Teveel afspraken

Het gebeurt mij regelmatig: ik maak teveel afspraken op één dag, dubbele afspraken op één uur en moet daaromheen ook nog eens de reguliere zaken (zoals bv. kinderen van school halen) er tussen in proppen....

Gisteren was zo'n dag. In de ochtend had ik een afspraak extern. Op dezelfde tijd moest ik eigenlijk bij een andere externe afspraak zijn. Om half één kinderen ophalen van school. Vriendje van Jonathan mag mee (hadden we vorige week al afgesproken). Ships....., dinsdag komt Joan - onze interieurverzorgster - altijd interieur verzorgen. Wat inhoudt dat kinderen minder handig zijn in huis. Vriendjes van kinderen ook.
O, ja: vergeten dat Aysheline pas laat thuis komt in verband met haar bijlesbaan. En tot overmaat van ramp belt Sonia dat de schrijfclub niet om hallf acht 's avonds is, maar om half vijf in de middag....
Op weg naar Sonia belt Marla dat ik niet moet vergeten dat het vanavond voorlichtingsavond op school is voor het vervolgonderwijs van Jonathan: keuze van de middelbare school. "Of ben je dat soms - alweer- vergeten?" bijt ze me toe, met een flair alsof ze me al jaren kent.

Wat kan ik op dit soort momenten balen dat ik de genen van mijn vader geërfd heb. En wat ben ik blij dat Aysheline zo begripvol is en mijn vergeetachtigheid afvangt door met Jonathan naar school te gaan.

Mijn schrijfclubje was erg leuk. Sonia heeft me in een groep Pensionados geworpen, die niet meer werken en van het leven genieten. Het laatste doe ik ook, maar het eerste kan ik nog niet van mij afwerpen, helaas. De twee bij wie ik gister op de porch belandde, Derk & Femia, wonen al jaren op Curaçao en hebben een heerlijk huis op Band'abou, vlak bij St. Willibrodus. Midden in de mondi (bush). Het leeftijdsverschil viel gedurende de discussies vanzelf weg. Voornamelijk het resultaat van Derk, die een goed gevoel voor humor heeft, en...humor doet alle grenzen vervagen....

Vanochtend ben ik met Dennis onroerend goed gaan bekijken op Band'ariba. Dennis is voor een weekje over en wil misschien een huisje neerzetten op het eiland. Deze afspraak was eigenlijk ook gister, maar Dennis begreep mijn dilemma meteen, toen ik hem - ook op weg naar Band'abou - belde en hem confronteerde met mijn vaders erfenis...

Vanaf vandaag zal ik het beter doen. Ik kwam immers naar Curaçao voor mijn rust. Dat zal dan wel pas komen - vrees ik - als ik met pensioen ga....(tegen het eind van deze eeuw)