zaterdag 31 mei 2008

Jonathan scoort goed!

Jonathan heeft van de week zijn uitslag 2e Gecoördineerd Proefwerk binnen. Samen met het eerste deel vormen deze cijfers de basis voor een schooladvies Voortgezet Onderwijs.

- Nederlands - Rekenen

1e - 190 (200) 63 (75)

2e - 182 (200) 63 (75)

Tussen haakjes staan de maximale scores. Hij heeft het dus heel goed gedaan:

Nederlands = 9,3
Rekenen = 8,4

Het taalgedeelte zat in mijn genen, rekenen in die van Aysheline! Dat lijkt me heel duidelijk.
Jonathan was niet tevreden omdat zijn taal een lagere score had, dan het 1e proefwerk. Dat heeft-ie dan weer niet van mij, want ik was vroeger al blij met een 5,5......

Met deze cijfers mag hij zich melden bij het Peter Stuyvessant College, de vroegere school van Aysheline en neemt hij plaats in een brugklas voor HAVO/VWO.

zondag 25 mei 2008

Pokke week (4)


Ik sluit deze pokke week af met mijn auto.

Op weg naar en tussen alle persconferenties in, voelde ik namelijk een lichte trilling in mijn stuur wanneer ik door een kuil in de weg reed. Nu kent Curaçao vele kuilen in evenzo vele wegen, dus reed ik even langs mijn garage, zette de auto op de brug en liet de monteur even kijken.

"Ach meneer, wat nieuwe schokdempertjes en een stabilisatiestangetje vervangen en dan gaat het wel weer". Ik kon er volgens hem wel mee doorrijden, als ik maar voorzichtig door kuiltjes zou gaan: "...anders voelt u dat wel". De volgende ochtend rij ik thuis de poort uit en hoor krak. Auto scheef. Ik stap uit en zie mijn voorwiel in een hoek van 45 graden tussen weg en vooras staan. Blijkt de fusee-kogel gebroken te zijn! Ik zou kunnne vloeken, maar een dankgebed is meer op zijn plaats, want als dit gebeurd was tijdens het rijden, met een snelheid van 100 km/uur........
Laat ik deze pokke week maar positief afsluiten: het is nu gelukkig weekend, de zon schijnt en maandag begint er weer een nieuwe week.
Die kan nooit slechter.

Pokke week (3)

Dat andere agendapunt van Ank Bijleveld, op vrijdag, was het Sociaal Economisch Initiatief, ook wel SEI genoemd. Dit initiatief is een gezamenlijke creatie van Nederland en Curaçao om op sociaal economisch gebied investeringen te doen op weg naar een autonoom Curaçao. Beide landen stoppen hier ongeveer 25 miljoen euro in (dus 2x25: leg dat maar uit aan Hero Brinkman).

Eén van de opvallendste zaken in dit SEI is het feit dat er van overheidswege eindelijk iets gezegd wordt over de raffinaderij op Curaçao. Dat moest ook wel, want Ank Bijleveld heeft een kamerbrede motie aan haar jurk hangen, waarin zij opgeroepen wordt om de handhaving van de milieunormen serieus te nemen en de overheid van Curaçao in het kader van 'goed bestuur' te wijzen op handhaving. Dit jaar is de gemiddelde zwaveluitstoot van de raffinaderij 158 microgram/m3, terwijl de vergunde norm 80 (!) bedraagt. Overigens het derde jaar op rij dat de raffinaderij de normen overschrijdt. Nog nooit is er een boete uitgedeeld!

Ik kon Ank interviewen na de persconferentie en wilde haar met name over dit onderwerp aanspreken, maar door mijn slaapgebrek (1 uur) was ik niet scherp genoeg. Bovendien moet alles na een persconferentie altijd heel snel, staan er tientallen mensen om je heen: niet echt gemakkelijk voor een goed interview. Wat dat betreft heeft Mirjam Sluis van NRC/Radio 1 en Wereldomroep het beter voor elkaar, zij spreekt gewoon apart af met Bijleveld. Een wijze les voor de volgende keer....

zaterdag 24 mei 2008

Pokke week (2)

--vervolg van deel 1--

....in de week ervoor reageerde Hero Brinkman op het bericht dat in Curaçao de minimumlonen 5% gestegen zijn en vroeg de staatsecretaris of dat allemaal maar kan: "Curaçao speelt Sinterklaas, terwijl het land failliet is", zo betoogde hij. Zijn interpellatie getuigt van zoveel domheid en gebrek aan kennis van zaken, dat je er eigenlijk geen aandacht aan zou moeten schenken. Maar ik stoor mezelf voortdurend aan die electorale plasjes van de PVV in het algemeen en Hero Brinkman in het bijzonder. Want zijn boodschap is telken male duidelijk: Curaçao kost geld en is corrupt, we moeten er maar beter van af. Dat de prijzen het afgelopen jaar op vele fronten verdubbeld zijn, meldt hij niet; dat er hier geen loonindexering plaats heeft gevonden de afgelopen jaren, meldt hij niet; dat de verhoging van het minimumloon, niet in de eerste plaats de overheid treft, maar vooral het bedrijfsleven, meldt hij niet; dat het minimumloon hier op 475 euro staat en dat daar nu 23,75 euro bijkomt, vermeldt hij niet. Dat een uitkering hier 150 euro bedraagt en dat daar nu 3 euro bijkomt, meldt hij niet. Dat hoeft ook niet, zijn groeiende achterban heeft alleen behoefte aan one-liners en niet aan de waarheid. Die is dan ook te complex voor Hero Brinkman.

Stuurgroep Staatkundige vernieuwing
Ank Bijleveld had het begin april al aan de Tweede Kamer gemeld: de datum 15 december, als streefdatum om de Antillen te ontmantelen zal niet gehaald worden. Iedereen wist het, iedereen riep het en iedereen werd boos toen Ank het zei. Uiteraard moest dit nog wel officieel vastgesteld worden en dat gebeurde deze week dus in het Stuurgroepoverleg. Dit is de tweede keer dat deze datum verzet moet worden en drie maal is scheepsrecht, dus is er nu geen nieuwe datum vastgesteld. Wel wil iedereen dat de ontmanteling voor januari 2010 gebeurt, want die maand moeten er nieuwe verkiezingen voor de Antilliaanse Staten gehouden worden. De huidige coalitie staat op het standpunt dat een bijna ontmantelde staat (Antillen) zich niet verkiezen laat, maar in werkelijkheid is men natuurlijk bang dat de coalitie zich niet staande weet te houden in nieuwe verkiezingen en dat daarmee een bom gelegd kan worden onder de huidige koers naar autonomie van Curaçao en overige eilanden.

Premier Emily De Jongh-Elhage riep vlak voor de Stuurgroepvegadering, afgelopen donderdag 10.00 uur, nog dat we (de pers) niet weg moesten gaan, want de vier uur die men toebedeeld had voor dit overleg, was veel teveel tijd. Maar daarmee had ze zich vergist in St. Maarten. In het slot- en toetredingsakkoord is het één en ander geregeld over de bemoeienis van de Nederlandse minister van Justitie met het nieuwe Openbaar Ministerie op beide eilanden en St. Maarten wilde hier opnieuw over onderhandelen. Het kleine Bovenwindse eilandje dreigde zelfs tweemaal uit het overleg te stappen.

Eindelijk, rond 2 uur middernacht - wij zaten al vanaf 3 uur in de middag te wachten (!) -, waren de partijen eruit. Eén van de afgevaardigden kwam de zaal uit, en riep als een volleerd gynaecoloog: "het is een drieling!" een aardig grapje dat refereert naar de beide eilanden St. Maarten en Curaçao en Nederland. Na de nachtelijke persconferentie en interviews, was ik pas om 4 uur 's nachts thuis. De wekker ging helaas al om 5.20. Kinderen moeten namelijk weer naar school en Aysheline en ik weer naar werk.

En toen - na aankomst bij Hoyer - kwam de schrik van mijn leven: mijn mp3 disk, waar ik mijn radioopnames op maak, bleek niet goed in de recorder te hebben gezeten: geen persconferentie, geen interviews op tape!!! Of te wel: een nacht geen slaap voor niets en geen geluid voor mijn uitzending! Ik vloek niet vaak, heb ik al eens gezegd. Gelukkig moest Ank Bijlveld nog een ander agendapunt aftikken op vrijdag, dus ik kreeg nog wel gelegenheid om één en ander op tape te zetten, maar ja: na een halve dag is de nieuwswaarde natuurlijk wel verdwenen.

-- ga naar deel 3 --

Pokke week (1)

Er zijn van die weken die ronduit rampzalig verlopen. Niets lukt, weinig slaap, veel ge-ren, pech, dingen gaan kapot, enzovoorts. Omdat het nogal een lang verhaal is, zal ik het geheel in een aantal delen knippen.

Deel 1

De afgelopen week begon een beetje sloom, na het spannende slot van vorige week: de buschauffeurs hadden Punda platgelegd en voor mij geldt, dat werken voor radio pas echt leuk wordt, als je de straat op kan. Nu is dat uiteraard altijd mogelijk, immers: doe de voordeur open en je bent op straat. Maar omdat er ook nog ander werk ligt, moet het excuus om dat werk niet te doen maar te laten, ook op straat liggen. Een bijna dwangmatige wet is dat na zo'n spannende dag het daarna altijd een dag of wat rustig is: betrokkenen likken hun wonden, praten verzachtende taal, om niet opnieuw de vlam in de pan te doen ontsteken en wat voor de media overblijft, is een beetje nabeschouwen....

Toch beloofde de week nog wat spanning, want staatsecretaris Ank Bijleveld (CDA) en de politieke stuurgroep voor staatkundige vernieuwing zou ook bijeenkomen en daarnaast, deden Hero Brinkman en Geert Wilders (beiden PVV) weer een duit in het zakje, door hun ongemanierdheid wederom te uiten in een vergaderzaal, die doorgaans toch moet dienen als platform voor beschaafdheid en democratie.

Parlementair Overleg Koninkrijksrelaties
Er wordt op dit moment een kat en muis spelletje gespeeld met het aanstaande Parlementair Overleg Koninkrijksrelaties, ook wel POK genoemd. De kat is momenteel Hero Brinkman, de muis alle andere commissieleden, met Willibrord van Beek (VVD) als voorzitter voorop. Ik benoem Hero Brinkman nadrukkelijk als kat, want hij houdt de muis nu al 6 maanden in gijzeling: in januari was er geen POK en het aanstaande POK in juni dreigt ook al te mislukken.

Vanuit Curaçao wordt meewarig gekeken naar zoveel onprofessionaliteit, kinderachtigheid en onbeschaafdheid. In Nederland wordt dat door telegraaf-achtige media steevast vertaald als 'lange tenen' en 'er-niet-over-willen-praten'. Wie hier woont, weet als geen ander dat dit totaal bezijden de waarheid is. Er is juist een ferme en krachtige stroming politici die dit onderwerp wel op de kaart willen zetten, zoals bijvoorbeeld Pedro Atacho (PAR) -ex-jaargenoot van mijn broer Hans en voorzitter van het Parlement en Eugene Ruggenaath (PAR), gedeputeerde van Economische Zaken. Deze politici willen dit echter wel in een omgeving doen, waar mensen naar elkaar luisteren en waar beweringen worden onderbouwd. Juist twee deugden, die ontbreken in de huidige politieke cultuur van een Hero Brinkman, Geert Wilders en wellicht ook Rita Verdonk.

Het spelletje wordt overigens door Willibrord van Beek kundig gespeeld. Hij heeft er voor gezorgd dat het Reglement van Orde van de Tweede Kamer van toepassing is op het POK. Dat biedt hem namelijk de mogelijkheid om Brinkman af te hameren als hij beledigt, of van het onderwerp afwijkt (artikel 58 tot 60). Brinkman voelt de bui al hangen, want hij weet dat de discussie over corruptie nogal breed is en dat zijn definitie (politieke corruptie) wellicht niet aan de orde is als er gepraat wordt over - ik noem maar een zijstraat - economische corruptie. Van Beek verzekert iedereen overigens dat hij op die manier niet de voorzittershamer zal gaan gebruiken. "Maar...", zo zei Brinkman in een interview met mij: "...je weet maar nooit".

Brinkman doet mij altijd denken aan een Afrikaners. Je weet wel, de witte boeren uit Zuid-Afrika en uitvinders van de Apartheid. Je kunt veel van Afrikaners zeggen, maar ze zijn altijd erg duidelijk in wat ze willen en draaien er niet omheen. Hun wereldbeeld is nogal simpel (ze kunnen er dus niet omheen draaien) en zwart-wit.

Zo ook Hero Brinkman.

Hij is nogal onbeholpen, heeft weinig 'feeling' met het leven op de Antillen, denkt dat hij door de belastingbetaler is gekozen (wat bij mij op hetzelfde neerkomt als dat hij door mensen is gekozen: we zijn het tenslotte allebei) en Brinkman denkt dat de kortste weg naar het doel is, om alles te zeggen wat je denkt. Na 50 jaren in het leven, moet je toch wel een andere les geleerd hebben. Zo niet, ga dan bij jezelf te rade.....

-- ga naar deel 2 --

Column: Curaçao doet Staatsexamen

Wie denkt dat De Mens na het centraal schriftelijk, dat deze week op Curaçao begon, verlost is van testen en toetsen moet voor het gemak de afgelopen week eens een kijkje nemen op de middelbare school, met de mooie naam: Curaçao. Nogal wat politici, ambtenaren, maar ook vakbondsleden moesten als stoute leerlingen met de billen bloot of schreven zelf een examen uit voor hun politieke rivalen.

Het begon al in de vroege ochtend van maandag 19 mei toen Magaly Jacoba, waarnemend schoolhoofd in afwezigheid van de echte principal, Liza Dindial, de boze leerlingen van de minibusjes rond de tafel kreeg om te praten over de blokkades van de vrijdag ervoor, toen de school even onbereikbaar werd. De had even niet in de gaten dat een staking iets anders is als een blokkade en dat leer je toch gewoon op school.

Later op de dag moest meester Eugene Ruggenaath van Economische Zaken een examen voorbereiden dat pas veel later gemaakt moet worden. De gedeputeerde is namelijk bezig met het masterplan voor Caracasbaai, terwijl de eilandsraad nog steggelt over het masterplan voor het Rif in Otrobanda.

Bij examen hoort surveilleren en één van de bekendste surveillanten op de middelbare school Curaçao is Ruud Thuis van de Kamer van Koophandel. Zijn club geeft regelmatig adviezen aan het schoolbestuur als het gaat om het staatsexamen Economie. Ruud geeft graag les, maar praat als een monopolyspeler die vroeger altijd langs start moest, zonder 200 gulden te ontvangen.

De bekendste student van Curaçao, die al vele jaren zakt voor zijn examen en nu eigenlijk eens van school gestuurd zou moeten worden, is de ISLA. Het Venezolaanse rebeltje produceert altijd windjes in de klas en heeft nu een gemiddelde zwaveluitstoot van meer dan 2x de toegestane norm, zo bleek nog maar een keer deze week, toen Meester Peter van Leeruwen van Stichting Schoon Milieu Curaçao wat rapportcijfers kwam uitdelen.

De meester van de klas heeft het eigenlijk al jaren door, maar het hoofd van de school, de Overheid is nergens te bekennen. En dus gaat de meester naar het overkoepelende Schoolbestuur en praat met de voorzitter, Ank Bijleveld uit Nederland:

Het lastigste jongetje van de klas, is echter Hero. Om voor ons ondoorgrondelijke reden houdt meester van Beek hem nog steeds de hand boven het hoofd en laat hem praten, terwijl iedereen bezig is met leren en examen voorbereiden. Volgens Hero, zal de meester hem echter nooit een strobreed in de weg leggen.

De schoolmeester van de paralelle en aangrenzende klas, Pedro Attacho, die soms op bezoek komt in de klas van meester van Beek om te vragen of het wat stiller kan zijn, vraagt zich nu openlijk af, of medelijden geen beter medicijn is voor lastige Hero, misschien is negeren zelfs beter!

Een meesterlijke zet kwam deze week van het vriendje van van Beek, partijgenoot de Graaf uit de eerste Kamer: Als je het lastigste kereltje van de klas niet uit de klas kan zetten, dan kun je toch nog altijd de klas verplaatsen en het jongetje achter laten.

En daarmee komen we aan het einde van wederom een roerige week op de grootste school van de Nederlandse Antillen: Curaçao. Er is ook nog een andere school, St Maarten en Nederland heeft nog drie dependances, Bonaire, Statia en Saba. Dit schoolverband, in de volksmond dus Antillen genoemd is in staat van ontbinding, maar de onduidelijkheid over hoe krachtig ieders aanwijsstokje is, die meegenomen mag worden naar de nieuwe school, maakt dat ook hier scheiden lijden is. Een nieuwe datum voor het volgende examen is nog niet bekend.

Dit ultime Staatsexamen wordt dus weer vooruitgeschoven. Geen nieuwe datum, betekent nog even geen nieuw examen. Misschien dat iedereen dan eindelijk tijd krijgt om even de teugels te laten vieren.

Van mij mag het, volgende week.

Bon Siman!

zondag 18 mei 2008

Perceptie

Hieronder vind je de tekst van mijn wekelijkse column op Radio Hoyer 2 (zaterdag 23.15 - NL tijd).


Mijn oude vader wist mij altijd te vertellen dat er drie kanten zitten aan elk verhaal: jouw kant, mijn kant en vervolgens pakte hij deze twee entiteiten denkbeeldig vast in zijn hand, kneedde het samen tot een balletje en zei: "dit, jongen, dit denkbeeldig balletje noem je nou de derde kant: de waarheid". "Maar, "zo doceerde hij mij: "als mensen het hebben over de waarheid, hebben ze het altijd over hun eigen kant. En dat, jongen, noemen we nou perceptie".

In de jaren die volgden, onthield ik deze wijze les en leerde, dat wij mensen weliswaar streven naar waarheid, maar dat we leven naar perceptie.

Jouw perceptie, mijn perceptie en de waarheid. Drie kanten aan één verhaal.

Elk verhaal op straat bestaat uit deze drie entiteiten. Zoveel werd ook weer duidelijk deze week: de Vakbonden, de Oppositie en de Consumentenbond vinden dat de supermarkten speculeren met hun prijzen: dezelfde worst met dezelfde uiterste verkoopdatum wordt moeiteloos overnieuw geprijsd. Aan de andere kant, de Supermarkthouders, die van mening zijn, dat zij hun gestegen kosten moeten doorberekenen aan de klant, beargumenteren dat de prijs van een worst niet alleen bepaald wordt door de inkoopprijs. Allebei hebben ze gelijk, en de perceptie bepaalt de waarheid, zoals mijn oude vader al zei.

Curaçao was deze week in de ban van het balletje van mijn vader: de perceptie. Meest in het oog springende gebeurtenis van de week waren de acties en reacties op de recente prijsstijgingen van brandstof en de afgeleiden daarvan: water en electriciteit. Het Bestuurscollege toonde vorige week eindelijk durf door te doen wat vele Colleges daarvoor hadden verzaakt, namelijk: Curaçao weer onderdeel te laten worden van de echte wereld, door de prijzen - weliswaar in stappen - aan te passen aan de realiteit. Een nobel streven als je de ambitie hebt om autonoom Land te worden. Noodzakelijk ook omdat de andere perceptie: “de overheid vult wel weer aan”, als een zeepbel uiteenspatte. Het geld is op en Nederland zal na de Schuldsanering niet snel meer met extraatjes aankomen. "Er moet nu een fundament gelegd worden, zodat we het ook zelf kunnen", is de redenering.

Maar de perceptie van anderen is, dat je de hoge prijzen niet mag afwentelen op de burger. Waar de chauffeurs van de minibusjes vrij recent nog spraken over doorberekenen van de gestegen kosten, ging men nu de straat op om te protesteren tegen een opgelegde prijsverhoging. Kruispunten van belangrijke verkeersaders werden geblokkeerd, de spanning in de stad was te snijden en Helmin Wiels, altijd vooraan te vinden als het om acties gaat, zag zijn voorspelling langzaam uitkomen.

Hoe perceptie een mens op het verkeerde been kan zetten, werd duidelijk toen de Ouderenbond zijn onvoorwaardelijke steun gaf aan de stakende minibuschauffeurs.
In mijn perceptie was deze nobele daad van solidariteit in eerste instantie onbegrijpelijk, want juist ouderen zijn afhankelijk van deze vorm van transport. Een oproep om wellicht een andere actievorm te kiezen was in mijn ogen logischer geweest. Tot mijn verbazing bleek de solidariteitsdaad van de ouderen echter verankerd te liggen in een diepe vriendschapsband tussen een grote klantengroep en haar belangrijkste leverancier.

Dat percepties aan weerzijden van de oceaan nog weleens uiteenlopen werd pijnlijk duidelijk toen de heer Brinkman dacht dat minimumloonaanpassingen op Curaçao betaald worden uit de begroting van Den Haag. Dat bleek uiteraard niet het geval en ter plekke werd er dan ook een corrigerende tik door staatsecretaris Ank Bijleveld en parlementslid Ineke van Gent (Groen Links) uitgedeeld. Het zal Brinkman uiteraard niet deren, want hij weet - als geen ander - hoe percepties werken en doet daarom elke dag zijn electoraal plasje in het pluche van de Tweede Kamer.

Een andere hardnekkige perceptie, waar Brinkman mee speculeert, is dat het POK overleg in juni, volgende maand, door zal gaan. Pedro Attacho, voorzitter van de Staten, is ervan overtuigd dat met het Reglement van Orde van de Tweede Kamer in de hand, beledigingen afgehamerd zullen worden door voorzitter van Beek; Hero Brinkman vertrouwt op het liberale hart van diezelfde voorzitter van Beek en zal dat ook meteen gaan testen.
Een zware verantwoordelijkheid voor de Willibrord van Beek, die dan ook niet vooruit wil lopen op de zaken.

Een conflict van vergelijkbare aard speelt zich af tussen de Vissers en de Koninklijke Marine. Al maanden zijn partijen aan het ruzieën met elkaar, worden er afspraken gemaakt en 'lijkt' de rust af en toe weergekeerd, omdat beide partijen in hetzelfde water vissen. De eerste partij - de Vissers - letterlijk; de tweede partij - de Marine - figuurlijk. Beide partijen doen hun uiterste best om aan te geven dat ze elkaar begrijpen.
Deze perceptie, we begrijpen elkaar, was voor enkele media aanleiding om te berichten dat beide partijen eruit zijn met een akkoord. Niets is echter minder waar.

Het nederlandstalig publiek, u dus, was deze week getuige van het plotselinge vertrek van de hoofdredacteur van de Amigoe: Michael Willemse. Gevolgd door een persbericht – een uur later – waarin hij mededeelde eigenaar te zijn geworden van het Antilliaans Dagblad. Deze onverwachte carrierewisseling leidde ertoe dat zowel de Amigoe als het Antilliaans Dagblad niet voor de microfoon wensten te verschijnen: is de media éindelijk zelf onderwerp van gesprek, houden ze de gelederen gesloten en laten u in de kou staan. De enige die wel wilde praten, was de veroorzaker van dit alles. Mijn perceptie dat de vertrekkende hoofdredacteur bot had gevangen met zijn ambities bij de Amigoe werd wel bevestigd, maar was geen onderwerp van gesprek geweest.

En zo eindigen we een roerige week, waarin iedereen zijn eigen waarheid achternaliep en de overheid daarom de vakcentrale SSK, de curacaose variant van de nederlandse FNV, vroeg om wijze raad. Het advies dat Alcides Cova, voorzitter van de SSK, aan de gezaghebber gaf, was even simpel als logisch wanneer twee percepties elkaar bijten: ga met elkaar praten.

En dat is nu precies wat je moet doen met percepties: breng ze bij elkaar, kneed ze en creëer een nieuwe waarheid. Mijn vader had ze deze boodschap kunnen vertellen: Bon Siman!

zaterdag 17 mei 2008

'Norwegian Sun' komt binnen....

Bij een perspresentatie van de Curaçao Ports Authority, de club die alle havens op Curaçao beheert, kreeg ik de volgende foto's in handen gedrukt. Geniet even mee met de Norwegian Sun, die binnenloopt. Aan de megapier ligt de Holland-America Line. Klik op de foto's voor een vergroting.








De kwaliteit is uiteraard aangepast aan het web, mocht je de originelen willen hebben, stuur me dan een mailtje.

Ik vloek niet vaak...

Dit weekende maakt Curaçao zich op voor de Caraïbische vlootdagen 2008. Eén keer in de drie jaar presenteren de Koninklijke Marine en de Kustwacht van de Nederlandse Antillen en Aruba zich aan het Curaçaose publiek, met groot vlootvertoon en allerlei activiteiten en demonstraties.

Gistermiddag was ik uitgenodigd op de Hr.Ms.Amsterdam, maar door de acties van de minibus chauffeurs (zie foto), was ik genoodzaakt om aan land te blijven. Ik vloek niet vaak gelukkig.

Samen met Jonathan en Daniel ben ik vanmiddag naar Punda vertrokken om getuige te zijn van dit maritieme spektakel. Er waren verschillende vloten aanwezig: Colombia, Venezuela (!), Frankrijk, Engeland, Verenigde Staten en natuurlijk Nederland. Volgens de persvoorlichter van de Kustwacht is dat traditie. De reden van deze traditie is me echter niet duidelijk geworden. Het enige dat ik kan bedenken, is dat men in vroegere tijden naburige landen uitnodigde om te voorkomen dat al die shows en machtsvertoon als act of aggression zou kunnen worden opgevat. Dan kun je ze tenslotte maar beter uit nodigen om mee te doen.....

De show begon vanmiddag om 13.00 met een F16 van de Amerikanen die lekker laag mocht overvliegen, duikelen, stijl omhoog klimmen en nog wat meer van die jongensstreken. Het geluid en de snelheid maken het geheel wel indrukwekkend, ik geef het toe. Ik heb er een filmpje van gemaakt met mijn fotocamera:



Daarna werden er demonstraties gegeven van een reddingsactie op zee bij een brandende boot. Dat heb ik ook op het filmpje gezet. Helaas was ik vergeten om de batterij van mijn camera op te laden, dus de film stopt nogal abrupt, tijdens deze actie. Gelukkig vloek ik niet vaak.

Morgen is er een kerkdienst op de Marinewerf met dominee Omvlee en pastoor Willems. Met dodenherdenking kwamen we Fred Omvlee ook al tegen (samen met Agaath en Tjark). Dominee Omvlee heb ik nog geinterviewd. Aardige man, maar hij staat bekend als Elvis Presley fanaticus en hij heeft standaard al zijn CD's onder de kansel liggen. En hoewel ik niet vaak vloek, blijf ik morgen dus maar thuis.

In de middag volgen nog wat lucht-en watershows en kun je alle marineschepen bezoeken. Elk land heeft zijn eigen keuken meegenomen en biedt haar specialiteit aan op de werf. Ben benieuwd wat de Amerikanen gaan aanbieden.....

Aan het eind van de middag is er dan de mogelijkheid om de Koninginnerun te lopen. Een wandeltocht van 4 kilometer, die gaat over de drie koninginnebruggen van Willemstad: de Emmabrug, Wilhelminaburg en Julianabrug. Voor de niet-kenners, de laatste is de 65 meter hoge brug over de Annabaai, waar je normaal gesproken alleen maar over mag rijden. Morgen dus ook lopen en dat biedt de gelegenheid om mooie plaatsjes te maken van de Handelskade in Punda en het Brionplein in Otrobanda.

Ik hoop dat ik Aysheline en de jongens mee krijg morgenmiddag, want hoewel ik geen echte loper ben (behalve van A naar B) zou ik het mooie uitzicht op de Handelskade bij ondergaande zon, zonder hen niet willen missen.

Ik vloek niet vaak, zoals gezegd, maar dan moeten ze wel mee!



dinsdag 13 mei 2008

EK voetbal: virtueel beleggen

Binnenkort begint voor menig liefhebber het EK Voetbal. Uiteraard begint het EK ook voor de niet-liefhebber, die zich daar middels partner en/of werk wellicht niet aan kan onttrekken, maar deze mensen moeten maar bedenken dat ze na het EK tot de zomer van 2010 verlost zijn, en dus niet moeten zeuren. Er is altijd nog meer geen voetbal dan wel voetbal op TV (tenzij je, zoals ik, FOX en ESPN ontvang, maar dat terzijde).

Mijn vader zei vroeger al: "Wat een onzin, 22 mannentjes die in een groene weide achter een bal aanhollen", en hij had gelijk. Maar wat zijn de onzinnige dingen in het leven toch ontzettend leuk en nuttig. En daar was hij dan weer niet mee eens.

Maar voor mensen als mijn vader, hoewel hij het niet meer mee mag maken, gloort er aan het einde van de tunnel licht!
Heel soms, in het leven, kun je door middel van een 'afgeleide', van iets stoms ook iets heel leuks maken. Kijk maar naar al die mannetjes op de beurs. Geld van een ander is niet leuk, maar wel als je er een spelletje mee mag spelen, waarbij het gaat om winnen of verliezen.

Toen ik nog ICT manager was, had ik een aardige, zei het altijd te laat komende DB administrator in dienst, die alle zaken met betrekking tot onze Oracle database coordineerde. Wij hadden een haat-liefde verhouding: liefde voor het voetbal, haat vanwege zijn voorliefde voor een club uit Rotterdam-zuid (en zijn te-laat komen). Wat veel vergoedde was zijn enorme expertise op het gebied van db-beheer en applicatieontwikkeling. In gewoon Nederlands: hij was gewoon goed in wat-ie moest doen.

Ten tijde van het EK 2004 had hij een beleggingswebapplicatie ontwikkeld, die het mogelijk maakte om met virtueel geld in 'EK-deelemers' (landen) te beleggen. Het spel maakte van het EK ineens een heel andere beleving. Tijdens wedstrijden, ook die tussen kleine of oninteressante deelnemers, was het zaak om zowel de wedstrijd als de koers in het oog te houden. Ik heb veel voetbalhaters met laptop geboeid achter de buis zien zitten......

Edwin, want zo heet de db-administrator, heeft het spel nu verkocht aan Robeco, die het gebruikte tijdens het laatste WK en nu dus - voor de 2e keer - voor het EK in Zwitserland en Oostenrijk.

Wil je meer weten, ga dan naar http://www.robecodirect.nl/ekbeleggen/

Mocht je met mij in een pool mee willen spelen, stuur mij dan even een e-mailtje, dan nodig ik je uit om mee te spelen in mijn pool. Alles is uiteraard gratis, hoewel ik wel denk dat Robeco je e-mail adres zal gebruiken voor eerste mailings, hetgeen je dan weer op moet zeggen. Ik ben ervan onvertuigd dat Edwin zich hier groen en geel aan ergert, maar goed: dat krijg je als je je hobby commercieel maakt....

Je kunt je op die website natuurlijk ook zelf opgeven.

maandag 12 mei 2008

Wel of juist geen regeltjes?

Hieronder vind je de tekst van mijn wekelijkse column op Radio Hoyer 2 (zaterdag 23.15 - NL tijd). De column is ook te beluisteren via deze link.

In Nederland woedt al jaren een stevige discussie over de zin en onzin van regels maken, regels hebben en regels handhaven. Je kunt je in de politiek mateloos populair maken bij het volk door te roepen dat er minder regels moeten zijn en dat de overheid nu eens al die achtelijke verordeningen opzij moet zetten ten faveure van snelheid van handelen of van bemoeizucht door diezelfde overheid.

Merkwaardig is dat aan de overkant van de plas, hier op Curaçao, een omgekeerde tendens waarneembaar is. De behoefte aan duidelijkheid, zelfs al gaat het voor sommigen om niets en zijn er belangrijkere zaken, wordt alom gevoeld. Neem maar de regeling om de Antillendag van 21 oktober te gaan vervangen voor een Koninkrijksdag op 15 december. Dat moet uiteraard bij wet geregeld worden en dus vergaderden de Staten een volle dag over dit hekele onderwerp. Wat betreft Nelson Navaro van de Forsa Korsou zijn zulke debatten zinloos, een tijdverspilling en zijn er belangrijker zaken die de aandacht van de Staten behoeft.
De zakelijke benadering van Nelson Navaro staat in schril contrast met de emotionele constatering van Faroe Metrie, dat we steeds minder vrienden hebben in het Koninkrijk. Hij deed deze uitspraak tijdens het bovengenoemde debat in het Nederlands, want POK voorzitter Willibrord van Beek zat op de publieke tribune.

Het dagvullende debat over de Koninkrijksdag van 15 december leverde dan toch nog een 'belangwekkend' amendement op, dat ingediend werd door Dudley Lucia van de PNP, waarin hij pleit voor het benoemen van de Koninkrijksdag in alle officiële landstalen: Engels, Papaiments en Nederlands. Heeft Navaro dan toch gelijk?Het uitspreken van een feestdag in je eigen taal, moet dus bij Wet geregeld worden. Grote kans dat in Nederland bij dit soort besluiten een nationale discussie zou losbarsten over onzinnige regeltjes. Op Curaçao kan het allemaal.

Dit cultuurverschil werd deze week duidelijk zichtbaar in het Presidium van het Parlementair Overleg Koninkrijksrelaties (POK). Hero Brinkman, naast Jacob Gelt Dekker, de meest bekende en geliefde Nederlander op de Antillen had in januari gezegd wat-ie dacht en gedaan wat-ie zei, door onze politici te beledigen en dus moesten er, volgens Pedro Attacho, voorzitter van de Staten, regeltjes komen om te zorgen dat dit niet weer zal gebeuren. Dat Nederland, in casu POK-voorzitter van Beek, dit respecteert, maar eigenlijk niet nodig vindt, werd wel duidelijk toen aan het eind van een interview werd gevraagd of hij de corruptienota van Brinkman zou bespreken onder de gedragsregels van de 2e Kamer. Van Beek had het namelijk niet over een gezamnelijk standpunt, maar over de wens van de Antilliaanse delegatie.

Saillant detail en in zijn geheel niet genoemd, is dat het taalgebruik in de Staten en de Eilandsraad in veel gevallen onbeschofter is dan de beledigende taal van kamerlid Brinkman. Soms slaan ze er zelfs op, zoals Norbert George zich nog goed kan herinneren.

Waar de Antillen eisen dat regels van beschaving van toepassing moeten zijn, wanneer we met elkaar in gesprek zijn, is uiteindelijk nog wel te begrijpen, los van het feit of je het er mee eens bent. Wat niet te begrijpen valt is dat er ten aanzien van de ISLA nooit gepraat wordt over regelgeving, hoewel die er toch zeker is. Vorig jaar vond de gemiddelde normoverschrijding plaats op 158 van de 365 dagen van het jaar en dus probeerde Nederland om via een motie in de 2e kamer de staatsecretaris te bewegen iets aan die regeltjes of de handhaving daarvan te doen. Gedeputeerde Davelaar reageerde als door een angel gebeten, net als de premier. Wat dan weer tot verbazing leidde bij één van de indieners van de motie: 2e kamerlid John Leerdam, die als geboren Curaçaoenaar toch aan moet voelen hoe in beide culturen gerageert wordt op beschuldigende vingertjes.Pijnlijk is dat de huidige regelgeving 4 doden per jaar als gevolg van uitstoot van de ISLA accepteert, maar dat er wetenschappelijk is aangetoond dat er minimaal 18 doden per jaar vallen en dat er van handhaving nog steeds geen sprake is, volgens Peter van Leeuwen van Stichting Schoon Milieu Curaçao (SMOC).

Nog zo’n goude regel die al jaren gebroken wordt door de politiek is dat je prijsverhogingen beter door de markt kan laten bepalen, dan die te voorkomen of op te vangen door subsidiegeving. De benzine en dieselprijzen worden al jaren kunstmatig laag gehouden door de overheid en daar moet je als armlastig land uiteindelijk de prijs voor betalen. In plaat van elke maand een cent, moet de Curaçaouse burger nu 40 tot 70 cent in korte tijd extra betalen. Wat Curoil betreft is alles dan binnenkort weer koek en ei.

De oppositie maakte het iets bonter door het Bestuurscollege te vragen de noodtoestand af te kondigen in verband met de prijsstijgingen. Nog meer regels en verordeningen om andere regels en verordeningen opzij te zetten. Daar schieten we per saldo natuurlijk niets mee op.

Besluiten we deze regelweek met een koekje van eigen deeg: Nederland bedenkt juist meer regeltjes om te zorgen dat andere regeltjes per saldo geen resultaat hebben. Zo is er door minister Vogelaar een terugkeerregeling ontworpen om jeugdige Antillanen terug te sturen naar de West en ontwerpt staatsecretaris Marja Bijsterveldt-Vliegenthart een regeling die jeugdige inwoners van de Antillen weer terugstuurt naar Nederland, al is het maar om eindexamen te doen. Vespucci rector Bob Brinkhof is daarmee extra gedupeerd, want al zijn leerlingen moeten dus verplicht naar Nederland.

En ja, dat was nu net de vraag, toen ik deze column begon met Faroe Metrie van de PNP: zijn we nog wel een Koninkrijk?Vriendjes maken doe je in ieder geval niet net behulp van regel- en wetgeving. Vrienden maken ligt aan het andere eind van het sociale spectrum. Een kwestie van gevoel; vrienden behouden vaak een kwestie van aandacht en passie.

En dat is een mooie opdracht voor volgende week: Bon Siman!

maandag 5 mei 2008

Spreekbeurt: Daniel in China....

Volgens mij was ik 40 toen ik mijn eerste spreekbeurt moest houden, Daniel (7) is helaas deze week al het haasje. Zijn keuze is gevallen op China en die keuze kan ik wel waarderen: actueel!


Met behulp van zijn moeder heeft hij drie dagen zitten plakken en knutselen. Internet werd gebruikt als informatiebron en het resultaat staat hieronder:

China

Hoeveel mensen wonen in China?

In China wonen de meeste mensen in de wereld.
Er wonen 1.321.851.888 (2007) mensen.
China is ongeveer 239 keer groter dan Nederland.

Vlag China
De kleur rood in de vlag betekent dat iedereen gelijk is in China en het bloed van de Chinese soldaten die in oorlogen dood zijn gegaan.
De grote ster geeft aan wie de baas is in China (de regering).
De 4 kleine sterren betekent de verschillende klassen in China bijvoorbeeld, werkende mensen, de geschoolde mensen etc.

Olympische spelen in China
In 2008 is er olympische spelen in China. Dat is als alle landen in de wereld tegen elkaar gaan spelen en wedstrijden doen, om te weten wie de sterkste is in sport bijvoorbeeld voetbal, hard lopen, zwemmen, turnen, atletiek etc.

Waarom zijn veel landen tegen olympische spelen in China??
Omdat China niet goed omgaat met mensen. Bijvoorbeeld ze laten kinderen de hele dag hard werken in een fabriek. En als ze niet werken dan gaan ze naar de gevangenis en dat moet je bijvoorbeeld kakkerlakken eten.

Hoofdstad
Beijing is de hoofdstad van China. Beijng heeft een bevolking van circa 14 miljoen mensen, bijna net zoveel als in Nederland. Hier vind je bijvoorbeeld de tempel van de hemel en de Chinese muur.

Chinese muur
Grote Muur.
Ligt in het noorden van China.
Is ongeveer 6200 kilometer lang, bijna even ver als van Curaçao naar Nederland.
Het was om het land te beschermen en te laten zien hoe sterk de Chinezen zijn.
Hij is ook één van de 7 wereldwonderen en te zien vanaf de maan!
De muur is nu op veel plaatsen stukgegaan.

Dieren in China
In China heb je ook heleboel hoge bergen de bekendste dieren in China zijn de Pandabeer en Herten.

donderdag 1 mei 2008

Koninginnedag in Punda

Het is jammer dat Curaçao niet net als de BES-eilanden bijzonder gemeente van Nederland worden. Niet in de laatste plaats omdat we het nu wel kunnen schudden dat Beatrix ooit in Punda komt om haar moeders verjaardag te vieren.

De Koninginnedag in Willemstad begint wel steeds meer te lijken op die in Amsterdam, of pak hem beet: Makkum. Niet alleen de Breedestraat is druk bezet, maar tot op Scharloo staan de standjes op gesteld, spelen bandjes op diverse podia en is er veel vertier voor kleine kinderen. Het weer is altijd goed en voor mij voldoet een lekker brightje op de Handelskade meer dan genoeg. Dat was dan ook meteen een jaar geleden dat ik daar gezeten heb. Toen nog met mijn iets oudere zusje Elma en dochter Emilia, nu met mijn oudste zus Agaath en man Tjark.

Uiteraard is lopen door Punda een tocht met groeten naar bekenden. Curaçao is klein en zeker met die drukte is de kans om bekenden tegen te komen 1 op 2.

Curaçaoënaars zijn dol op vrije dagen, dus is na enig aandringen besloten om de Dag van Arbeid, die dit jaar op Hemelvaartsdag valt (vandaag) te verplaatsen naar vrijdag. Dat betekent dus een korte vakantie van 30 april tot 5 mei. Bevrijdingsdag wordt hier helaas niet gevierd. Moet met enige pressie toch ook wel voor elkaar te krijgen zijn.

Ondertussen zijn Tjark en ik begonnen met wat klussen in en om het huis te voltooien. zo moest het ijzerwerk nodig in de menie en de verf. We zitten dicht bij zee en de zoute lucht weet wel raad met alles wat van metaal is. Onze flonders rondom het zwembad waren in januari al geïmpregneerd met een waterafstotend middeltje, maar dat is nu in mei dus alweer uitgewerkt. Tjark draait zijn hand er niet voor om en ik mijn portomonee slechts een beetje. Ongelovelijk hoe ontzettend duur alles is geworden op Curaçao. Ik schrik elke dag en moet dan volop in de verdediging omdat mensen die Euro's verdienen, vinden dat ik niet zo moet zeuren. Ik krijg mijn salaris echter in guldens en voor kenners zal ik de koers even onthullen: 1 euro is 2,90 Nafl!!!!
(toen wij aankwamen op Curaçao was de koers 2,18 Nafl....)

Morgen krijgen we bezoek van onze achterburen uit Zaandam. Hendrik, Mieke en Jonathan's vriendje Jorrijn. Ze verblijven op Livingstone, net om de hoek. Van de zomer komt een ander vriendje van Jonathan: Ties. En dan is het even voorbij met alle bezoek.

Dat heeft zo z'n voor- en z'n nadelen. Gezellig is het wel altijd!