maandag 21 mei 2007

Begrafenis en dood

Heerlijk om 4 dagen vrij te zijn! Voorlopig de laatste vrije dagen van dit jaar, want pas op 25 december is het weer zover! Aysheline merkte terloops op dat dat niet voor haar geldt: zij zit immers in het onderwijs. Je begrijpt dat ik meteen heb aangegeven dat die werkdruk dus wel meevalt, maar die discussie was een verloren strijd. We hadden namelijk onze vrienden uit Bonaire over, Alyn en Gilbert, en die zitten allebei in het onderwijs. Ik daarentegen ben lid van de werkende klasse, dus pas met Kerst heb ik weer rust!

Alyn en Gilbert waren deze hemelvaartsvakantie dus bij ons op bezoek. Samen met hun zoon Dylan. Hij is erg goede maatjes met Jonathan en Daniel, dus de kinderen heb ik nauwelijks gezien dit weekend.

Zaterdag hebben we de geboortedag van Nilo herdacht. Nilo is de oudste zoon van Alyn en Gilbert, die twee jaar geleden bij een verkeersongeluk op Bonaire is omgekomen. Nilo is net als Jonathan in 1995 geboren. Naast het herdenken zijn we op verzoek van Dylan naar Spiderman 3 geweest. Leuk voor de kinderen, voor volwassenen een draak van een film. Voor de allerkleinsten (Daniel) behoorlijk eng: hij heeft de "hele film" achter Aysheline haar rug gezeten....

Vanmiddag is de begrafenis van Jurgen (zie vorig bericht). Ik heb een paar mooie reacties gekregen op dit bericht. De aanloop naar deze begrafenis en andere die we hebben meegemaakt is heel anders dan in Nederland. Als goede vrienden of bekenden wordt min of meer verwacht dat je elke avond even langs gaat en je deelneming betuigd. Omdat het op Curaçao altijd lekker weer is, zit bijna iedereen buiten en heeft het veel weg van een feestje, maar dan zonder muziek.

Het wordt daardoor wel heel intensief. Pas na de begrafenis kun je weer verder met je leven. Dat is morgen dus....

1 opmerking:

Anoniem zei

Je kind verliezen is het ergste dat er is.
Zou liever zelf vertrekken.
Alyn, toevallig moest ik gisteren aan je denken en nu lees ik over je in Dick's log.
Waar dacht ik aan ?
Aan die presentatie over veiligheid bij Arsten zonder Grenzen projecten. Ik had het verprutst en je was boos op me, ha ha.
Ik had het ook niet goed voorbereid. Hoewel ik geen natuurtalent ben met presentaties, zou mij dat nu niet meer overkomen.
Mede dankzij Powerpoint dat de mens dwingt goed na te denken over het verhaal.
Het ga je goed.
gr.
marnix