donderdag 19 mei 2011

Schelden doet soms pijn

Minister Donner van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties werd gisteren onaagenaam verrast tijdens het debat met de vaste Tweede Kamercommissie voor Koninkrijksrelaties. SP-Kamerlid Ronald van Raak trok zo hard van leer tegen vicepremier Theo Heyliger van Sint Maarten, dat het aanwezige bezoek van de Bovenwindse eilanden vol ongeloof reageerden op de bewoordingen van de SP-er.

Van Raak noemde Heyliger een ‘maffiabaas’ en ‘mister ten procent’. Met dat laatste verwees Ronald van Raak naar geruchten over vermeende corruptie op het Bovenwindse eiland. Heyliger heeft een stevige hand in een aantal overheids-nv's. En algemeen bekend is, dat deze nv’s melkkoetjes zijn voor corrupte politici. En daar doelde van Raak op.

De uitlatingen van Ronald van Raak waren een reactie op eerdere uitspraken van de vicepremier van Sint Maarten. En het schelden van van Raak of zoals hij het zelf noemt: het benoemen van de echte problemen is een stokpaardje aan het worden van linkse en rechtse politici in Nederland. Van Raak vaart wat dat betreft eenzelfde koers als de PVV, zeker ten opzicht van de voormalige Antillen.

Maar de vicepremier van Sint Maarten is ook niet vrij van zonden. Hij noemde Hollandse politici onlangs nog slavendrijvers. De huidige staatkundige relatie van Sint Maarten met Nederland is volgens hem een vorm van moderne slavernij. “Het enige waar Nederland nu in voorziet, zegt Heyligers, is toezicht. "Het financieel toezicht loopt ons de neus-, oog- en andere gaten uit", waren zijn exacte woorden.

Er zit een kern van waarheid in de wederzijdse beschuldigingen, afhankelijk van waar je staat. Het klopt dat het financiele toezicht een buitengewoon zwaar controle mechanisme is op de uitgaven van de overheid van Sint Maarten. Maar het klopt ook dat er buitengewoon veel corruptie is op het eiland, die elke vooruitgang in de weg staat.

De confrontatie tussen Donner en van Raak is een botsing tussen oude en nieuwe politiek. En daar zullen we aan moeten wennen. Bovendien: we doen dan wel vaak alsof dat schelden erg is, maar we zijn hier op de eilanden niet roomser dan de paus. Als je hoort hoe politici hier tegen elkaar te keer gaan, dan is Ronald van Raak een lieverdje. Geloof me.

Dionne Pool in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'41")

dinsdag 17 mei 2011

Divi Divi crash: iedereen in de fout!

Voor de kust van Bonaire stortte anderhalf jaar geleden een klein vliegtuigje van Divi Divi-air neer in zee, bij een noodlanding. De Onderzoeksraad voor de Veiligheid publiceerde dinsdag haar rapport met conclusies naar de toedracht van het ongeval. En die conclusies liegen er niet om. Zowel overheid, luchtvaartmaatschappij en hulpverlening moeten met de billen bloot. Ook de omgekomen piloot gaat niet vrijuit.

Robert Mansell had namelijk niet door moeten vliegen, maar rechtsomkeer moeten maken. De luchthaven van Curaçao was het dichtstbij, toen de motor uitviel. In het vervolg van de vlucht lijkt hij de passagiers aan hun lot te hebben overgelaten door zich uitsluitend met het besturen van zijn vliegtuig bezig te houden. Maar bovenal, had de piloot niet mogen vertrekken omdat de kist te zwaar beladen was.

Ook de maatschappij van Mansell krijgt er stevig van langs: zij houden onvoldoende toezicht op hun piloten en gebruiken te lage standaardgewichten voor passagiers. De gemiddelde passagier weegt volgens hen 73 kilo, in werkelijkheid is dat 10 kilo meer.

Tenslotte krijgt de luchthavenautoriteit op zijn kop, omdat zij geen of onvoldoende toezicht houdt op de lokale luchtvaartmaatschappijen. Het oordeel van De Onderzoeksraad is verbijsterend: 'een ontluisterend beeld van de luchtvaartveiligheid op Curaçao en de hulpverlening op Bonaire'.

Fouad Sidali in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'40")

vrijdag 13 mei 2011

Curaçao te duur voor Chavéz en de PVV

Heel veel Nederlanders, maar in ieder geval de PVV-stemmers willen de eilanden van de Antillen graag op marktplaats te koop zetten of nog misplaatster: weggeven of overdragen aan Venezuela. Deze week kwam een bericht terug uit Venezuela dat ons -verrassend - meldde: we willen jullie niet, jullie zijn veels te duur!

Generaal buitendienst en speciaal militair en politiek adviseur van Hugo Chávez, Alberto Müller verklaarde dat Venezuela kijkt naar de eilanden in termen van kosten en baten. De prijs van annexatie is te hoog, aldus deze man, want de Antillen hebben een hoge levensstandaard die door een kunstmatige economie, zonder eigen middelen, in stand wordt gehouden.

Oliekoning
Deze en andere uitspraken staan opgetekend in het boek 'De Oliekoning - Hugo Chávez en de beloftes van zijn Latijns-Amerikaanse revolutie' van Wereldomroep-collega Edwin Koopman.

Het boek geeft een mooi inzicht in de Venezolaanse (geo)politiek, dat – in het geval van de Benedenwindse eilanden draait om Nederland en de Verenigde Staten. Volgens deskundigen houden Venezuela, de Verenigde Staten, Nederland en de Benedenwindse eilanden elkaar in een greep van angst.

Driedubbel
Het is een driedubbel problem, volgens bijvoorbeeld Ko Colijn van inistituut Clingendael in een gesprek met de Wereldomroep: de Venezolanen vrezen dat de Antilliaanse eilanden door de Amerikanen gebruikt worden om hen aan te vallen. Omgekeerd is Nederland bang dat Chávez de drie eilanden ooit zal annexeren en de Verenigde Staten denken dat Nederland niet genoeg zal doen om de Venezolanen tegen te houden.

Een merkwaardige situatie, aldus Ko Colijn. Hij stelt dat de angst in tien minuten verdwenen is als ze met elkaar om de tafel zouden gaan, Nederland heeft dat overigens wel geprobeerd, maar altijd nul op het rekest gekregen. En nu we op Curaçao een Venezolaans goed gezinde regering hebben, probeert Maxim Verhagen het via de premier van Curaçao, Gerrit Schotte.
En Schotte maakt daar handig gebruik van om Nederland in andere zaken een beetje op afstand te kunnen houden.

Wensenlijstje
Onlangs, in februari werd dit duidelijk toen Schotte in de media verkondigde dat die maand nog een ontmoeting zou volgen met Chávez (er zou zelfs al sprake zijn van een tegenbezoek van Chavez aan Curaçao!).

Schotte toonde daarbij een witte gesloten envelope met daarin – volgens eigen zeggen – het wensenlijstje van Verhagen. De gesprekken hebben helaas nog niet plaatsgevonden. Vermoedelijk omdat het Chávez toch iets te ver gaat om zijn agenda te laten bepalen door dat kleine eilandje, 90 km voor zijn kust, in ‘zijn nationale wateren’…..

Vrijstaat
De bevolking van de Antillen laat zich niet gauw bangmaken. Een mogelijke invasie van Venezuela gaat net iets te ver. Vergeet niet dat alle retoriek, ook die van de PVV, vooral bedoeld is voor interne consumptie.

Ondanks de stoere woorden van Chávez, dat de Benedenwindse eilanden bij Venezuela horen, zal er volgens journalist Koopman niks gebeuren. Maar, Venezuela houdt de boel wel en in de gaten en dat heeft alles te maken met de geschiedenis. Bijna elke bandiet die vroeger een revo;utie voorbereidde, deed dat vanuit de vrijstaat Curaçao....

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'14")

woensdag 4 mei 2011

Dodenherdenking in de West

Vanochtend om 9 uur is er bij het monument op het Waaigat en op de militaire begraafplaats in Willemstad, Curaçao een korte herdenkingsceremonie geweest ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.

Tijdens de herdenking vanochtend is er onder het voorbijrazend verkeer twee minuten stilte gehouden, maar de rest van Curaçao heeft dáár niets van gemerkt.

Curaçao en Aruba leverden tijdens de oorlog vliegtuigbrandstof aan de strijdkrachten en hadden vanwege die reden wel degelijk te maken met ‘de Duitsers’. De eilanden waren omsingeld door Duitse torpedojagers die probeerden de olietankers bij aankomst en vertrek van de haven te torpederen. Eén keer heeft de Duitse Marine Curacao op land aangevallen, maar dat kwam ze duur te staan. Met 12 cm kanonnen warden ze de zee weer opgejaagd. Ze hebben het daarna nooit meer geprobeerd.

Chinezen
De aanwezigen op het Waaigat herdachten alle militairen en burgers van het Koninkrijk der Nederlanden die sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog door oorlogshandelingen of terreur zijn omgekomen. Daaronder worden vast niet de vijftien stakende Chinezen gerekend, die op 20 april 1942 gedood werden door de Nederlandse autoriteiten. Curaçao herdenkt deze slachtoffers weliswaar jaarlijks, maar dan op 20 april, niet nu.

En Curaçao is een iets te grote aanduiding, want er zijn bij deze herdenking altijd maar een handjevol politici en belangstellenden. En ook nog vaak die mensen die graag met de vinger naar het verderfelijke Nederland wijzen. Chinezen worden op Curaçao overigens geweldig gediscrimineerd, dus de vraag is gerechtvaardigt met welke motieven zij jaarlijks herdacht worden....

Verzetshelden uit de West
Er zijn verschillende mensen uit Suriname en de voormalige Antillen in het verzet gegaan, die het niet hebben overleefd. De bekendste is George Maduro, de naamgever van het in 1952 opgerichtte stadje Madurodam. Maduro werd vele malen gearresteerd en stierf op 28-jarige leeftijd in kamp Dachau aan vlektyfus.

In Nederland iets minder bekend, maar hier des te meer is Segundo Jorge Adelberto ‘Boy’ Ecury uit Aruba (zie foto). Boy Ecury was tijdens de oorlog een jonge student uit Aruba, die door verraad aan zijn einde kwam.

Boy zat eerst bij de Oisterwijkse Raad van Verzet. Met zelfgemaakte brandbommen bestookte hij Duitse vrachtauto's, saboteerde spoorlijnen en bood hulp aan onderduikers en geallieerde piloten. Op een gegeven moment moest Boy zelf ook onderduiken. De Duitsers maakten fanatiek jacht op het verzet en met zijn donkere huidskleur viel Boy te veel op. In Den Haag sloot hij zich aan bij de Knokploegen die aanslagen pleegden op NSB'ers.

Hij is uiteindelijk door een verzetsmakker, die doorsloeg verraden en op 6 november 1944 gefusilleerd door de Duitsers op de Waalsdorpervlakte. 22 jaar is hij geworden.

Aruba wil dit jaar aandacht vragen voor dit stukje ‘vergeten geschiedenis’. Vanavond waren zo'n twintig Arubaanse studenten namens de regering en bevolking van Aruba bij de officiële dodenherdenking op de Waalsdorpervlakte om een krans te leggen bij het monument. Vlakbij de plaats waar Boy Ecury destijds werd gefusilleerd.

Film
Er is in 2003 een film gemaakt door Frans Weisz, met een scenario van Arthur Japin over Boy Ecury. Aanstaande vrijdag, 6 mei wordt in De Balie in Amsterdam in samenwerking met de Vereniging Antilliaans Netwerk en het Genootschap Vrienden van Aruba deze film vertoond.

Voorafgaand daaraan zullen korte inleidingen worden gehouden door gevolmachtigde minister van Aruba Edwin Abath en schrijfster Giselle Ecury. De bijeenkomst begint vrijdag om 20.00 uur.

Funda Müjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'01")