worden gemaakt voor grootschalige toeristische ontwikkeling, die – zo stellen plannenmakers – tienduizenden banen op kan leveren.

Eén van die plannenmakers is de stichting GreenTown Curaçao, die deze maand een mediacampagne is begonnen (en gisteren een campagnestrategie bijeenkomst hield) om alle olieraffinageliefhebbers over te halen de 2e of 3e optie te omarmen door een haalbaar alternatief te presenteren.

Volgende maand zal deze stichting gesprekken hebben met de Nederlandse politiek en met Shell, de hoofdverantwoordelijke voor de grote vervuiling van het gebied. Niet om met het vingertje te wijzen. Nee: men wil Shell interesseren om te investeren in groen energie in deze nieuwe stadskern.

Ook Nederland gaat kennismaken met de ambitieuse groep, want volgende maand staan optredens bij Pauw en Witteman en de Wereld Draait Door op de agenda. En, o ja: Wubbo Okkels ondersteunt het programma en probeert Al Gore mee te krijgen om als ambassadeur voor dit project op te treden.

Waarom Al Gore? Na de ontmanteling van de Antillen is Curaçao de op één na grootste CO2 uitstoter per capita in de wereld. Dus daar valt winst te helen voor Gore’s 'Inconvenient truth!'

Funda Müjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'58")

woensdag 23 februari 2011

Curaçao: keuze tussen natuur en homo's

Twee Duitse ontwikkelaars, Carlo Didillon en Alexander Schwab, hebben een plan uitgewerkt voor de bouw van een luxe homo-resort, de Davion Lagoon, aan de St. Jorisbaai op Curaçao. Het resort zal gevormd worden door vijftien verschillende hotels met ieder een eigen stijl. Dit moet 4812 kamers opleveren en accommodatie bieden aan 9800 gasten.

Amitieus, want dit betekent bijna een verdubbeling van het aantal bedden op Curaçao, die op dit moment al niet bediend kunnen worden vanwege een gebrek aan goed opgeleid personeel.

Volgens de ramingen van het tweetal zal voor de eerste fase van het project 6 miljoen euro nodig zijn en voor de tweede fase 150 miljoen euro. Ter realisatie van de laatste fase moet er 1,1 miljard euro worden binnengehaald. Didillon en Schwab willen internationale investeerders binnenhalen en zijn van plan om langs 28 steden in de vijf continenten te toeren.

Volgens de ontwikkelaars biedt een vestiging op Curaçao veel voordelen: “Curaçao is een reeds ontwikkeld, benedenwinds eiland zonder gevaar voor vulkaanuitbarstingen of aardbevingen, met een goed ontwikkelde import/transport-industrie, een autonome staat binnen het Nederlands Koninkrijk met een Nederlands rechtssysteem, een multi-culturele bevolkingssamenstelling waarbij een tolerante sfeer prevaleert, en een bevolking boven het gemiddelde opgeleid en vriendelijk tegenover buitenlanders.

Curaçao geniet grote populariteit onder Nederlandse homoseksuelen, die tevens een grote bijdrage hebben geleverd aan de ontwikkeling van toerisme en restauratie van oude gebouwen. De homoseksuelen zijn welkom en de overheid ondersteunt zelfs een website voor homoseksuelen: www.gaycuracao.com.”

Ondanks dit homo-vriendelijke imago zijn er toch gefronste wenkbrauwen op Curaçao: het geplande gebied is namelijk conserveringsgebied en dus komen niet de homohaters in opstand, maar de natuurliefhebbers. De politiek zegt overigens van niets te weten en stelt zelfs dat een gedeelte van de baai in handen is van twee rijke families. De rest is in handen van de overheid en die zegt nu in ieder geval dat daar niet gebouwd mag worden.

De ontwikkelaars zijn toch wel geschrokken van de commotie en haasten zich nu om te zeggen dat hun plannen niet vastkleven aan het Jorisgebied. Wellicht dat bij een volgend, wellicht zorgvuldiger uitgekozen locatie de anti-homo sentimenten iets meer ruimte krijgen....want zoveel kamers voor homo’s is zelfs voor een gay-friendly island iets teveel......

Dionne Pool in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'39")

donderdag 10 februari 2011

Dieren- en mensenvissers onaangenaam verrast

Naarmate 10-10-10 achter ons ligt, wordt steeds duidelijker dat er allemaal losse eindjes liggen, waar niet altijd rekening mee is gehouden. Zaken waar we met z'n allen niet bij stil hebben gestaan.

Dat ondervinden deze week -heel concreet- de vissers en de dominees. De dierenvissers en de mensenvissers om ze beter te duiden.

De viswateren om ons heen waren vroeger van de Nederlandse Antillen. Het was gewoon om Curaçoase en Bonairiaanse vissers gezamenlijk op te zien trekken. En als je als Curaçaose visser dan een tonnetje vis op de kade van Kralingendijk legde en verkocht, nam je je Antilliaanse guldens gewoon weer mee naar Willemstad. Niets aan de hand.

Daar denkt de Nederlandse Immigratie en Douane heel anders over. De Curaçaose visser moet zich namelijk eerst met paspoort melden en vervolgens invoerrechten betalen over zijn tonnetje vis.

De scheiding tussen Kerk en Staat is in Nederland een uitontwikkeld begrip. Hier op de voormalige Antillen absoluut niet. Zo kan het gebeuren dat bij persconferenties van de ministerraad er plotseling gebeden gaat worden en je als journalist je opschrijfboekje neer dient te leggen.

De kerken krijgen hier dan ook subsidie van de overheid, iets dat overigens tot in de jaren '80 in Nederland ook nog gebeurde.

Na 10-10-10 is die subsidie op de drie Bes-eilanden van de ene op de andere dag gestopt. Met als gevolg dat de dominees en priesters aan het eind van de maand hun salaris niet meer uitbetaald kregen.

Gelukkig hebben de dominees ondersteuning van de ChristenUnie gekregen, want kamerlid Cyntia Ortega-Martijn, zelf een verwoed kerkgangster heeft gevraagd om een overgangsregeling voor de kerkelijke leiding op de Bes-eilanden.

Ik voorspel je niet alleen deze wellicht kolderieke situatie de komende maanden. Maar ook losse eindjes die kwalijker gevolgen zullen hebben. Onze gezondheidszorg bijvoorbeeld. We zijn op dit moment de boedel tussen alle eilanden aan het verdelen. En nu al wordt duidelijk dat de gezondheidszorg dezelfde kostenpost moeten blijven betalen, terwijl het aantal verzekerden terugloopt. Die wonen namelijk niet meer in ons land. Een premieverhoging ligt dus voor de hand......

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'52")

maandag 7 februari 2011

Seng Nin Fai Lok!

Seng Nin Fai Lok! En dat betekent 'Gelukkig nieuwjaar' in het Chinees.

De Chinese gemeenschap vierde afgelopen weekend en de komende vijftien dagen hun oud en nieuwjaarsfeest. Nice to know, is dat de Chinezen een stuk verder zijn dan wij, namelijk in het jaar 4708, en dat wordt het jaar van het Konijn en het Metaal. De Chinese kalender is gebaseerd op de maan en een jaartje duurt dus wat korter dan bij ons. Vandaar hun voorsprong in telling.

Ruim 1200 Chinesen wonen er op Curaçao en vierden afgelopen weekend oud en nieuw. Dat lijkt niet veel, maar toch valt deze gemeenschap op hier in Curaçao. Dat heeft te maken met hun economische vitaliteit: veel, heel veel snèks en toko’s op het eiland worden door hen gerund.

De meeste Chinezen komen uit Kanton en zijn hier gekomen via de boot uit Hong Kong. Een grote groep kwam vanaf het begin van de 20e eeuw. Aan de ene kant om hongersnood, overstormingen en politieke onrust in china te ontlopen, aan de andere kant omdat er door de opkomende olieindustrie, zo rond 1915 erg veel werk was in Venezuela. Veel van hen maakten een stop op Curaçao en besloten te blijven.

Hoewel Chinezen zonder uitzondering allemaal Papiaments spreken, leeft het gevoel bij veel Curaçaoënaars dat ze niet integreren in de maatschappij. Ik kan je echter verzekeren dat dat niet waar is. In veel gezinnen wordt geen Kantonees meer gesproken, maar uitsluitend Papiaments. Een enkeling spreekt ook Nederlands. De jonge mensen dansen salsa en merengue. Maar chinezen zijn vooral harde werkers, economisch zeer actief.

Cultureel en sociaal is de groep toch erg naar binnen gericht. Men trouwt ook binnen de groep. Vorig jaar kwam de gemeenschap voor het eerst echt in het nieuws toen ze protesteerden tegen de vele overvallen op hun sneks en toko’s. Toen werd al gezegd, dat dat opmerkelijk was, want Chinezen staan niet bekend om hun op de barricade-klimmende kwaliteiten.

China heeft ondertussen interesse gekregen in zakelijk Curaçao. Onlangs was de Chinese ambassadeur, Zhang Jun uit Nederland hier te gast en is gesproken over een permanente vertegenwoordiging van China op Curaçao.

En dat heeft te maken met de groeiende Chinese interesse in de Latijns- en Zuid-Amerikaanse markt. Curacao profileert zich internationaal nadrukkelijk als hub voor investeerders, dankzij een goede financiële off-shore sector en kennis van de Caribische regio.

Anouska Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'36")

donderdag 3 februari 2011

Doe-het-zelf vaderschapstest te koop bij botika’s Curaçao

Eindelijk is-ie dan: de doe-het-zelf DNA test in de apotheken van Curaçao. Je wint er geen rechtzaak mee, maar je weet wel zeker wie de vader van je kind is.

En dat is handig, want één op de vier moeders heeft bij de geboorte van hun kind geen idee wie de vader is (wel wie het kan zijn). En dan heb je het over 500 kinderen per jaar. Vermenigvuldigt met al die kinderen en volwassenen die al jaren met dit dilemma lopen.

Tot nu toe waren er haast alleen doe-het-zelf-testen verkrijgbaar via internet. Veel mensen hebben hier echter geen internetverbinding of creditcard en blijven dus met hun vragen zitten,

Creditkaart of niet, je moet toch flink in de buidel tasten: De doe-het-zelf test kost 795 (300 euro) gulden en bevat steriele wattenstaafjes, bemonster-enveloppen waar de steriele wattenstaafjes na het afnemen van de test in moeten, handschoenen, een verzamel-envelop, drietalige instructies en zelfs een pen.

Na het afnemen van wangslijm bij alle betrokkenen, dient de verzamel-envelop naar het Curaçao DNA Center te worden teruggestuurd. Deze zorgt voor de verdere afwikkeling van de test.

Dus helemaal doe-het zelf is het ook weer niet. De test gaat overigens naar een Amerikaans laboratorium dat binnen vijf tot acht werkdagen uitsluitsel geeft. Als de test juist afgenomen is, zijn de resultaten voor 99,99% betrouwbaar”, zegt de leverancier.

Mocht je ten behoeve van een alimentatiezaak toch een rechtsgeldige test willen hebben, dan kan dat ook. Alleen verdwijnt dan de doe-het-zelf component en ga je direct naar de leverancier. Hij opent dan het doe-het-zelf pakketje en voert de wattenstaaf-procedure uit. Daar ontvangt-ie dan nog eens 900 piek voor, want dit geintje kost 1695 gulden (700 euro)

Funda Müjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'31")