Gisteren hebben Jonathan en Daniel hun eerste (introductie) duikles gehad bij en met Eric Wedervoort. Op Boca Sami. Na mijn laatste duik, was Jonathan determined om nu eindelijk ook het water in te kunnen.
Het heeft een jaar geduurd.., maar het was het wachten meer dan waard!
En dan gaat zijn kleine en onafscheidelijk broertje natuurlijk mee. Daniel is 7, dus een introductieduik is geen probleem. Voor zijn PADI (Brevet) moet hij nog 4 jaartjes wachten...
Gistermiddag was het al een spannende middag, want Maarten (de zoon van Jaap, die begin dit jaar samen op bezoek zijn geweest) had 2 Playstationspelletjes opgestuurd en na vele omzwervingen kwamen die 3 maanden te laat aan op Curaçao. 3 maanden wachten als je 7 bent (of 11) is een eeuwigheid - ik ben zelf ook jong geweest! Hebben ze hier dan geen Playstation? Ja, maar geen PAL systeem, het TV systeem uit Europa. Curaçao is Amerikaans georiënteerd, dus wij hebben hier NTSC. En dat werkt niet met de Europese Playstation...
Na ons ophaalbezoek op het postkantoor van Groot Kwartier reden we vervolgens via Juliandorp naar Boca. We waren ruimschoots op tijd, want Eric heeft geen horloge, dus de tijd.
De les werd gegeven door Eric en gesecondeerd door Robbert. Robbert is piloot op een B767 bij MartinAir en duikt als het even kan tussen twee vluchten door bij Wedervoort. Nu begrijp ik ook waarom MartinAir altijd te laat vertrekt: na het duiken heb je een verplichte wachttijd om alle stikstof uit je lijf te jagen ;).
Eric is wonderbaarlijk met kinderen. Talent! De Amerikaan die Jonathan afgelopen week een introduktie gaf in het zwembad van Sunset Waters probeerde alles uit te leggen. Eric legt weinig uit, maar spreekt gewoon regeltjes af: "veel duidelijker voor kinderen", zegt hij, "dat uitleggen doen we later wel...".
Ikzelf dook niet, maar trok mijn vliezen aan en mijn snorkel op. Ik wist dat ze maar 5 meter diep zouden gaan en dat is een mooie afstand om als snorkelaar van boven dit schouwspel te aanschouwen. Het was erg grappig om te zien hoe Daniel met een veel te groot vest en een veel te zware fles over de bodem rolde naar het diepste punt. Hij vond het geweldig. Jonathan was voornamelijk onder de indruk van de vissen die uit je hand komen eten. Dat had hij eerder nog niet meegemaakt.
Het heeft een jaar geduurd.., maar het was het wachten meer dan waard!
En dan gaat zijn kleine en onafscheidelijk broertje natuurlijk mee. Daniel is 7, dus een introductieduik is geen probleem. Voor zijn PADI (Brevet) moet hij nog 4 jaartjes wachten...
Gistermiddag was het al een spannende middag, want Maarten (de zoon van Jaap, die begin dit jaar samen op bezoek zijn geweest) had 2 Playstationspelletjes opgestuurd en na vele omzwervingen kwamen die 3 maanden te laat aan op Curaçao. 3 maanden wachten als je 7 bent (of 11) is een eeuwigheid - ik ben zelf ook jong geweest! Hebben ze hier dan geen Playstation? Ja, maar geen PAL systeem, het TV systeem uit Europa. Curaçao is Amerikaans georiënteerd, dus wij hebben hier NTSC. En dat werkt niet met de Europese Playstation...
Na ons ophaalbezoek op het postkantoor van Groot Kwartier reden we vervolgens via Juliandorp naar Boca. We waren ruimschoots op tijd, want Eric heeft geen horloge, dus de tijd.De les werd gegeven door Eric en gesecondeerd door Robbert. Robbert is piloot op een B767 bij MartinAir en duikt als het even kan tussen twee vluchten door bij Wedervoort. Nu begrijp ik ook waarom MartinAir altijd te laat vertrekt: na het duiken heb je een verplichte wachttijd om alle stikstof uit je lijf te jagen ;).
Eric is wonderbaarlijk met kinderen. Talent! De Amerikaan die Jonathan afgelopen week een introduktie gaf in het zwembad van Sunset Waters probeerde alles uit te leggen. Eric legt weinig uit, maar spreekt gewoon regeltjes af: "veel duidelijker voor kinderen", zegt hij, "dat uitleggen doen we later wel...".
Ikzelf dook niet, maar trok mijn vliezen aan en mijn snorkel op. Ik wist dat ze maar 5 meter diep zouden gaan en dat is een mooie afstand om als snorkelaar van boven dit schouwspel te aanschouwen. Het was erg grappig om te zien hoe Daniel met een veel te groot vest en een veel te zware fles over de bodem rolde naar het diepste punt. Hij vond het geweldig. Jonathan was voornamelijk onder de indruk van de vissen die uit je hand komen eten. Dat had hij eerder nog niet meegemaakt.
Na drie kwartier kwamen ze uit het water en stond de Beachburger met friet te wachten op het terras. Daar heb ik uit solidariteit maar gewoon aan meegedaan.
Op de terugweg - het werd al bijna donker - zijn we met z'n drieën nog even bij Reinoud langsgeweest voor wat plantjes. Hij is druk bezig in zijn nieuwe tuin in Julianadorp en 'dumpt' zijn extra plantjes in mijn tuin. Dat kunnen we altijd gebruiken en dat weet hij.
Op de terugweg - het werd al bijna donker - zijn we met z'n drieën nog even bij Reinoud langsgeweest voor wat plantjes. Hij is druk bezig in zijn nieuwe tuin in Julianadorp en 'dumpt' zijn extra plantjes in mijn tuin. Dat kunnen we altijd gebruiken en dat weet hij.
De foto hieronder is gemaakt door de heer R.Verburg. Hij had een mooie digitale ondrwatercamera. En heeft als snorkelend Daniel gefotografeerd:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten