Bananen en beerputten

We deden het in Afrika veel: Bananenbomen planten aan het eind van de waterafvoer. Zo werd het restwater goed benut, konden er geen malariamuggenlarven (scrabble: 42 punten!) in het stilstaande water groeien en had je na een jaar lekkere bananen! Dat laatste was overigens niet altijd het geval...

Het einde van de waterafvoer is hier op Curaçao onze beerput, een ingenieus bedacht potje, dat niet naast ons huis, maar in de fundering onder ons huis is gebouwd. Dat moest ook wel, want graven in de grond onder ons huis is welhaast onbegonnen werk: rots, rots en nog eens rots!

Als eindpunt van onze afvoer was het de bedoeling dat de grond het restwater van de bodemloze beerput zou absorberen. Dat laatste gaat in de praktijk wat minder snel dan gedacht, waardoor het water uiteindelijk "uit" de grond naar boven wordt gedrukt en ons moerassig aan staat te staren.

Dat leek ons een niet te handhaven situatie. Niet in de laatste plaats vanwege het almaar afnemende bezoekersaantal op Vista Royal. De eerste oplossing om het afvalwater weg te krijgen, was om de grond 40 centimeter te verhogen. Dat kan ook makkelijk, want de betreffende kant van het huis is 1.80m lager dan de achterkant van het huis. Daar kan dus nog wel wat grond bij. Deze oplossing leek vooralsnog afdoende, maar de aarde rondom de beerput bleef aanmerkelijk donkerder van kleur dan de rest van onze tuin: duidelijk (te) vochtige grond!

En toen kwam ik op het 'Afrikaanse' idee om in die vochtige grond wat bananenbomen te planten. Een plantje van 40 centimeter, voor 25 gulden gekocht bij het tuincentrum, ging de grond in en elke dag checken de jongens en ik de voorspoedige groei van deze mooie plant. En dat onze poep voorspoed brengt, werd snel duidelijk: elke vier á vijf dagen groeit er een blad van 1.20m tot 1.40m lang bij!!!

De banaan is eigenlijk geen boom, maar een grassoort. Als je dichtbij kijkt, zie je dat ook op de manier waarop zij groeit: in de stengel van een net uitgekomen blad, zit de stengel van het nieuwe blad, net als bij gras. Onze 'boom' is nu 2.50m hoog, maar ze kan wel 8m hoog worden. Naast de stam, die als een paddestoel in de grond staat, verschenen deze week drie nieuwe knopjes. Dus behalve in de hoogte gaat ze ook in de breedte verder.
Daniel vindt het overigens maar niets. Er groeit immers nog geen banaan aan de boom. En met zijn (net) 7 jaren is-ie niet makkelijk meer te overtuigen dat het hier om een echte bananenboom gaat. De verwachting - aldus menig kenner - is dat we nog wel een jaartje moeten wachten op een gekromde aarvormige bloemtros.

De bananenboom komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. Omstreeks 650 dook hij, meegebracht door de islamitische veroveraars, op in Palestina en introduceerden de Arabische handelaars haar op hun beurt op het Afrikaanse continent en de Canarische eilanden. Bij het begin van de 15e eeuw vestigden de Portugezen de eerste bananenplantages op de Antillen en in Centraal-Amerika, en pas aan het einde van de 19e eeuw veroverde de banaan Europa, waar zij nu één van de meest geconsumeerde vruchten is.

De grote bananenbladeren zorgen voor een snelle verdamping van water. De locatie bij onze beerput is dan ook niet voor niets de beste locatie in onze tuin!