‘Maffiabaas’ klaagt Staat der Nederlanden aan

Foto: Gerrit Schotte in wit overhemd (r) en aan het hoofd van de tafel ‘maffiabaas’ Corallo. Foto Telegraaf
Het heeft de Nederlandse kranten niet of nauwelijks gehaald, maar toch was het opvallend nieuws. De Staat der Nederlanden stond terecht in een kort geding aangespannen door de vermeende Siciliaanse maffiabaas Francesco Corallo. Hij is het vriendje van de voormalige premier van Curaçao, Gerrit Schotte en baas van de Atlantis casinogroep op St. Maarten en Curaçao. Reden voor het kort geding: Corallo vindt zichzelf geen maffia en wil ook niet zo genoemd worden in geheime ambtelijke stukken van de Nederlandse Staat.
De hele zaak lijkt op een soap, waar de scriptschrijvers van GTST hun vingers bij af zouden likken. In oktober vorig jaar lekte een brief uit die Schotte in mei 2011 aan de Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken had geschreven. De voormalige premier vroeg daarin om een verklaring van goed gedrag voor Corallo; hij wilde de casinohouder benoemen op een belangrijke institutionele functie met groot aanzien; het is een publiek geheim dat dit een positie moest worden binnen de Centrale Bank (!) van Curaçao en Sint Maarten.
De Italiaanse minister laat weten antwoord te zullen geven via de gebruikelijke diplomatieke kanalen in Italië – de Koninkrijksambassade in Rome. Eind mei krijgt Schotte antwoord van ambassadeur Alphonsus ‘Fons’ Stoelinga. Die stelt – ook al in een uitgelekte brief – dat Corallo helemaal niet zo okay is als Schotte beweert. Weliswaar zijn er van Corallo geen strafrechtelijke veroordelingen bekend, maar uit informatie van de Italiaanse politie en de Italiaanse inlichtingendienst wordt duidelijk dat Corallo betrokken is bij internationale drugshandel en witwassen van geld; Corallo is volgens Nederland – op basis van die informatie – een belangrijk persoon binnen de Siciliaanse maffia. Bovendien wordt hij gezocht door Interpol.
Geruchten over connecties met de Italiaanse Maffia en ex-premier Gerrit Schotte zijn niet nieuw. Op 24 maart 2011 popt Francesco Corallo voor het eerst op. Oud-minister van Financien op Curaçao, George Jamaloodin zegt op een persconferentie dat de regering Rudsolf Baetsen heeft voor gedragen als voorzitter van de Raad van Commissarissen van de gemeenschappelijk Centrale Bank van Curaçao en St. Maarten. Die keuze is merkwaardig, want Baetsen komt uit St. Maarten en dat land heeft al drie vertegenwoordigers in de raad van bestuur van de Bank. Baetsen blijkt bovendien verweven te zijn met een grote casino-onderneming op dat eiland: de Atlantis World Group, van Fransesco Corallo. Ook het casino van Howard Johnson op Curaçao maakt deel uit van het imperium van Corallo. Dit hotel is grotendeels in handen van Carol Capriles, die in het bestuur zit van Schottes partij, de MFK.
Hoe het ook zei, Corallo zegt grote schade te hebben ondervonden door het handelen van de Nederlandse Staat. Twee weken nadat de genoemde correspondentie lekt, schrijven zijn advocaten een brief aan toenmalig minister van Buitenlandse Zaken, Uri Rosenthal, met het verzoek om Corallo’s naam te zuiveren. Een reactie blijft uit. Ook Rosenthals opvolger, Frans Timmermans reageert niet op het rectificatieverzoek. Dan dreigt Corallo met een kort geding en komt er wel reactie van Buitenlandse Zaken. Die wijst alle aansprakelijkheid van de hand en wil alleen maar praten als Corallo afziet van een kort geding. Voor Corallo onacceptabel
Een van de opvallende punten in deze zaak is dat Corallo de Nederlandse Staat beschuldigt van onzorgvuldigheid bij het vergaren van geheime informatie. Nederland heeft alles wat de Italiaanse politie en Geheime Dienst wist te verzamelen, klakkeloos overgenomen, zo luidt het verwijt. De informatie is niet geverifieerd en Corallo is niet de gelegenheid gegeven de aantijgingen te weerleggen. Let op: het gaat hier om vertrouwelijke en geheime informatie. Maar, en nu komt het: de advocaten van Corallo betogen dat de informatie dan wel geheim mag zijn geweest, “het ministerie had moeten weten dat op Curaçao alles uitlekt.”
En dus eist Corallo dat de Staat der Nederlanden binnen vier dagen na het vonnis een rectificatie plaatst in De Telegraaf. Ook moet er een brief komen naar de regering van Curaçao en de Directie Buitenlandse Betrekkingen in Willemstad met daarin de boodschap dat er niets klopt van de betrokkenheid van Corallo bij de Siciliaanse maffia.