Een jaar Curaçao

Het tijdig schrijven in deze weblog lijdt sterk onder het feit dat ik niet meer bij de Belastingen werk. Tussen de bedrijven door – en met een ietwat sneller Internet verbinding – nam ik daar de tijd om te reflecteren en deze weblog vol te schrijven. Nu moet dat in mijn eigen tijd – en met een onregelmatige inbelverbinding (56k ‘old-fashioned’ modem werk!).

Deze week kwamen John, Miriam en hun kinderen Raoul & Isabel aan op het eiland. Zij hebben een prachtige bungalow gehuurd op Papagayo en blijven daar nog tot 15 augustus. John en Miriam zijn oude studievrienden van mij uit Utrecht. We zijn elkaar blijven zien na de studie en ze zijn in 2001 al eens een keer op vakantie geweest op Curaçao. Toen zaten we nog gezamenlijk in Livingstone Bungalow park. Hun kinderen kunnen het erg goed met Jonathan & Daniel vinden, dus de deur wordt hier plat gelopen. Erg gezellig.

Afgelopen week hebben we bijna iedere (eind van de) middag op Jan Thiel Beach rondgezworven. Gisteravond bij ondergaande zon twee ijskoude flessen Rosé besteld, daarna Pizza, om op het strand bij bijna volle maan ons 1-jarig jubileum te vieren: we zijn namelijk precies een jaar op Curaçao!!

Een roerig jaar, waarin we allebei met nieuwe banen en een nieuw huis geprobeerd hebben een herstart te maken. Een jaar waarin ook veel bezoek is langs gekomen en waarin met name Jonathan & Daniel hard hebben gewerkt om stand te houden. Zij hadden namelijk geen keus.

Ons huis staat er (zie foto bovenin), zoals jullie weten. Ken & Astrid (vrienden uit Zaandam), Mamai (Aysheline’s moeder), Aiven (Aysheline’s broer), Jaap & Maarten (ex-collega en vriend uit Amsterdam), Jan-Kees & Berber uit New York (vrienden & achterburen uit Zaandam) Ineke, Martin & Bas (vrienden & achterburen uit Zaandam), Alyn, Gilbert en hun zoon Dylan uit Bonaire en nu dus John, Miriam, Raoul & Isabel hebben het met eigen ogen kunnen zien. Als het financieel rondkomt, kunnen we dit najaar ook een zwembad aan de voorkant bouwen en allerhande nog niet afgewerkte zaken op, in en rondom het huis afmaken. Als je zin hebt om te klussen, boek een ticket!

Vannacht droomde ik dat ik weer even in Nederland was. Niemand had echter tijd, dus ik heb dezelfde avond nog een vliegtuig teruggenomen. Hoe duidelijk kan een boodschap zijn?

Aysheline denkt alleen nog maar aan Nederland in termen van de verhouding tussen verblijfsduur in Nederland (24 jaar) en Curaçao (20 jaar) en dat die balans nu omgedraaid gaat worden (bij leven en welzijn uiteraard). Jonathan mist zijn vrienden, maar verder is Curaçao prima en Daniel praat zijn grote broer na……

Toen we weggingen vorig jaar hadden we onszelf een jaar gegeven. Deze grens hadden we bewust gezet om ook de kinderen een kans en moment te geven om terug te kijken. Jonathan accepteert een langer verblijf wel, maar heeft er van ons drieën wel het moeilijkst mee. Hij is er niet dagelijks mee bezig hoor.

Behalve leuke vakantiedingen doen, ben ik ook bezig om te kijken hoe ik centjes binnen kan halen. Dat betekent dus niet alleen solliciteren, maar ook eigenhandig activiteiten ontplooien. Zo was ik deze week een aantal dagen op een advokatenkantoor om een vervelend virus te verwijderen. Wat er uitzag als een routineklus werd nachtwerk! Er had zich namelijk een stukje Adware in hun netwerk genesteld, het gevolg van zomaar klikken op een spammailtje. Deze liet zich niet 1-2-3 verwijderen. Daarnaast ben ik bezig om nog een aantal klussen bij de Belasting te doen. Dit vergt echter wat meer tact en inzicht, want ze snappen hun eigen problemen (nog) niet. En zodra ik dat probeer uit te leggen, zeggen ze dat het te technisch is…..

Afijn, zolang Aysheline en de jongens nog vakantie hebben (tot 9 augustus) voelt het alsof ik ook vakantie heb.