Hieronder vind je de tekst van mijn wekelijkse column op Radio Hoyer 2 (zaterdag 23.15 - NL tijd). De column is ook te beluisteren via deze link.
In Nederland woedt al jaren een stevige discussie over de zin en onzin van regels maken, regels hebben en regels handhaven. Je kunt je in de politiek mateloos populair maken bij het volk door te roepen dat er minder regels moeten zijn en dat de overheid nu eens al die achtelijke verordeningen opzij moet zetten ten faveure van snelheid van handelen of van bemoeizucht door diezelfde overheid.
Merkwaardig is dat aan de overkant van de plas, hier op Curaçao, een omgekeerde tendens waarneembaar is. De behoefte aan duidelijkheid, zelfs al gaat het voor sommigen om niets en zijn er belangrijkere zaken, wordt alom gevoeld. Neem maar de regeling om de Antillendag van 21 oktober te gaan vervangen voor een Koninkrijksdag op 15 december. Dat moet uiteraard bij wet geregeld worden en dus vergaderden de Staten een volle dag over dit hekele onderwerp. Wat betreft Nelson Navaro van de Forsa Korsou zijn zulke debatten zinloos, een tijdverspilling en zijn er belangrijker zaken die de aandacht van de Staten behoeft.
De zakelijke benadering van Nelson Navaro staat in schril contrast met de emotionele constatering van Faroe Metrie, dat we steeds minder vrienden hebben in het Koninkrijk. Hij deed deze uitspraak tijdens het bovengenoemde debat in het Nederlands, want POK voorzitter Willibrord van Beek zat op de publieke tribune.
Het dagvullende debat over de Koninkrijksdag van 15 december leverde dan toch nog een 'belangwekkend' amendement op, dat ingediend werd door Dudley Lucia van de PNP, waarin hij pleit voor het benoemen van de Koninkrijksdag in alle officiële landstalen: Engels, Papaiments en Nederlands. Heeft Navaro dan toch gelijk?Het uitspreken van een feestdag in je eigen taal, moet dus bij Wet geregeld worden. Grote kans dat in Nederland bij dit soort besluiten een nationale discussie zou losbarsten over onzinnige regeltjes. Op Curaçao kan het allemaal.
Dit cultuurverschil werd deze week duidelijk zichtbaar in het Presidium van het Parlementair Overleg Koninkrijksrelaties (POK). Hero Brinkman, naast Jacob Gelt Dekker, de meest bekende en geliefde Nederlander op de Antillen had in januari gezegd wat-ie dacht en gedaan wat-ie zei, door onze politici te beledigen en dus moesten er, volgens Pedro Attacho, voorzitter van de Staten, regeltjes komen om te zorgen dat dit niet weer zal gebeuren. Dat Nederland, in casu POK-voorzitter van Beek, dit respecteert, maar eigenlijk niet nodig vindt, werd wel duidelijk toen aan het eind van een interview werd gevraagd of hij de corruptienota van Brinkman zou bespreken onder de gedragsregels van de 2e Kamer. Van Beek had het namelijk niet over een gezamnelijk standpunt, maar over de wens van de Antilliaanse delegatie.
Saillant detail en in zijn geheel niet genoemd, is dat het taalgebruik in de Staten en de Eilandsraad in veel gevallen onbeschofter is dan de beledigende taal van kamerlid Brinkman. Soms slaan ze er zelfs op, zoals Norbert George zich nog goed kan herinneren.
Waar de Antillen eisen dat regels van beschaving van toepassing moeten zijn, wanneer we met elkaar in gesprek zijn, is uiteindelijk nog wel te begrijpen, los van het feit of je het er mee eens bent. Wat niet te begrijpen valt is dat er ten aanzien van de ISLA nooit gepraat wordt over regelgeving, hoewel die er toch zeker is. Vorig jaar vond de gemiddelde normoverschrijding plaats op 158 van de 365 dagen van het jaar en dus probeerde Nederland om via een motie in de 2e kamer de staatsecretaris te bewegen iets aan die regeltjes of de handhaving daarvan te doen. Gedeputeerde Davelaar reageerde als door een angel gebeten, net als de premier. Wat dan weer tot verbazing leidde bij één van de indieners van de motie: 2e kamerlid John Leerdam, die als geboren Curaçaoenaar toch aan moet voelen hoe in beide culturen gerageert wordt op beschuldigende vingertjes.Pijnlijk is dat de huidige regelgeving 4 doden per jaar als gevolg van uitstoot van de ISLA accepteert, maar dat er wetenschappelijk is aangetoond dat er minimaal 18 doden per jaar vallen en dat er van handhaving nog steeds geen sprake is, volgens Peter van Leeuwen van Stichting Schoon Milieu Curaçao (SMOC).
Nog zo’n goude regel die al jaren gebroken wordt door de politiek is dat je prijsverhogingen beter door de markt kan laten bepalen, dan die te voorkomen of op te vangen door subsidiegeving. De benzine en dieselprijzen worden al jaren kunstmatig laag gehouden door de overheid en daar moet je als armlastig land uiteindelijk de prijs voor betalen. In plaat van elke maand een cent, moet de Curaçaouse burger nu 40 tot 70 cent in korte tijd extra betalen. Wat Curoil betreft is alles dan binnenkort weer koek en ei.
De oppositie maakte het iets bonter door het Bestuurscollege te vragen de noodtoestand af te kondigen in verband met de prijsstijgingen. Nog meer regels en verordeningen om andere regels en verordeningen opzij te zetten. Daar schieten we per saldo natuurlijk niets mee op.
Besluiten we deze regelweek met een koekje van eigen deeg: Nederland bedenkt juist meer regeltjes om te zorgen dat andere regeltjes per saldo geen resultaat hebben. Zo is er door minister Vogelaar een terugkeerregeling ontworpen om jeugdige Antillanen terug te sturen naar de West en ontwerpt staatsecretaris Marja Bijsterveldt-Vliegenthart een regeling die jeugdige inwoners van de Antillen weer terugstuurt naar Nederland, al is het maar om eindexamen te doen. Vespucci rector Bob Brinkhof is daarmee extra gedupeerd, want al zijn leerlingen moeten dus verplicht naar Nederland.
En ja, dat was nu net de vraag, toen ik deze column begon met Faroe Metrie van de PNP: zijn we nog wel een Koninkrijk?Vriendjes maken doe je in ieder geval niet net behulp van regel- en wetgeving. Vrienden maken ligt aan het andere eind van het sociale spectrum. Een kwestie van gevoel; vrienden behouden vaak een kwestie van aandacht en passie.
En dat is een mooie opdracht voor volgende week: Bon Siman!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten