Curaçao staat na twee jaar Schotte (en 16 jaar PAR) aan de rand van het faillissement. De pensioenen zijn onbetaalbaar geworden en ook de kosten in gezondheidszorg zijn moeilijk te beheersen. Dit kabinet moet doen wat de vorige kabinetten hebben nagelaten: namelijk op de winkel passen. Als Curaçao nu niets doet kan het land in de zomer haar leveranciers en haar ambtenaren niet meer betalen. De uitdaging voor deze nieuwe ploeg is dus groot.
Niet iedereen is het eens met deze tussenvorm, maar er heerst overeenstemming dat er iets moet gebeuren. En dat is redelijk uniek; nadat de regering Schotte nog met droge ogen durfde te beweren dat Curaçao teveel geld had.
De bevolking lijkt positief gestemd, maar de maatregelen zijn ambitieus. Grootste probleem tot nu toe is altijd geweest dat regeringen niet durfden door te pakken. Bang om kiezers te verliezen. De maatregelen die komen zullen pijnlijk zijn. Pas als de mensen die pijn concreet voelen, zullen we weten hoe eensgezind de bevolking is om de schouders er onder te zetten.
Daniel Hodge is de premier, maar Jose Jardim is de minister van Financien. Een belangrijk man in de winkel. Hij is een tweede generatie kind van Curaçao. Zijn ouders zijn Portugezen en komen uit Madeira, zoals bijna alle Portugezen op Curaçao uit Madeira komen. Hij is sinds 1997 werkzaam op het ministerie van Financiën en werd onder Schotte secretaris-generaal. De hoogste positie als ambtenaar. Hij promoveerde onlangs op de Universiteit van Lissabon met als onderwerp: ‘Saneren van Overheidsuitgaven’. Hij heeft er dus voor doorgeleerd.
Het kabinet maakt een stabiele indruk. Na Schotte heeft het eerste transitiekabinet laten zien dat een open en transparante benadering van de problemen vertrouwen geeft in het geloof het tij te kunnen keren. Maar het moet natuurlijk wel gedaan worden…..vooralsnog is er alleen gepraat.
BTR-presentator Fouad Sidali in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'10")
Geen opmerkingen:
Een reactie posten