Curaçao: de boodschap of de boodschapper?

De commissie Rosenmöller oordeelt snoeihart: Het gedrag van de president van de Centrale Bank, Emsley Tromp en de minister-president, Gerrit Schotte is beneden elk nivo en beschadigt het land Curaçao en zijn bevolking.

Nog harder is de conclusie over de zittende ministersploeg van de regering Schotte. Deze had bij een correct uitgevoerde veiligheidscreening op 10-10-10 niet voorgedragen dan wel benoemd moeten worden. Althans: het is niet waarschijnlijk dat zij die screening overleefd hadden.

Of dit rapport van Rosenmöller het overleeft, is evenmin zeker. Aanvankelijk had Gerrit Schotte het verzoek om een onderzoek te starten, zelf voorgesteld in de Rijksministerraad. Maar later trok hij die vraag weer in, toen bleek dat zijn coalitiekornuiten geen inmenging van Nederland duldden in de interne politiek.

Scherpe aanbevelingen
Rosenmöller moest toch aan het werk, omdat Donner onder druk van de Tweede Kamer geen bakzeil mocht halen. Maar de medewerking van MFK, PS en MAN en aanverwante symphatisanten was daarmee verkeken. En opvolging van de scherpe aanbevelingen in het rapport daarmee hoogstwaarschijnlijk ook.

Voor Rosenmöller is het ondenkbaar dat als er twijfels zijn over de integriteit, een onderzoek daarnaar door betrokkene wordt gedwarsboomt. In de Nederlandse politieke cultuur mag dat zo zijn, in de Curaçaose politiek eerder regel dan uitzondering.

Kern
En daarmee is de kern van het probleem van Curaçao, maar ook van Aruba en Bonaire aangeduid. Het is niet gebruikelijk en in de regel onverstandig om mensen met macht 'aan te vallen’. Zeker op een klein eiland als Curacao kan dat verregaande consequenties hebben.

Alle checks and balances die een democratie inbouwt zijn afhankelijk van het politieke patronagesysteem. De Staten van Curaçao zijn daarvan het duidelijkste voorbeeld. Juist zij hadden de onderste steen boven moeten krijgen om de integriteit van haar ministers boven alle twijfel te verheffen. Ze lieten het na op dwingend advies van Gerrit Schotte zelf.

Onhandigheid
Staat Curaçao er dan slechter voor dan tien jaar terug? De commissie Rosenmöller vindt van wel. Zij zien een duidelijke verslechtering na 10-10-10, toen Curaçao autonoom werd binnen het Koninkrijk. Het moge zo zijn, wie de politiek van dichtbij volgt, ziet ook de verschrikkelijke onhandigheid van de huidige politieke elite om politiek te bedrijven. Zo onhandig als deze club het doet, is zelden vertoond.

En dat zal de komende weken opnieuw bewezen worden door MFK, PS en de MAN. De coalitiekornuiten zullen namelijk in de traditie van Curaçao niet de boodschap maar de boodschapper om zeep helpen.

Dionne Pool in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (7'49")