Curaçao kent vele forten en andere verdedigingswerken uit de 17e en 18e eeuw. De bekendste is wel ‘Fort Amsterdam’. Dit fort staat aan de oostkant van de ingang van de Annabaai en is de residencie van de Gouverneur en de Regering van Curaçao. Aan de oostkant van diezelfde Annabaai staat het Riffort. Compleet gerestaureerd. Is nu een winkelcentrum voor Cruisetoeristen. En zo hebben we er meer.
Er zijn echter ook forten in minder goede staat. Ik heb daar al weleens iets over verteld in Dichtbij Nederland. Bijvoorbeeld fort Beekenburg, dat met moeite overeind wordt gehouden. Er zijn echter ook forten waar we het bestaan van kennen, maar waar niemand van weet waar ze precies gestaan hebben.
De overheid van Curaçao is momenteel niet meer geïnteresseerd in dit gedeelte van onze gschiedenis, want ‘forten’ zijn overblijfselen van de koloniale overheerser. En dat hoeft niet bewaard.
En dus komt het ‘zoek- en reddingswerk’ neer op de vrijwilligers van het Antropologisch en Archeologisch museum.
Gisteren was ik bij een zoektocht aanwezig van deze vrijwilligers. Aan de rand van de oude binnenstad heeft ooit Fort Beverwijk gestaan. Met troffel en blik zijn de archeologen op zoek naar de restanten in de grond, voordat over een maand het zoveelste nieuw te bouwen toeristische resort de vermoedelijke locatie voorgoed zal bedekken met nieuw cement.
Ook de monumenten in onze stad hebben te leiden aan de ongeïnteresseerdheid van deze overheid. Er staan nog zo’n 100 panden in de stad op de nominatie om gerestaureerd te worden. Elk jaar vergaan er drie tot vijf van dit soort monumenten. En dat voor een stad die op de werelderfgoedlijst van Unesco staat....
Dionne Pool in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer ()
Geen opmerkingen:
Een reactie posten