vrijdag 30 september 2011

Curaçao: de boodschap of de boodschapper?

De commissie Rosenmöller oordeelt snoeihart: Het gedrag van de president van de Centrale Bank, Emsley Tromp en de minister-president, Gerrit Schotte is beneden elk nivo en beschadigt het land Curaçao en zijn bevolking.

Nog harder is de conclusie over de zittende ministersploeg van de regering Schotte. Deze had bij een correct uitgevoerde veiligheidscreening op 10-10-10 niet voorgedragen dan wel benoemd moeten worden. Althans: het is niet waarschijnlijk dat zij die screening overleefd hadden.

Of dit rapport van Rosenmöller het overleeft, is evenmin zeker. Aanvankelijk had Gerrit Schotte het verzoek om een onderzoek te starten, zelf voorgesteld in de Rijksministerraad. Maar later trok hij die vraag weer in, toen bleek dat zijn coalitiekornuiten geen inmenging van Nederland duldden in de interne politiek.

Scherpe aanbevelingen
Rosenmöller moest toch aan het werk, omdat Donner onder druk van de Tweede Kamer geen bakzeil mocht halen. Maar de medewerking van MFK, PS en MAN en aanverwante symphatisanten was daarmee verkeken. En opvolging van de scherpe aanbevelingen in het rapport daarmee hoogstwaarschijnlijk ook.

Voor Rosenmöller is het ondenkbaar dat als er twijfels zijn over de integriteit, een onderzoek daarnaar door betrokkene wordt gedwarsboomt. In de Nederlandse politieke cultuur mag dat zo zijn, in de Curaçaose politiek eerder regel dan uitzondering.

Kern
En daarmee is de kern van het probleem van Curaçao, maar ook van Aruba en Bonaire aangeduid. Het is niet gebruikelijk en in de regel onverstandig om mensen met macht 'aan te vallen’. Zeker op een klein eiland als Curacao kan dat verregaande consequenties hebben.

Alle checks and balances die een democratie inbouwt zijn afhankelijk van het politieke patronagesysteem. De Staten van Curaçao zijn daarvan het duidelijkste voorbeeld. Juist zij hadden de onderste steen boven moeten krijgen om de integriteit van haar ministers boven alle twijfel te verheffen. Ze lieten het na op dwingend advies van Gerrit Schotte zelf.

Onhandigheid
Staat Curaçao er dan slechter voor dan tien jaar terug? De commissie Rosenmöller vindt van wel. Zij zien een duidelijke verslechtering na 10-10-10, toen Curaçao autonoom werd binnen het Koninkrijk. Het moge zo zijn, wie de politiek van dichtbij volgt, ziet ook de verschrikkelijke onhandigheid van de huidige politieke elite om politiek te bedrijven. Zo onhandig als deze club het doet, is zelden vertoond.

En dat zal de komende weken opnieuw bewezen worden door MFK, PS en de MAN. De coalitiekornuiten zullen namelijk in de traditie van Curaçao niet de boodschap maar de boodschapper om zeep helpen.

Dionne Pool in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (7'49")

donderdag 22 september 2011

Me & Mr Jones niet op Aruba!

Vandaag, donderdag 22 september gaat de film Me & Mr Jones in premiere op het Nederlands Film Festival in Utrecht. Maar Curaçao en Aruba mogen 'm niet zien. Nou is dat wel vaker zo, maar van deze film zou je verwachten dat-ie juist wel te zien is in onze bioscopen. Hij speelt immers af op onze eilanden: Me & Mr Jones is het verhaal over de verdwijning van Natalee Holloway in 2005 op Aruba.

Me & Mr Jones is al spraakmakend nog voor iemand de film gezien heeft. Het productieproces duurde ruim zes jaar, met daarbij flink wat tegenwerking voor de makers. De Arubanen zaten - zo is gebleken - niet te wachten op het oprakelen van het verdwijningsverhaal.

Vanwege die gevoeligheid is de film zoveel mogelijk onopvallend en uit de buurt van de inwoners opgenomen. Stiekum dus. Veel Arubanen zijn bang dat deze film negatieve publiciteit geeft en uiteindelijk het aantal toeristen van het eiland weghoudt.

Dat Arubanen dit hoofdstuk af willen sluiten is zonder meer waar, dat de perceptie leeft dat toeristen wegblijven door negatieve publiciteit is ook waar. Maar of toeristen wegblijven doordat er nu een film in de bioscoop draait? Dat is niet aannemelijk. Toeristen wonen tenslotte niet in Aruba of Curaçao.

Er is uiteraard wel een kans dat het draaien van deze film een te groot afbreukrisico is voor de bioscoopexploitant op zo’n klein eiland als Aruba. En als ik de rescensies mag geloven is de film weliswaar heel spannend, maar inderdaad niet echt goed. Vraag is natuurlijk of een bioscoopexploitant dat voor mij moet bepalen, maar een bioscoop moet uiteindelijk ook commerciele inschattingen maken. Dat is hun vak!

De eilandbewoners liggen vandaag niet wakker dat ze ‘m niet kunnen zien. Arubanen kunnen zich erg druk maken over iets dat nu gebeurt en het morgen weer rustig vergeten. De film zal zichzelf vermoedelijk eerst moeten bewijzen om de Arubaanse nieuwsgierigheid te wekken.

Pas dan kunnen we de film ook in onze filmtheaters zien.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'37")

woensdag 21 september 2011

Prinsjesdag 2011: Eén regel aandacht!

Prinsjesdag 2011 passeert Curaçao, zoals alle prinsjesdagen in het Koninkrijk: vrijwel onopgemerkt. Zeker met de huidige regering van Gerrit Schotte is de liefde tussen beide landen aardig bekoeld en doen we met z'n allen ons best om vooral geen aandacht te besteden aan deze voor Nederland zo belangrijke dag.

Wie de Koningin heeft gehoord kan ook niet anders concluderen dan dat de bekoelde liefde wederzijds is. Eén regeltje maar kreeg de West toebedeeld. Een toegevoegde en ertussen gefrommelde regel, in de geest van de PVV.

Het tussenfrommelen is vernuftig gedaan, maar makkelijk te bewijzen. Leest u mee.

Beatrix: ....Een appèl om in deze moeilijke periode met elkaar te bouwen aan een sterkere samenleving en een sterkere economie, in de beste tradities van ons land. Hierbij weten wij ons nauw verbonden met de andere landen van het Koninkrijk en met de Caribische eilanden die sinds vorig jaar deel uitmaken van ons staatsbestel.....

Weet Nederland zich nu gesteund door de West om met elkaar te bouwen aan een sterkere samenleving en economie? Of voelt Nederland zich nauw verbonden met de West door het appèl?

Het laatste ligt voor de hand, want het appèl is onderwerp van dezelfde alinea in de Troonrede. Nogmaals Beatrix:

...De maatregelen die de regering presenteert, zijn erop gericht onze welvaart zeker te stellen. De regering doet een appèl op iedereen hieraan een bijdrage te leveren....

Ik zou ten aanzien van Aruba, Curaçao en Sint Maarten bijna durven stellen dat dit een ongewenste inmenging is in 's lands aangelegenheden. Moeten we hier echt een bijdrage leveren aan de welvaart in Nederland? Denken ze echt dat - om maar wat te noemen - Gerrit Schotte dit als beleidsuitgangspunt gaat nemen? Alles ten dienste van het moederland?

U weet het antwoord, en u weet nu ook dat de regel er tussen gefrommeld is. De bekoelde liefde is wederzijds.

Met dank aan Geert Wilders.

Fouad Sidali in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'19")

donderdag 15 september 2011

Wega di Number: 8020

80/20 zijn de nieuwe magische nummers op Curaçao. Niet in de vele nummerkantoren op het eiland, maar op de werkvloer komt er een wettelijk verplichte verhouding van eigen mensen en vreemdelingen in dienst.

Eigen volk eerst, het klinkt wat onwennig, 25 jaar na Janmaat, maar ook Curaçao sluit zich aan bij de vaart der volkeren. Net na het aantreden van de regering Schotte, kwam de parlementsvoorzitter, de in Den Haag geboren Ivar Asjes met het idee om een quota in te gaan stellen op de werkvloer.

Bij zijn partij, de Pueblo Soberano van Helmin Wiels leeft sterk het idee dat de werkloosheid onder Curacaoënaars de schuld is van de buitenlanders die de baantjes inpikken. Nu tien maanden later neemt het parlement een wet aan, nota bene met brede steun, terwijl de Raad van Advies (onze Raad van State) negatief heeft geadviseerd op dit voorstel.

Het plan is omstreden, want wie is er in de melting pot van ons eiland nu Yu di Korsou, kind van Curacao en wie vooral niet? We zijn hier immers allemaal Nederlanders met een Nederlands paspoort. Dus hoe ga je een Curacoaënaar definieren?

Deze wet lijkt toch vooral bedoeld om de eigen achterban een plezier te doen. Veel kansarme Curaçaoënaars hebben hun hoop op Pueblo Soberano gevestigd om uit hun eigen dal te kunnen klimmen en deze wet geeft in ieder geval het idee dat je een zetje in de rug krijgt.

Het appeleert namelijk aan een onderbuikgevoel. Dat wordt duidelijk in de memorie van toelichting op deze wet. Er wordt - ook na gerichte vragen van de Raad van Advies - nergens duidelijk gemaakt of het probleem van baantjes pikken überhaubt wel bestaat en hoe groot het is. En dat is het mooie van onderbuik gevoelens: je hoeft ze niet hard te maken.

Het wetsvoorstel gaat nu nog naar de gouverneur en er bestaat een redelijke kans dat het die toets der kritiek niet zal doorstaan. Er zitten teveel discriminerende elementen in het voorstel om een nog onduidelijker en niet bewezen probleem op te lossen.....

80/20 lijkt dus meer op een gokje. Zitten we toch op het nummerkantoor!

Dionne Pool in gesprek met Dick Drayer (6'05")

woensdag 14 september 2011

Welke prijs heeft Wilsoe?

Opnieuw staat Curaçao te kijk en in haar hemdje na een schietincident in de voormalige Bon Futuro gevangenis. Voorheen was het de Koraal Specht gevangenis en nu heet hij Sentro di Detenshon i Korekshon. Maar hoe het beestje ook van naam verandert, zijn streken leert-ie niet af.

Twee Curaçaose gevangenen zijn neergeschoten door een gedetineerde uit Saint Kitts, een eilandje net onder St. Eustatius. De slachtoffers komen van Curaçao en zijn met ernstige verwondingen overgebracht naar het ziekenhuis. Eén slachtoffer is inmiddels buiten levensgevaar.

De minister van Justitie, Elmer 'Kadé' Wilsoe (Pueblo Soberano) heeft dinsdagavond voor het TV-journaal gezegd de volledige verantwoordelijkheid op zich te nemen. Dat werd tijd en komt goed uit, want de beste man draagt ook alle verantwoordelijkheid. Fijn om dat nog eens bevestigt te krijgen.

Schieten we er wat mee op? Dat waag ik te betwijfelen. Deze minister heeft namelijk alles wat ooit in gang gezet is om de veiligheid van de gevangenis te verbeteren, stop gezet. Gerespecteerde vakgenoten uit Nederland werden ingevlogen door de vorige regering om collega's de fijne kneepjes van het bewaardeerschap te leren. Deze 'Soberano'-minister heeft de twinning uiteindelijk weer de nek omgedraaid. We kunnen het allemaal zelf, zo is het credo.

Het bewijs daarvan zien we vandaag. de minister krijgt de rekening gepresenteerd. En rekeningen - zo weten we allemaal -moeten betaald worden.

Nou heeft de regering Schotte en dus ook haar Justitieminister er een handje van om onconventioneel met wetmatigheden om te gaan. De Isla vervuilt niet, wat de rechter er ook van zegt en al zegt de rechter dat het hoofd van de veiligheidsdienst weer aan het werk moet, je legt dit soort vonnissen gewoon naast je neer. Zelfs het massaal ontslaan van raden van toezicht van overheids nv's, sterk ontraden door het toezichthoudende orgaan SOAB, werd breed omarmt en uitgevoerd door deze overheid.

Dus deze rekening zal - zo schat ik in - ook wel niet betaald worden. De wetmatigheid van een bewindsman die zijn verantwoordelijkheid neemt, is namelijk heel simpel: vertrekken! Al het andere had namelijk al lang gedaan moeten zijn. Dat is je werk!

Insiders weten het intussen wel: elke gevangenbewaarder heeft zijn prijs! En in een kleine gemeenschap als de Curacaose is die kennelijk erg laag.

Wat is de prijs van Elmer 'Kadé' Wilsoe?

Funda Müjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'41")

maandag 5 september 2011

Vonnis Isla: overheid Curaçao zet zichzelf buitenspel

Voor de derde keer sinds 2005 vernietigt de rechter het besluit van de overheid van Curaçao om de Isla niet te houden aan de hindervergunning. Ook in hoger beroep hield het besluit van de overheid geen stand. De rechter heeft nu nadrukkelijk gesteld dat een nieuw handhavingsbeluit van de overheid niet mag worden genomen zonder de overwegingen van eerdere uitspraken mee te nemen.

Daarmee heeft het gerecht vastgesteld dat de Isla wel degelijk de milieunormen overtreedt en dat de overheid zich dus niet meer mag verschuilen alsof er niets aan de hand is. Want die discussie is nu beslecht. Er is veel mis bij de Isla en nog meer bij de overheid, zo valt te leren uit het vonnis van rechter Boerlage van donderdag 1 september 2011.

Geen idee
Meest opvallende element in de uitspraak is dat de rechter oordeelt dat de Isla en de overheid niet beschikken over procedures en registraties die het mogelijk maken voor de milieudienst om de naleving van de voorschriften in de hindervergunning te kunnen controleren.

De milieudienst heeft daardoor 'geen idee' wat er zich op het terrein van de Isla en in de raffinaderij afspeelt, aldus de rechter.

Het beeld dat ontstaat uit het vonnis, is dat Isla vanaf 2005, maar vermoedelijk al veel eerder volkomen vrij spel heeft en zich niets aan hoeft te trekken van de normeringen zoals die zijn vastgelegd in de hindervergunning: de overheid legt de Isla geen strobreed in de weg.

Bewijslast
Isla en overheid hebben meermalen betoogd dat er geen sprake is van overtreding van de hindervergunning voor zwaveldioxide, maar laat de bewijslast daarvan altijd rusten op de schouders van de milieubeweging. Daar komt nu een einde aan.

De rechter eist dat de bewijslast bij de overheid ligt en dat zij volledig inzage moet geven in de meetgegevens. Dat is tot nu toe nooit gebeurd. En dus is de overheid niet in staat om te stellen dat er geen sprake is van overtreding, aldus de rechter.

Handhaven
De rechter heeft bepaald dat de overheid gebruik moet maken van haar bevoegdheid om op te treden tegen de Isla nu overtreding van de hindervergunning vaststaat. Daar kan van worden afgeweken als er grotere belangen zijn die handhavend optreden onredelijk zouden maken. Dit betekent in ieder geval dat er een beginselplicht is om te handhaven, aldus de rechter.

Het gerecht stelt vast dat de overheid tot nu toe niet heeft kunnen aangeven welke belangen zijn gemoeid met het niet handhaven. Nu de overheid niet kan aantonen dat er andere en belangrijkere belangen zijn en ook nog steeds geen werk maakt van handhaving, constateert de rechter dat de overheid eerdere uitspraken van het gerecht negeert.

En dat biedt de rechter de mogelijkheid om ongeacht de bevoegdheid van de overheid, handhaving zelf te vorderen. De overheid heeft zichzelf buitenspel gezet. De rechter geeft Curaçao nog vier weken om dat buitenspel op te heffen.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'58")

zaterdag 3 september 2011

Tweede editie Curaçao North Sea Jazz van start

Er heerst de afgelopen week een soort serene stilte voor de storm. De storm die dit weekend over Piscadera Bay waait en ruim 20.000 slachtoffers gaat maken. Iedereen heeft het over het grootste muziekfestijn van het jaar op de Benedenwindse eilanden: het Curaçao North Sea Jazz-festival.

Vorig jaar beet Curaçao de spits af, dit jaar moet blijken of het succes van 2010 toeval was. Aan de verkochte kaarten kan het niet liggen. Trok de eerste editie nog 5300 bezoekers per avond, dit jaar zijn er rond de 10000 kaarten verkocht voor zowel de vrijdag als de zaterdag.

Eén op de zeven mensen op het eiland bevindt zich dit weekend dus op het de Curaçaose variant van het North Sea Jazz-festival. De organisatie is in handen van Mojo concerts, dus de echte experts zijn ingevlogen om te zorgen dat alles op rolletje loopt.

Het lijdt geen twijfel: Curaçao zet zichzelf op de kaart en doet dat in het kielzog van haar Nederlandse zus in Rotterdam. Voor een toeristische bestemming is naamsbekendheid van levensbelang. De Aamerikaanse markt is bijvoorbeeld heel bekend met Aruba, maar nauwelijks met Curaçao. Dit jazz-festival draagt positief bij aan ons eiland als vakantiebestemming.

Vorig jaar is gemeten wat de economische impact is van een festval als deze op de economie van Curaçao. Het eiland heeft met ruim 4 miljoen dollar geprofiteerd. Gemiddeld 5 dagen in een hotel, autohuur en 125 dollar cash per dag, spendeert de gemiddelde bezoeker.

Het festival is over twee dagen verdeeld. En er zijn drie podia in gebruik. Het is dus met recht een kleiner zusje van de Nederlandse variant in Rotterdam.
Grootste act vrijdag was ongetwijfeld Sting. Maar ook Earth wind & Fire kregen - net als Chic - de handen op elkaar en de veten los.

Zaterdag is smuldag voor de Cariben. Dan komt Rubén Blades, Jean Luis Guerra en de apotheose van de tweede editie: Stevie wonder. Hij zal het festival zaterdag afsluiten.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (3'47")

donderdag 1 september 2011

Aruba krijgt 60 dagen extra

Woensdagmiddag is de voorlopige hechtenis van Gary Giordano met zestig dagen verlengd. De rechter-commissaris op Aruba ziet genoeg zwaarwegende redenen om Gary nog eens twee maanden vast te houden.

Gary is de 50-jarige reisgenoot van de vermiste Robyn Gardner. Hij wordt verdacht van betrokkenheid bij de verdwijning/verdrinking van de Amerikaanse. Robyn verdween na een snorkeltrip in Aruba eerder deze maand op 2 augustus.

Circumstantial
De vraag welke zwaarwegende redenen er zijn moeten 'circumstantial' zijn. Want zolang er geen lichaam is en de doodsoorzaak dus ook niet kan worden vastgesteld is ook niet duidelijk welk misdrijf je Giordano in de schoenen gaat schuiven. Er zullen dan toch getuigen moeten opstaan die met de hand op het hart de Amerikaan kunnen linken aan de laatste minuten van metgezel Gardner.

Vooralsnog blijft het dus speculeren en kan alleen maar gezegd worden de de rechter-commissaris mee gaat in het scenario van het OM, dat Giordano verdachte is...

Fabeltjes
De vele verhalen die momenteel de ronde doen in vooral de Amerikaanse media als zouden er bloedsporen zijn aangetroffen de hals van Giordano, worden door advocaat-generaal Taco Stein naar het rijk der fabelen verwezen. Er zijn tegenstrijdigheden in de verklaring van Giordano en hij heeft via zijn moeder 1,5 miljoen dollar willen cashen van de reisverzekering van Gardner. Meer weten we niet.

De zestig dagen betekenen een enorme opluchting voor Aruba. Na de zaak Nathalee Holloway lieten ze verdachte Joran van der Sloot ook al lopen. Een tweede maal zou een verkeerd signaal zijn naar Amerika. Voor veel Arubanen zijn dat zwaarwegende argumenten om Giordano vast te houden. Het is niet aannemelijk dat de rechter-commissaris dat heeft meegewogen in zijn 60-dagen besluit.

Funda Müjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'13")