Periodista di aña 2008!

Ik ben gisteravond Journalist van het Jaar geworden! Op een galabijeenkomst (die er nooit één werd) van de 'Prensa Uni' - een soort NVJ van Curaçao - werd me deze prijs gisteravond uitgereikt.

Ik ben natuurlijk apetrots!

De prijs vormt een prachtige apotheose van een mooi jaar en twee roerige weken, waarin ik weg ben gegaan bij Radio Hoyer en een contract heb getekend bij radio Paradise FM.

Paradise is een oud radiostation dat onlangs is overgenomen door Cees Baas. Cees is in Nederland bekend als platenbaas bij EMI (o.a. drijvende kracht achter André Hazes). Zijn ambitie - en ook de mijne - is om Paradise FM nummer 1 te maken op het gebied van de (nederlandstalige) lokale nieuwsvoorziening. Grootste concurrent is Radio Hoyer.

Mijn vertrek bij Hoyer had te maken met de vertaling van ambities op het nieuwsgebied. Hoyer mist in mijn ogen visie en leiding om ambities - die er wel zijn - om te zetten in realiteit. Het was voor mij als eenling en makamba onmogelijk om daarin een voortouw te kunnen nemen. Ik heb daarom afgelopen maandag besloten om weg te gaan. Met pijn in het hart, want er werken in de studio en op de redactie hele fijne mensen. Vooral mijn collega's Ulrich Leonora en Dulce Martiszoon van Hoyer 1 (papiamentstalige nieuwsradio) zal ik node missen. Maar ook Peter Eikelenboom, Rick Hart en Bo (de nieuwlezers) mis ik nu al.

Direct na mijn aankondiging om weg te gaan, heb ik contact gezocht met voornoemde Cees Baas en ook met de hoofdredacteur van het Antilliaans Dagblad, Michael Willemse heb ik gepraat. Laatstgenoemde wilde graag dat ik bij de krant kwam werken en wellicht dat dat ooit nog gaat gebeuren, maar mijn hart gaat toch vooral uit naar het radiomaken. Het mooie van radiojournalistiek is, dat je veel informatie vergaart die in een radiouitzending gecomprimeerd moet worden weergegeven (tijd!), waardoor er een schat aan info overblijft om ongecomprimeerd in geschreven artikelen te stoppen. De combi radio/krant is dus ideaal. De laatste vier weken heb ik deze combi met het Antilliaans Dagblad uitgeprobeerd en die bevalt -wederzijds - goed.

De uitdaging bij Paradise FM is een grote. Het station heeft nog helemaal geen naam op het gebied van lokaal nieuws; heeft een trendy uitstraling, dat nog een balans moet zoeken met serieuze berichtgeving. Er is een redactie van 4 journalisten (inclusief mijzelf) die elk uur een nieuwsuitzending moet gaan verzorgen. Ik krijg daarnaast nog een eigen opinie-uitzending tussen 6 en 7 uur 's avonds, vier maal per week.

Al met al een spannend avontuur. Na zeven maanden bij Hoyer zo'n prijs in de wacht slepen, vind ik een bekroning op de vele (overwerk)uren die ik in het station heb gestopt. De prijs is ook voor Aysheline en de jongens, die mijn afwezigheid niet altijd makkelijk vonden.