Maiden speech

Terwijl Geert Wilders de hele wereld blij maakt met een dode mus, zit ik nog na te genieten van mijn allereerste 'live' voetbalverslag, gisteravond in het Regilio Hato stadion op Curaçao.

De wedstrijd verliep voor de Antillen voorspoedig en daarmee was de ambiance in het stadion fantastisch. Dat praat dus ook gemakkelijk. Afgelopen zondag heb ik nog even goed geluisterd naar 'Langs de Lijn' en dat tezamen met een goede voorbereiding op inhoud, heb ik - indachtig mijn lieve vader - 22 mannen achter een bal aangemoedigd.

Het viel me dus alleszins mee. Eén nadeel: mijn ogen zijn niet al te best en nummers lezen in een stadion met atletiekbaan is voorwaar een hele opgave. Gelukkig heb ik wel een beetje verstand van voetbal en kon dus zodoende goed 'gokken' wie de bal aan de voet heeft. Daarnaast had ik uiteraard steun aan mijn ervaren collega Maya van der Werve. Ervaren in de zin van radiomaken, want ook voor haar was voetbalcommentaar een nieuwe ervaring.


In Nederland roepen we: "wat een mooi doelpunt!" Hier op Curaçao schreeuw je een minuut lang "Gooooooooooooooooooaaaaaaaaaal!!!!!!!" Nou dat kun je wel aan mij overlaten. Jonathan, die naast me zat op de perstribune deed vrolijk mee en zo kon het gebeuren dat we vanmorgen in de NOBO stonden (lokale krant), waar de plaatselijke verslaggever mij met naam en toenaam prees vanwege het feit dat ik zo goed geïntegreerd ben. Voorpagina nieuws, gekker moet je het niet maken.

De Antillen bekeren dus verder en treffen op 14 juni a.s. Haïti. Dat wordt niet makkelijk, want de Antillen staan op 163 (Fifa ranking) en Haïti op 97. Dat is nog eens iets anders dan Nederland (9) tegen Oostenrijk (80)(!)

Ik hoop dat we budget hebben om de reis naar Port-au-Prince te kunnen maken.