De duik bracht ons 45 minuten onder de zeespiegel op 15 meter diepte. Na 1 minuut, eigenlijk tijdens de daling, hadden we al een ontmoeting met een zeeschildpad. Veel over gehoord, maar gezien had ik ze nog niet. Daarna het rif af naar beneden. Prachtige vissen, een dikke spotted Murena en heel mooi koraal. John ging moeiteloos door het water en leek een volleerde duiker. Reinoud is er natuurlijk één. Met hem erbij voel je je altijd veilig. En ikzelf had het ritme weer snel te pakken en voelde me heerlijk in het water.Moeten we toch vaker doen. Aysheline kon helaas niet mee, want zij behoort tot de werkende klasse, die het drukke weekend of de vakantie moeten benutten om het leven onder water te kunnen aanschouwen...
John, Mill, Raoul en Isabel zijn inmiddels vertrokken naar Nederland. We hebben een hele leuke tijd met ze gehad, 20 dagen lang!
De tranen op Hato – bij de jongens – bleven dit keer achterwege. Meestal heeft met name Daniel het te kwaad met afscheid nemen. Op mijn vraag waarom dit keer niet, zeiden ze: “het was zo gezellig, we kunnen alleen maar aan de leuke dingen denken”. We zijn nu een half uurtje thuis en Daniel is toch wat stiller dan normaal. Gelukkig hebben Raoul en Isabel een aantal Playstation spelletjes achtergelaten. Dat vergoedt een hoop gemis.....
1 opmerking:
Reis terug weer doorstaan, maar was wel pittig. Gelukkig had Isabel geen last van luchtziekte.
Gezegde van Raoul en Isabel: vliegtuigeten is niet te vreten. Klopte nog vrij aardig ook.
De controle op schiphol was niet mals; weer werden alle koffers en rugzakken gescand.Raoul's koffer moest open, en daar kwam een zakje met zoutkristallen uit de zoutpannen tevoorschijn. De douanebeambte werd er enigszins opgewonden van maar zijn ervaren collega bracht hem tot bedaren en wij mochten weer verder.
Raoul heeft het hier nu over de leuke vakantie die hij bij zijn neefjes op curacao heeft doorgebracht. Ach, dat dekt de lading toch eigenlijk ook wel prima.
groeten, Mil
Een reactie posten