zondag 30 december 2007
De dagen tussen Kerst en Oud & Nieuw
En toch kan ik dit wel waarderen. Elke dag 30 graden verveelt niet, maar de afwisseling voelt toch goed. M'n neus zit wel weer dicht, Daniel hoest als vanouds en iedereen heeft lichte keelpijn. Aysheline schudt meewarig haar hoofd en wil eigenlijk zo snel mogelijk weer terug. Ik geniet echter van elke seconde en vind het heerlijk om alle mensen weer te ontmoeten.
Jonathan heeft afgelopen vrijdag zijn verjaardag gevierd met zijn oude klas van Et Buut Basisschool in het huis van Ties (zijn Mattie) in Zaandam. Met alle kadobonnen heeft hij in de Bart Smit zijn Wii-setje uitgebreid. Hij was er erg content mee. Nog blijer was hij met het weerzien van al zijn oude klasgenootjes.
De dag na Kerst zijn we naar Ajax-FC Twente geweest. De kranten schreven over een leuke pot, maar als je in de laatste minuut een goal om je oren krijgt, is geen enkele wedstrijd leuk. Ajax speelt dramatisch slecht.....het is maar goed dat we op Curaçao wonen en dat Rotterdam en Eindhoven ook slecht spelen (echt waar casaspider!), anders was het wel heel zichtbaar geworden. Daniel vond het allemaal fantastisch! Het was zijn eerste wedstrijd en hij genoot er zichtbaar van. Toen ik hem vroeg hoe hij het vond, zei hij: "heel erg leuk en heel erg stom, die laatste minuut".
Jonathan en Daniel slapen waar mogelijk bij vriendjes. Vannacht blijven ze bij Jaap en Maarten in Amsterdam. Op Oudejaarsavond gaan we naar Amersfoort, naar John en Mill. Niet vergeten vuurwerk en een oudejaarslot te kopen....
Ondertussen horen we goede berichten uit Curaçao. Wouter en Edith, die nu ons huis bewaken melden dat ze het zwembad ingewijd hebben. De kinderen zijn er niet meer uit te slaan. Ik hoop dat Wouter snel uitvindt hoe je foto's uit je camera krijgt en verstuurt, want ik word tamelijk ongeduldig. Wouter schijnt echter hele andere talenten te hebben.......
We genieten van hun huisje bij de Utrechtse brug. Heel lekker knus, mooie badkamer en heel veel krantenabonnementen. Bovendien, aan de rand van de A10 en de A2, dus je bent zo in de provincie. We moeten wel wennen aan al die buren die trap op en af lopen. Gek eigenlijk, dat hoe meer je je buren hoort, hoe minder je ze kent. Op Curaçao hoor ik mijn buren nooit, maar ik ken ze erg goed.
Overigens is het wel wennen hier, dat mensen elkaar niet groeten en elkaar straal voorbij lopen op straat. De meeste schrikken van mijn gegroet en mijn Ajo wordt al helemaal niet begrepen....
Is dit iets typisch voor Amsterdam?
zaterdag 22 december 2007
Bon PASKU
Dit keer had ze echter een paar keer achter elkaar geroepen dat haar computer zo slow was. Mijn ervaring leert me dat Dell machines met 256k Rimm-geheugen niet vooruit te branden zijn, laat staan dat je nog ergens Rimm geheugen kan kopen (en voor een schappelijke prijs). Los van het feit dat geheugen als cadeau aan je vrouw toch wel opgevat kan worden als dieptepunt in je relatie....
Dus staat er nu een nieuwe computer, met 2Gig geheugen. En geen Dell, anders herhaalt zich dit verhaal over 3 jaar weer.
's Avonds zijn we met z'n allen gaan eten in de Kleine Wereld, een leuk restaurantje aan het Spaanse Water. Er liep weliswaar een grote rat rond, maar dat mocht de pret niet drukken. Over ratten gesproken: wij hadden van de week voor het eerst een muis in huis. Volgens kenners het gevolg van de bouwactiviteiten van ons zwembad. De werkmannen gooien hun etensafval tussen het bouwpuin. Vandaar.
Het zwembadje krijgt al aardig vorm. Vandaag is de rand betegeld en 1e Kerstdag wordt het water gebracht. Dat komt met een truck, want water is hier te duur om je zwembad zomaar mee te vullen.
Wouter en Edith met Laurens en Isis zijn gisteren met een uur vertraging aangekomen. Ze zitten tot morgen in Livingstone en zullen daarna in ons huis trekken. Wij vertrekken zondagavond om 7 uur en zijn dan maandagochtend in Amsterdam.
Een andere goede vriend van mij uit Nederland heeft kaartjes voor Ajax geregeld a.s. donderdag. We zitten op de hoofdtribune. Daniel zal dan voor het eerst een voetbalwedstrijd gaan zien! Onwillekeurig denk ik dan aan die reclame van Mastercard: onbetaalbaar moment!
Voor iedereen: een Bon Pasku!!!
en hopenlijk ook een witte......
maandag 17 december 2007
De laatste week
Afgelopen zaterdag zijn Jonathan, Michiel en ik de Christoffelberg opgeklommen. Jonathan en ik zijn er al eens geweest, dus dat deden we wel even opnieuw. We zouden Michiel met verve vooruit lopen. Jonathan hield zich aan dit scenario en was boven in 45 minuten. Michiel volgde knap op 1 minuut (hij moet een kortere weg hebben genomen!) en ik werd na 60 minuten opgehaald door Jonathan, die zich aan de top verveelde. Ik zei hem nog: it's lonely up there...... De foto samen vergoedde echter veel!
De spierpijn die mij nu teistert is niet noemenswaardig, maar weerhoudt mij ervan om naar de computer boven te lopen. Au. Mijn bovenbenen willen niet meer meewerken aan welke verhoging dan ook. Ook afdalingen vallen niet meer in de smaak bij mijn knikkende knieën (ze knikken ook voortdurend NEE)...
Vandaag hebben we Karin & Michiel naar Hato gebracht. Zij logeerden een 12-tal dagen bij ons in huis en naast vakantie vieren hebben ze ook een aantal klusjes opgeknapt die nog steeds wachtten op vlijt en ijver. Zo had ik nog steeds de afzuiginstallatie in de badkamer niet aangesloten, liep de deur wat aan en kon de lucht niet circuleren. Dat die deur aanliep (en niet sloot) was zo gek dus nog niet. Ook de gordijnen in de logeerkamer waren nog niet ingekort en zo kan ik nog wel even doorgaan. Alles is gefixed: bedankt!
Een aantal klussen bij mijn opdrachtgevers wacht op voltooiing voordat we in Nederland zijn en we moeten ons huis natuurlijk ook winterklaar maken voor Wouter en Edith, die tijdens ons verblijf in Nederland op het huis passen (en wij op de hunne in Amsterdam).
Of het zwembad afkomt voor vertrek staat nog te bezien. De bouwers zijn nu met de houten flonders bezig, maar Juan, de hoofdbouwer was ziek vandaag, en dan gebeurt er niet zoveel hebben we gemerkt.
Gisteren was de grote dag voor Jonathan. Hij werd 12 jaar! We hebben een leuk feestje voor hem georganiseerd in de middag en 's avonds hebben de kinderen gezamenlijk naar de film 'Scary Movie 4' gekeken. Niet mijn film, hoor. Zeker met de beamer en groot projectie op de muur, was-ie dubbel eng...
In Nederland gaan we nog een feestje vieren met zijn vriendjes van zijn oude school. Ties stelt zijn huis op de Botemakerstraat ter beschikking op 28 december. Alleen voor genodigden, sorry.
We gaan met gemengde gevoelens naar Nederland. De kou trekt ons helemaal niet, maar we willen wel graag familie en vrienden zien. Daarnaast is de euro voor ons op dit moment ook niet echt een fijne munt om te kopen. Toen wij op Curaçao aankwamen kochten we een Euro voor 2,20 gulden. Nu moeten we voor diezelfde euro 2,70 neerleggen!!!! Ons salaris (in guldens) is helaas niet meegegroeid....
Het mag de pret niet drukken. Tot straks!
O ja, ik moet Jonathan nog bedanken voor de felicitaties. Hij heeft veel e-mail & cadeautjes gekregen.......
maandag 10 december 2007
Porto Marie
De verbouwperikelen gaan gestadig door. De zwembadbak is uitgedroogd en nu zijn de bouwers met het storten van kolommen bezig. Deze kolommen zijn nodig om de vloer rondom het zwembad te kunnen plaatsen. Deze is immers verhoogd om goed aan te kunnen sluiten bij de hoogte van de porch.
woensdag 5 december 2007
Pakjesavond
Het zal aan mij waarschijnlijk niet besteed zijn, want behendigheid met games is mij ten ene male vreemd. Zo verslaat Daniel (7) mij met het grootste gemak wanneer we op de Playstation Need for Speed Carbon spelen. Hij hoeft niet eens op zijn player te kijken! Gelukkig kan ik in het echt met mijn Ford Explorer ook een onwijse drift maken, dus ik blijf bewonderingswaardig in de kinderogen.
Als moderne vader (44) spreek ik dit taaltje al aardig mee, vind je niet......?
Vanavond vieren we Sinterklaas met onze nieuwe gasten, Karin & Michiel. Karin is een goede vriendin van Aysheline uit vroegere tijden; Michiel heeft ze er gratis bijgekregen (Aysheline dan...). Samen zijn het ondertussen goede vrienden van ons allebei geworden en vandaag komen ze aan voor een 12-daagse vakantie.
Morgen gaan we één dagje drogen, waarna de coating gaat beginnen. De verwachting is dat het geheel toch af gaat komen voor ons vertrek naar Nederland.
Ku Dios Kè...zullen we maar zeggen!
dinsdag 4 december 2007
Sinterklaas, wie kent hem niet?
maandag 3 december 2007
De Tafelberg
De Tafelberg leverde in vroegere tijden fosfaten op, maar levert nu alleen nog fijn bouwzand en steenslag. De westkant van de berg (zie foto) is het deel dat zichtbaar is voor iedereen. Mijnbouw is daar gestaakt om het zicht voor toeristen niet nog lelijker te maken. De oostkant, alleen zichtbaar voor Willy Maal, is daarom nu aan de beurt.
De tocht naar de top valt wat tegen. De spierballentaal taal aan het begin van deze post werd voornamelijk bedacht in de auto, want lopen op de berg is vanwege de mijnbouwactiviteiten niet toegestaan. Vier keer mag je de auto uit en kun je genieten van een adembenemend uitzicht: Deze foto, met op de voorgrond het Spaanse Water, kijkt in westelijke richting. Ons huis op Jan Thiel vind je onderaan het pijltje.
De hele tocht was gepland met Aysheline en Jonathan erbij, maar de logistiek rondom de bouw van het zwembad en verbouw van de vide plus het feit dat Jonathan schoolactiviteiten op de Römerschool had noopte ons de bezetting naar de Tafelberg te herzien.
Ben je op Curaçao en wil je ook een keer naar boven? Bel dan naar tel: 864 1950, fax: 864 2892, mobiel: 522 9610 of mail naar: esdiooms@carib-online.net.
zondag 2 december 2007
2 juni 1995
Vanmiddag is er een optreden van van het Weezer Combo van Dennis (van Marla) op Blauwbaai. Ik neem Dennis (uit Nederland) mee en zet hem daarna af op Hato. Zijn vakantie zit er op. Daarna met z'n vieren uit eten.
Maar eerst de rotzooi in huis opruimen vandaag. De vide heeft een nieuwe laminaatvloer en hekwerk gekregen en de dozen die voor deze klus opzij moesten worden gezet, staan nu in de woonkamer. De parketlegger vroeg nog: "zijn jullie hier net komen wonen?" Grapjas.
vrijdag 30 november 2007
Zwembad (dag 3)
Toen ik net een foto van het zwembad aan het maken was, werd ik gepasseerd door een bevallige jongeman, die zijn overgewicht met behulp van lopen probeert te verliezen. Hij had een erg grappig en toepasselijk T-shirt aan, waarvan ik jullie de foto niet wil onthouden:prettig weekend
donderdag 29 november 2007
Zwembad (Dag 2)
Langzamerhand beginnen de toekomstige bewoners van het verkavelingsplan voor ons echter te denken dat het allemaal wel meevalt met deze onstabiliteit. In ieder geval is het projectontwikkelaar aan de voorkant van de berg, bij de zee, heftig aan het drillen en boren ten behoeve van zwembaden en riolering. Activiteiten die de 'gewone' burgers uitdrukkelijk is verboden in verand met het 'instortingsgevaar'. Blijkbaar is er altijd baas boven baas, of moet ik zeggen: wie goed betaalt, bepaalt!
Zwembad (1)
De waarheid - op de volgende foto - ziet er iets realistischer uit (zoals dat wel vaker gaat met de waarheid): het huis mag dan wel af zijn, de tuin is verre van dat: In het bericht van zondag, meldde ik al dat leerlingen van Aysheline de tuin een beetje op orde proberen te houden, maar feitelijk is dat water naar de zee dragen, want het onkruid schiet achter je rug volop wortel, vaak nog dezelfde dag. Dat water kan dus beter ergens anders naar toe worden gedragen...
Vandaag zijn we dan ook officieel begonnen om de realiteit aan te passen aan de header van deze weblog. Andersom is goedkoper, maar het resultaat een stuk minder!
De bouw van het nieuwe zwembad, vandaag dus begonnen, zal wel een iets kleiner resultaat opleveren dan de photoshop bewerking. Als alles gaat zoals gepland (en waarom zou ik daar op Curaçao aan twijfelen?) kunnen we in de week tussen Kerst & Oud & Nieuw een eerste duikje nemen. Is dat even mazzel voor Wouter, Edith en de kinderen (zie bezoekschema)!
Op deze weblog zal ik proberen een fotoverslag te doen van de bouw. De eerste foto toont de omtrek van het te bouwen zwembad. Uiteindelijk zal het zwembad op gelijke hoogte van de porch gebouwd worden, dus het ingraven dient alleen voor de fundering. Onze porch is al 1,50 meter hoog...
foto: op de achtergrond de zee. Daar schijn je ook in te kunnen zwemmen...
woensdag 28 november 2007
Teveel afspraken
Gisteren was zo'n dag. In de ochtend had ik een afspraak extern. Op dezelfde tijd moest ik eigenlijk bij een andere externe afspraak zijn. Om half één kinderen ophalen van school. Vriendje van Jonathan mag mee (hadden we vorige week al afgesproken). Ships....., dinsdag komt Joan - onze interieurverzorgster - altijd interieur verzorgen. Wat inhoudt dat kinderen minder handig zijn in huis. Vriendjes van kinderen ook.
O, ja: vergeten dat Aysheline pas laat thuis komt in verband met haar bijlesbaan. En tot overmaat van ramp belt Sonia dat de schrijfclub niet om hallf acht 's avonds is, maar om half vijf in de middag....
Op weg naar Sonia belt Marla dat ik niet moet vergeten dat het vanavond voorlichtingsavond op school is voor het vervolgonderwijs van Jonathan: keuze van de middelbare school. "Of ben je dat soms - alweer- vergeten?" bijt ze me toe, met een flair alsof ze me al jaren kent.
Wat kan ik op dit soort momenten balen dat ik de genen van mijn vader geërfd heb. En wat ben ik blij dat Aysheline zo begripvol is en mijn vergeetachtigheid afvangt door met Jonathan naar school te gaan.
Mijn schrijfclubje was erg leuk. Sonia heeft me in een groep Pensionados geworpen, die niet meer werken en van het leven genieten. Het laatste doe ik ook, maar het eerste kan ik nog niet van mij afwerpen, helaas. De twee bij wie ik gister op de porch belandde, Derk & Femia, wonen al jaren op Curaçao en hebben een heerlijk huis op Band'abou, vlak bij St. Willibrodus. Midden in de mondi (bush). Het leeftijdsverschil viel gedurende de discussies vanzelf weg. Voornamelijk het resultaat van Derk, die een goed gevoel voor humor heeft, en...humor doet alle grenzen vervagen....
Vanochtend ben ik met Dennis onroerend goed gaan bekijken op Band'ariba. Dennis is voor een weekje over en wil misschien een huisje neerzetten op het eiland. Deze afspraak was eigenlijk ook gister, maar Dennis begreep mijn dilemma meteen, toen ik hem - ook op weg naar Band'abou - belde en hem confronteerde met mijn vaders erfenis...
Vanaf vandaag zal ik het beter doen. Ik kwam immers naar Curaçao voor mijn rust. Dat zal dan wel pas komen - vrees ik - als ik met pensioen ga....(tegen het eind van deze eeuw)
maandag 26 november 2007
Curaçao 2007, foto's
- Malawi 1991
- Sierra Leone 1996
- New York 1999 (met Twintowers)
- Libanon 1999
- Somalia 2000
- Ethiopia 2001
- Ethiopia 2004
- Sudan 2004
zondag 25 november 2007
Een rare zondag...
De zon wil niet echt doorbreken, maar toch loopt het zweet mij langs de rug. De tuin is gevuld met allehande werklieden, die op onze orders de zondagsrust ontheiligen.
Twee jongens zijn bezig al het onkruid in de tuin te verwijderen (Gilles en Elvis) en een andere jongen (Abi) verft het huis aan de achterkant (zie foto). Alledrie zijn leerlingen van Ban Bria, de school waar Aysheline Wiskunde & Informatica geeft. Ik heb me niet beziggehouden met de zakelijke kant van het geheel, maar het zou me niets verbazen als ze een acht voor Wiskunde hebben op hun eindrapport ;-).
Aan de voorkant van ons huis hebben we sinds het begin van de week een mooie schuifbare poort. Aan de achterkant komt er ook één. Twee jongens (geen leerlingen) zijn nu bezig een ingewikkelde constructie te bedenken om de geleide rail te ondersteunen. Onze tuin loopt namelijk nogal af en het schuifhek komt bij opening in de lucht te hangen (zie foto). De constructie die ze nu bouwen kan volgens mij wel wat handiger. Maar ik ben nu te laat om in te grijpen.
Boven op zolder hebben we nu eindelijk ook een hek geplaatst. Mensen met hoogtevrees kunnen nu ook in onze toekomstige werkkamer terecht. De 'zolder' is een soort patio, met uitzicht op de woonkamer. Omdat we deze patio als opslagruimte gebruiken was het nog niet gelukt om er een veilig hek te plaatsen
Ik ben sinds vorige week lid geworden van een schrijfclubje. Ik heb nog geen idee wat het allemaal inhoudt, maar gezellig lijkt het me wel. De bedoeling is dat iedereen elke maand een verhaal schrijft en dat deze verhalen dan vervolgens besproken worden en van kritische noot (of nood?) voorzien. Het idee is van een surinaamse vriendin van me, Sonia Westerveld, die graag haar energie kwijt wil in lezen, schrijven en discussiëren en mij gevraagd heeft om mee te doen. Er komen dus nog twee clubjes. Mijn verhaal van deze maand, kun je hier lezen. Het is een bewerking van het bericht over Jonathan's rapport. Ik heb al gemerkt dat voor deze weblog schrijven een stuk makkelijker is dan voor dit groepje. Waarom? Dat merk ik wel na de eerste bijeenkomst....(a.s dinsdag)
Deze zondag beëindigen we met bezoek. Een kennis van ons, die we vorige jaar ontmoet hebben, komt voor een weekje logeren in Chogogo. Ik ga hem zo even ophalen van Hato.
Daarna een biertje en genieten van Ajax (4-1 tegen Vitesse) en Feyenoord (2-3 tegen Groningen). Rare zondagen lopen altijd goed af!
vrijdag 23 november 2007
Jonathan's rapport
Ik hield Jonathan nog even in het ongewis omtrent deze voorkeursbehandeling. Het kan geen kwaad om de druk er even op te houden als het gaat om schoolprestaties...(ik ben ook jong geweest).
Zijn rapport is briljant. Zijn laagste cijfer is een 7 (handenarbeid en muziek), zijn hoogste cijfer een 10! (Aardrijkskunde). Ook Geschiedenis mag er zijn (9 1/2)!
Ik moet onwillekeurig even aan mijn eigen vader denken. Niet omdat hij zo trots was op mijn rapporten, op onze huwelijksdag vergeleek hij die nog met de opstelling van Ajax: 4-4-2, maar omdat hij zo trots kan zijn op mijn zoon (samen op de foto), die blijkbaar met behulp van genen, tienen voor Geschiedenis haalt!
Over genen gesproken: van de week was ik een aantal dia's van mijn vader aan het bewerken in de computer en stuitte toen op foto's van Agaath. Deze moeten genomen zijn tussen 1967 en 1970. Eén ervan moet voor de kenners het bewijs opleveren dat we onsterfelijk zijn: onze kinderen, dat zijn wij zelf! Kijk maar:
Daar zit Lieke! En dus niet haar moeder.....
Wiskundig gezien is er dan ook een goeie verklaring voor het feit dat Jonathan met zijn rapport in de Amsterdam Arena niets te zoeken heeft. Hij heeft het allemaal van zijn moeder...
Ik geef het toe.
Voor vrienden en familie en andere geïntereseerden: de gescande foto's zijn op Internet te zien.
vrijdag 16 november 2007
Nederlandse Intellengy...
"Nederland bezig met scenario's inlijving door Chávez"
De uitspraak komt van de Nederlandse oud-ambassadeur Jan Willem Bertens. "Ergens in de Haagse ministeries is een speciale werkgroep al tijden aan het nadenken over wat te doen als de Venezolaanse president Hugo Chávez de Antillen inlijft", zo stelt deze oud-diplomaat.
Bertens is van mening dat de Nederlandse regering zich niet langer stil moet houden en verbaast zich zelfs over de houding van het Moederland. Met name de onduidelijke tekst van artikel 11 van de nieuwe Venezolaanse grondwet - onderwerp van een referendum in december - waarin melding wordt gemaakt van de 'exclusieve economische zone van Venezuela)*' baart hem zorgen.
Bertens legt - mijns inziens terecht - een link naar populistische Antillaanse politici (zie bericht van eregisteren) die onder het mom van 'het ontdoen van het koloniale Nederlandse juk' wel stevig willen flirten met Chávez...
Tel daarbij op het feit dat een zelfde soort populistische politici in Nederland de Antillen - desnoods via Marktplaats - in de uitverkoop willen doen en zie daar: de contouren van een inlijfscenario worden zichtbaar.
Erg aannemelijk is dit scenario (nog) niet. De Amerikanen zullen een politieke overname door Venezuela in hun achtertuin niet toestaan. Daarvoor is de strijd tegen drugs en de plaats die Curaçao daarin inneemt te belangrijk voor.
Nederland ontkent vooralsnog het bestaan van een werkgroep die scenarios maakt. En dat is al evenmin erg aannemelijk. In politiek onstabiele gebieden, waar Nederlandse belangen gelden, zou het van zeer veel naïviteit getuigen als je geen rekening houdt met waar je geen rekening mee hebt gehouden. Intellengy heet dat.....
* antwoord van de regering op vragen van de 2e Kamer inzake Chávez' claim.
dinsdag 13 november 2007
Rellen bij het Marriott...
maandag 12 november 2007
Verkeerspark
De regen komt met bakken uit de hemel, maar gelukkig is dat slechts van korte duur. Vanmiddag ben ik met Jonathan & Daniel naar het verkeerspark geweest. Dit park wordt veel gebruikt door basisscholen ten behoeve van de verkeersopvoeding. Het rare is dat er op Curaçao dus alleen maar gefietst wordt in dit verkeerspark. Daarbuiten ben je je leven niet zeker op een tweewieler. En als je Jonathan's rijrichting in ogenschouw neemt (zie foto), ligt dat niet aan het Curaçaose verkeer...
Het verkeerspark was een idee van een moeder van een vriendje van Daniel (Patricia & Milo), die zelf andere afspraken had, maar mij vroeg om voor haar in te vallen. Als ouder.
Kwam ik terecht in een Nederlands onder onsje!!!! Denk je het volgende in: kijk naar een willekeurig schoolplein in Nederland, 15 minuten voordat de 'bel-uit' klinkt. Denk alle fietsen met mandjes voorop weg. Dan hou je een colonne moeders en een enkele verdwaalde, maar hippe - want deeltijd -vader over. Nou daar stond ik dus ineens tussen. De hele middag.
Moeder: "Goh, wat leuk, een nieuw gezicht!"
Dick: "Ik ben de vader van die twee mooie jongetjes"
Moeder: "Enig zeg, wat lijken ze op hun moeder!"
Dick: "Oh, ken je Aysheline?"
Moeder: "Nee, wie is dat?"
(.....)
Moeder: "Weet je wat ik erg vind?"
Dick: "Nee, wat vindt u erg?"
Moeder: "Die Euroshopper bij Albert Heyn. Ik vind dat zo zielig dat mensen zoiets in hun winkelwagentje leggen! Hoever moet je gezonken zijn?!!"
Dick: "Oh, ja, nu u het zegt. Leuk Zeeman bloesje ;) hebt u aan trouwens...!"
Zie hier een verkorte weergave en kern van onze gesprekken die middag...
Maar ach, de jongens hebben zich uitstekend vermaakt. De ochtendregen, waar dit stukje meebegon, zorgde voor veel kinderplezier en van top tot teen zwarte kleren. Nee, ze lijken meer op hun vader! Wie? Ja, op Dick, echt.......!
donderdag 8 november 2007
De Julianabrug
zondag 4 november 2007
De ISLA
Vroeger heette de ISLA gewoon de SHELL. Na de ontdekking van olie (1914) in Venezuela, begon Shell, samen met de Nederlandse Overheid aan de bouw van de olieraffinaderij aan de Annabaai. De Shell verkocht de raffinaderij in het midden van de jaren tachtig voor een symbolisch bedrag aan een lokaal consortium (RdK - Refineria di Korsou) die het momenteel leased aan de PDVSA, Petróleos de Venezuela S.A. Venezuela is lid van de OPEC (en één van de vijf stichters van de OPEC).
Voor sommigen is de ISLA een zegen (werkgelegenheid) voor anderen een hel (ziekte & dood).
Het Bestuurscollege van Curaçao heeft zich ten doel gesteld om de olieraffinage in Curacao op duurzame en verantwoorde wijze te continueren, waarbij milieu en economie in evenwicht zijn. Men wil een schoon milieu realiseren en zo veel mogelijk werkgelegenheid behouden met een zo gunstig mogelijke uitkomst voor de volksgezondheid (1).
Deze balans is naar de mening van velen ernstig verstoord: er wordt dagelijks gefakkeld op grote schaal (productie van H2S, zuurgas). Fakkelen vindt plaats als H2S gas niet omgezet wordt in vaste zwavel en is veelal het gevolg van verkeerde productieplanning. Uitstoot van zuurgas vindt plaats in de vorm van SO2 (zwaveldioxide); er vindt lozing plaats -in het Schottegat - van VOC's (Vluchtige Organische Stoffen) ten gevolge van slechtwerkende SWS installaties (Zuur water Strippers); Dagelijkse uitstoot van cracker fijnstof (Mild Hydro Cracker) via affakkelen en zo kunnen we nog even doorgaan.....
Onlangs is in een studie bekend gemaakt dat de ISLA op jaarbasis verantwoordelijk is voor 18 sterfgevallen als gevolg van uitstoot van schadelijke stoffen. De roep tot sluiting van de Raffinaderij is groter dan ooit. Onlangs verloor de ISLA een tussenvonnis tegen een groep van 24 wijkbewoners. De rechter vond het spoedeisende belang van hen dermate zwaarwegend en levensbedreigend dat er een deskundigenbericht moet worden uitgebracht. En dat bericht kan betekenen dat de ISLA haar poorten moet sluiten tenzij het kan voldoen aan de gestelde normeringen. En dat laatste is al jaren een groot probleem voor de ISLA!
De advokaten van de ISLA vinden dat de raffinaderij niet zodanig geëxploiteerd hoeft te worden dat aan de luchtkwaliteitsnormen van het eiland moet worden voldoen. De redenering is dat deze normen in de hinderwetvergunning zouden moeten zijn uitgewerkt en dat is niet het geval.
Bij het bezoek van de fractievoorzitters - verleden week - deed met name Femke Halsema van zich spreken door voor een sluiting te pleiten. ook op het eiland zelf is de roep om onderzoek te doen naar alternatieven groter dan ooit. De voorstanders van behoud van de ISLA (uitgangspunt van het Bestuurscollege!) tekenen doemscenario's voor indien sluiting opgelegd gaat worden. Voorstanders van de sluiting stellen dat slechts 300 mensen werk vinden bij de ISLA. De staat verdient niets aan de ISLA, want alleen al de gezondheidschade bedraagt 28 miljoen gulden op jaarbasis (2).
Het economisch belang, argumentatie voor tegenstanders van sluiting, dient nadere studie. Net als een studie naar de schoonmaakkosten van het terrein. Want wie wil er een vakantiepark bouwen op die drab:
Hiernaast vind je een kleine poll, waarin jij je mening kan geven over sluiting!
(1) FACT–FINDING MISSIE ISLA RAFFINADERIJ CURACAO (2004)
(2) Ecorys-Nei rapport (2005) - door de overheid niet openbaar gemaakt!
zaterdag 3 november 2007
Naar Nederland
We vertrekken 23 december en gaan 5 januari weer naar huis. Edith en Wouter, twee ex-collega's van mij komen die tijd naar Curaçao voor vakantie en blijven in ons huis. En wij blijven in hun huis in Amsterdam. Mooie ruil!
Jonathan is dan net jarig geweest, dus we vieren een klein verjaardags partijtje tussen Kerst en Nieuwjaar bij Ties thuis, in Zaandam.
Overigens, hiernaast, onder onze foto vind je een bezoekagenda. Als je langs wilt komen, kijk dan daar of er nog ruimte is....
donderdag 1 november 2007
Fractievoorzitters....
- Wilders heeft aandelen in marktplaats.
Ik schreef er eerder al over; - Rutte: St Maarten krijgt geen status aparte, als de criminaliteit niet drastisch wordt aangepakt.
Typisch zo'n hullie-ons statement. De bestrijding van de grote (lees: drugs) criminaliteit is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van Nederland en de Antillen. Rutte suggereert hiermee dat het de Antillen zijn die falen. Terwijl Nederland eigenlijk constant de andere kant opkijkt....Rutte zou zich iets beter kunnen verdiepen in de materie. Ik bied hem alvast het volgende document aan: Georganiseerde Criminaliteit en Rechtshandhaving op St. Maarten; - Halsema: de Isla moet sluiten
de Isla is dat stinkding in het midden van het eiland dat ooit door Koninklijke (!) Shell voor 1 gulden aan een naieve Curacaose overheid is verkocht, die het vervolgens bijna gratis en zonder toezicht laat exploiteren door de Venezolanen. Femke heeft helemaal gelijk, maar breng dit nou anders als je echt wilt dat de Isla dicht moet; - Verdonk (heeft zij al een fractie?): het Slotakkoord is geld over de balk smijten.
Ik ken er nog één: "het Marshall plan kost teveel geld". Rita, jouw toenmalige VVD staat aan de wieg van het slotakkoord, waarin dit geregeld en getekend is...;
Hier op Curaçao is men verbaasd over het gemak waarmee al die uitspraken maar worden gedaan. "Gebrek aan kennis", zo omschreef één van de Antillaanse Statenleden, "is a dangerous thing".
Pechtold, die als minister Koninkrijkszaken in zijn portefeuille heeft gehad, ziet alles met lede ogen aan. "Buitengewoon onverstandig" en "volstrekte desinteresse" zijn kwalificaties die hij hierbij geeft.
Als dat waar is, vanwaar dan die desinteresse?
Ik heb er eigenlijk maar één verklaring voor: het belang van de Antillen voor de Nederlandse politiek is dat je er goede sier (oneliners) mee kunt maken die er in Nederland als zoete koek in gaan. Ook daar is namelijk een groot gebrek aan kennis over ons Koninkrijk. De tendens in de Nederlandse politiek - deze week manifest gemaakt - om met schriftelijke kamervragen vooral te scoren (en niet op het antwoord te wachten) is dus ook zichtbaar in de werkbezoeken van onze politici. Van de hordes meegezeulde pers wordt dankbaar gebruik gemaakt om weer eens goede verkiezingsretoriek uit te brallen.
Leg dit maar eens uit op de Antillen.
maandag 29 oktober 2007
Moises Frumencio 'Dòktor' da Costa Gomez
Mijn voormalig lerares Papiaments, Gerda Dunk, was lyrisch over deze man en kon heel erg boos worden als je - als Antilliaan - niet wist wat Gomez betekent heeft voor Curaçao. Ik behoorde, weliswaar als niet-Antilliaan, dus tot de laatste groep. Dit stukje op de weblog is dus een goedmakertje richting Gerda.
Wat Gomez interessant maakt voor de huidige politiek is zijn visie op de politieke status van een 'toekomstig' Curaçao. Eind jaren dertig pleit Gomez al voor autonomie van de eilanden. Zijn benoeming tot lid van de buitengewone Raad van Advies van het uitgeweken oorlogskabinet zou dan ook ten grondslag liggen aan passages in de toespraak van koningin Wilhelmina over zelfbeschikkingsrecht van overzeese gebiedsdelen.
In de jaren na de oorlog, richtte hij de PNP op en reisde meermalen naar Nederland om voor autonomie te pleiten. Vanwege de verkiezingsnederlaag in 1954 prijkt zijn handtekening echter niet op het huidige Koninkrijksstatuut. Hij is dan al wel twee keer premier van de Nederlandse Antillen geweest.
In juni 1966 wordt Gomez afgezet als voorzitter van de PNP. In november van dat jaar overlijdt hij aan de gevolgen van een longontsteking.
Dòktor, zoals hij in de volksmond wordt genoemd, had verschillende publicaties op zijn naam staan over staatkundige onderwerpen, waaronder 'Curaçao in het Koninkrijk' en 'Naar een nieuw Arbeidsrecht'. In de 'Toekomst van Curaçao' breekt Gomez een lans voor een terugkeer van Curaçao naar de eigen natuurlijke bronnen, in plaats van de olieverwerkende industrie.
Voor de Curaçaose lezers van mijn weblog: op landhuis Groot Sta Martha is een tentoonstelling ingericht over Gomez onder de titel Dòktor, un hòmber di su tempo, un hòmber pa tur tempo (Dòktor, een man van zijn tijd, een man van alle tijden). Artikelen en toespraken van Gomez zijn daar onder andere te bewonderen. En dat is mooi, want op Internet is er, op één artikel na, niets over te vinden.
En dan vind Gerda het gek, dat jonge Antillianen hem niet kennen..............
De tentoonstelling is nog te zien tot 25 november.
* Christen Democratische Partij, voortgekomen uit de Curaçaose Katholieke Volkspartij. Vanwege de sterke binding van deze laatste met de kerk, wordt door Gomez de PNP opgericht. De PNP zit momenteel in de regering om Curaçao te leiden naar een nieuw Statuut.
zondag 28 oktober 2007
Voor de eerste keer ziek...
Toen ik student was, deed ik niets liever; maar hier is elke dag in bed een verloren dag. De warmte is niet te houden, dus dan de airco maar aan. Maar een airco werkt nogal op mijn slijmvliezen. Dus moet dat ding maar weer uit. Dan maar de ramen tegen over elkaar open zetten. Maar: het is al vandaag vrijwel windstil, dus ook dat brengt geen verlichting. Als iemand een goede suggestie heeft, ik hou me aanbevolen....
Dat komt dan bovenop mijn middelvinger, die het moest ontgelden toen ik de vuilniszak van de week uit de pedaalemmer haalde. Behalve huisvuil, zat er ook een kapot glas in....
De dokter jaste er meteen een tetanus injectie in en verbond het met zorg. Maar helaas, de wond is nu gaan ontsteken en dus zit ik noodgedwongen aan de Amoxicillin. De vinger, en dan met name de positie van de vinger heeft tot nogal wat cliché opmerkingen geleid. De foto legt wel uit waarom...
Gelukkig heb ik een weekje geleden onze platte LCD televisie aan de muur tegenover ons bed gehangen. En met de pas gekochte DVD speler (incl. DivX!) hou ik het nog wel even uit.
Vandaag was Venezuela weer op bezoek. Deze foto hieronder is vanuit mijn ziekbed gemaakt! Als ik weer beter ben en dit gebeurt weer, dan maak ik een foto vanaf de Julianabrug. Venezuela ligt hier +/- 90 km vandaan!
En, o ja: het tijdsverschil met Nederland bedraagt vanaf vandaag weer 5 uur (i.p.v 6 uur). Het is hier dus 5 uur vroeger dan in Nederland. Hou er rekening mee als je skyped of SMS-ed.
Zodra ik beter ben, ga ik weer schrijven...
donderdag 25 oktober 2007
Curaçao: gay paradise! (2)
dinsdag 23 oktober 2007
De 'methode Verdonk'
Is de kous daarmee af?
Nee, natuurlijk niet. Wilders schaart zich ongetwijfeld in het reeds bestaande en door Gelt Dekker aangevoerde rijtje van Persona non Grata met zijn opmerking dat de Antillen op Marktplaats gezet moeten worden.
Met name het financiële (wan)beleid van de afgelopen decennia, waardoor hoge schulden zijn ontstaan, dient onmiddelijk afgestraft te worden met 'de methode Verdonk': als je een probleem niet op kunt lossen, dan moet je het probleem entlösen.
Wat zo jammer is aan dit soort boute taal - in navolging van o.a. Bolkenstein en dus Gelt Dekker, is dat het zo weining constructief is. Het probleem wordt er niet door opgelost, betrokkenen gaan de hakken in het zand zetten en raken nog verder verwijderd van elkaar.
Wellicht de bedoeling van Wilders, maar reuze jammer, want de boodschap bevat wel een kern van waarheid: hoe hebben beide landen het zover kunnen laten komen? De toevoeging beide is overigens van mij. Want die (wederzijdse) verantwoordelijkheid mis ik altijd in 'de methode Verdonck'. Als je zoals Wilders stelt, dat Nederland de Antillen jaren heeft gepamperd, mag je 'het vervelende kind' dan het huis uitzetten?
Vooralsnog lijkt dit soort stoere mannentaal nogal veel op ouders die niet weten hoe ze een kind moeten opvoeden, er in ieder geval niet in geinteresseerd zijn. En ja, dan zeg ik: had je maar geen kinderen moeten krijgen....!
maandag 22 oktober 2007
Antillendag: alles blijft bij het oude...
Z-z-zo is-s het v-v-vandaag bijvoorbeeld: Wereldstot-stotterdag!
Wanneer Nederland en de Antillen (en dus ook Curaçao) er in de besprekingen over het nieuwe koninkrijkstatuut uiteindelijk uitkomen, dan kunnen we deze Wereldstotterdag wat mij betreft wel aanhouden als nieuwe Statuutdag. Dat geeft de weg er naar toe wel aardig weer. Bovendien blijft alles bijna bij het oude en vieren we na 2008 gewoon weer feest, maar dan één dag later: op 22 oktober!
vrijdag 19 oktober 2007
Een traantje, voor één keer...
Dezelfde dag stierf Willem Fredrik Hermans, een omstreden maar boeiende schrijver van Neerlands bodem. Ik weet dat nog omdat ik allerlei krantenberichten uitknipte vanaf Jonathan's ''aankondiging" en ik dus ook het sterfbericht van W.F. Hermans uitknipte. Dus slaat op het feit dat mijn kennismaking met de Nederlandse Literatuur begon bij "de Donkere Kamer van Damocles". Het mooiste boek van W.F. Hermans, wat mij betreft.
Wat mij toen vooral raakte was het thema van het boek: is, dat wat je observeert wel wat je ziet en meemaakt...
Zijn dood liet mij overigens vrij onberoerd, ik vond de beste man verder onsympathiek en bovendien: iemand die ik niet persoonlijk ken, kan bij mij moeilijk een traantje ontlokken bij zijn of haar start van een nieuwe reis. De hysterie rond, pak hem beet Princes Diana of Pim Fortuyn is mij dan ook geheel vreemd.
Tot vandaag.
Op weg naar huis - ik haal de jongens net van school - hoorde ik over de radio dat Jan Wolkers vannacht is overleden. Door het geschreeuw van de jongens heen, betrapte ik mij op dat ene traantje. "Wie is Jan Wolkers?", hoor ik Jonathan nog zeggen...
Zowel Wolkers als Hermans werden mij destijds aangereikt door mijn lerares Nederlands, juf Dubbeldam. Hermans, omdat zij dat zo'n goede schrijver vond ("zet maar op je lijst, Dick!") en Wolkers, omdat zij hem zo walgelijk vond ("is dat wel literatuur, Dick?"). Juf Dubbeldam had haar roots in dezelfde stroming als Jan Wolkers, dat begrijp je wel. Ik ook trouwens, dus onze tegengestelde reactie is een mooi voorbeeld van de diversiteit van de Nederlandse Identiteit. Maxima heeft gewoon gelijk!
Jan Wolkers' dood laat mij niet onberoerd omdat ik hem buitengewoon fijnzinnig en symphatiek vond. Zijn Roos van Vlees was het begin van mijn bewondering voor Wolkers, de Profiel documantaire van Coen Verbraak - eregister nog op BVN, was het laatste dat ik van hem zag.
Gelukkig hebben we in Nederland ook nog Koefnoen. Hun persiflage van Wolkers is meesterlijk:
Vanmiddag op Happy Hour, wet & wild zullen Aysheline en ik er één op hem drinken...
Denk je alle Dagen gehad te hebben...
donderdag 18 oktober 2007
Dag van de Armoede
Toch zijn we geen van beide arm.
Aan de andere kant gruwel ik van die toeristen die 9 dagen met Arkefly in het Livingstone Resort zitten en mij vertellen dat Curaçao geen armoede kent. "Ben je weleens op Seru Fortuna geweest? Of in die wijk onder de zwaveldampen van de Isla...?
Men schat dat er zo'n 25.000 mensen op Curaçao leven in armoede (bron: Centrum voor Latijns-Amerikaanse en Caribische studies van de Universiteit Utrecht). Dat lijkt niet veel, maar op een bevolking van ongeveer 150.000 is dat toch zo'n 17%. Armoede wordt hier gedefinieerd als een verzamelnaam waarbij kernbegrippen als drugs, werkloosheid, alleenstaande tienermoeders, dropouts al dan niet gecombineerd een rol spelen. Niemand komt om van de honger (dat was in Ethiopië en Angola, waar ik zat wel anders), maar de keuze van geld bijverdienen geeft toch aan dat het een keuze van armoede is: als 'mula' - letterlijk muildier (bijnaam voor drugskoeriers) -of met een snoepkarretje, of je neemt een extra vriendje, of een extra kindje, en als laatste mogelijkheid kun je naar Nederland (uitkering).
Sinds vorig jaar wordt er door Reda Sosial 18 miljoen NAfl (7,5 miljoen euro) in armoedebestrijding gestoken. Deze organisatie wordt gerund door de landsregering van de Nederlandse Antillen. Vandaag stond er een paginagrote advertentie van deze organisatie in de Amigoe. Met het miljoenenbedrag, zo stelt Reda Sosial, zijn 7.500 mensen bereikt. Dat is volgens mijn berekening 30%. Er is dus nog een lange weg te gaan...
En die lange weg is - naar mijn bescheiden mening - een schande voor het Konininkrijk der Nederlanden. Een schande die mijns inziens overigens niet alleen op het conto van Den Haag, maar ook op het conto van Willemstad kan worden geschreven. De politieke elite van dit eiland lijkt het armoedeprobleem nauwelijks serieus te nemen, getuige de klucht rondom de eigen pensioenen en salarissen... Zie een helder stuk van Casaspider hierover (en vergeet de namen van deze politici nooit!) en lees ook de site van Jacob Gelt Dekker).
En uiteraard zitten er in de armoede groep een aantal mensen dat niet wil aanpakken en de armoede over zichzelf afroept: de grote werkloosheid op Curaçao staat in schril contrast met de hoeveelheid geimporteerde arbeid (o.a. Haiti, Dominicaanse republiek, Colombia) en de hoge crime-rate zegt ook genoeg...
Misschien dat we één en ander op de aankomende Antillendag kunnen bepraten: 21 oktober! Dat lijkt mij zinniger dan de discussie die vandaag in de krant speelde: hebben we nu wel of niet vrij op maandag, nu de dag zelf op zondag valt?