Citizen arrest

Normaal gesproken zit ik zo rond een uur of vijf 's middags op de porch, met een polar, een laptop en een rode namiddagzon te werken aan een stukje voor deze weblog. De dag loopt ten einde, de kinderen spelen op straat of op de playstation en Aysheline is onderweg naar huis.

En toen hoorde ik BOEM!! en zag de brievenbus van de buurman door de lucht vliegen. In allerijl fietsten 4 opgeschoten knapen (de taal van onze vader) de straat uit, met de rook nog in de handen.
Mijn overbuurman, een aardige Vlaming met connecties in de Belgische chocolade industrie (een ware vriend dus), kwam ook naar buiten en gezamenlijk zetten wij de achtervolging in onder het motto: die brievenbus is lullig en morgen is het de jouwe.

De jongens fietsten richting de zee, wat ook al niet van slimheid getuigt, tenzij je op een waterfiets zit.

Al snel hadden we dit (witte) gespuis te pakken, dat wil zeggen: ééntje. Hij had de knallers nog in de hand. Op mijn vriendelijke vragen hoe hij heette, waar hij woonde, antwoordde hij:
"dat gaat jouw niets aan"
(de intonatie had veel weg van meneer de Groot uit de Dikvoormekaarshow).

Ik heb hem toen maar het wijze advies gegeven om zo niet te praten tegen de door mij gealarmeerde politie, want
"ze zijn hier niet zoals in Nederland".

Na een paar minuten kwam de politie.

Oom agent liep op onze vandaal af en vroeg hem naar zijn naam. En ja hoor, precies hetzelfde antwoord en dezelfde intonatie als tegen mij.
De vragenstellende brigadier zei toen beslist: "O...., we gaan meteen naar plan B?".
De jongen stamelde nog iets van "wat bedoelt u?",
waarop de agent heel kort en resoluut zei: "dat ga je nog wel voelen...".

Ik had het knulletje (Douwe naar nu bleek) nog zo gewaarschuwd....

Opmerkelijk detail was overigens dat de politie in het papiaments begon en toen meesmuilend constateerde dat onze Douwe na 7 jaar Curaçao nog steeds geen papiamento spreekt.

Afijn. De politie vertrok, met PAB (Passagier aan Boord) en een uurtje later kwamen alle jongetjes met hun ouders aangereden om openlijke excuses aan te bieden. Douwe, leerling van het Vespuccicollege College, bleef stil.

De politie had blijkbaar indruk op hem gemaakt.

Heb je ook wel eens uit de hand gelopen kattekwaad uitgehaald? Met de politie erbij? Reageer!