Een nieuw begin...

Deze week begint het leven op Curaçao weer wat op te bloeien. Want ook op een zonovergoten tropisch vakantieparadijs gaan de vaste bewoners op vakantie naar andere oorden. En dan ligt alles een beetje stil.

De politiek keert terug van zomerreces en zal volgende week vergaderen over vervolgonderzoeken in de zeebodem van de Antillen, waar men (grote) gas- en olievoorraden vermoedt. Met name bij het kleine Saba is dat het geval. Interessant om te volgen, want de Antillen houdt op te bestaan in de nabije toekomst en Saba wordt een speciale gemeente van Nederland. Daarnaast heeft Hugo Chavez heeft al eens aangegeven dat de Venezolaanse territoriale wateren wat hem betreft flink ten noorden van de Antillen eindigen. Nu weet je ook waarom...

Het nieuwe schooljaar is ook begonnen. Voor ons extra speciaal: Jonathan is nu een kleine jongen verscholen achter en enorme schooltas, kortom een echte Brugpieper! Ik bedoel dit niet onaardig hoor, die tas valt echt wel mee. Het is alleen maar een associatie die ik heb met mijn eigen eerste schreden op de middelbare school. Ik heb met enige nostalgie en weemoed gekeken naar mijn lieve jongen, die de ochtend van de eerste schooldag stoer probeerde niet met mij geassocieerd te worden: toen ik het schoolplein opliep, hield Jonathan gepaste afstand. Deze opstelling was vooral voor hemzelf vervelend, want het was toch best wel eng, zo'n groot schoolplein gevuld met 1500 onbekende gezichten. En de weg vinden was ook niet makkelijk... Bovendien moest ik een radio-item maken van het nieuwe schooljaar, dus je begrijpt hoe moeilijk een puber het heeft met zo'n stomme vader. Je kunt het item overigens hier luisteren.

Je hoort mij verder niet klagen over Jonathan's houding. In de auto, zonder dat zijn vrienden het zien, is-ie gewoon Jonathan en praat hij volop over zijn eerste dag en hoe zenuwachtig hij wel niet was.

Voor Daniel is het nieuwe schooljaar ook een beetje speciaal. Hij zit nu in groep 5 en heeft voor het eerst geen groter broertje meer op school. Bovendien zit hij in een klas met een juf die wél 25 jaar onderwijsvernieuwing heeft geabsorbeerd (ze is ook nauwelijks ouder) en dat is toch een wereld van verschil met vorig jaar: toen werd Daniel geconfronteerd met een 70-jarige invaljuf, die wat mij betreft de toets der vergelijking met juffrouw Schotanus* aardig kan doorstaan.

Beide jongens zijn weer in schooluniform (zie foto). Jonathan mag nu echter een spijkerbroek aan, want alleen de shirts zijn verplichte kost. En ook die stomme lakschoenen hoeven niet meer. Dat is vooral voor mij een opluchting, want die schoenen waren echt geen gezicht.

Behalve de jongens, heb ook ik een nieuwe look. Niet omdat ik naar school moet (oef!!), maar omdat mijn bril het deze week begaf. Bij de aankoop zeiden ze me nog dat-ie van een onbreekbare legering was gemaakt, maar ik vermoed dat ze wisten dat ik zou emigreren naar Curaçao. Die gok konden ze wel wagen met zo'n overtuigend verkoopargument.

We hebben hier naast de DA-drogist een heuse Pearl-Vision winkel. Zelfde stijl als in Nederland, alleen de airco is het verschil. Ik had er 6 maanden geleden al een keer nieuwe glazen gekocht. Dus toen ik met mijn zielig gebroken montuurtje aankwam, vroeg ik of hij nog brillen had, waarin mijn oude glazen zouden kunnen worden overgezet. Dat scheelt toch weer in prijs! "Natuurlijk meneer!"en de aardige brillensmid opende alle wanden en laden, trok alles uit de kast, maar kon - ook na een half uur zoeken - helaas geen montuur vinden waar mijn glazen inpastte. Met een enigszins zuur gezicht zei ik tegen de nu bezweette brillenverkoper: "dan maar een complete bril met glazen te kopen". De beste man toverde een glimlach op zijn gezicht en verrastte me door te melden dat dat mooi uitkwam, ze hadden net een actie deze week: bij aankoop van een montuur, krijgt u uw glazen gratis.................................!!!!!

Ik kon gelukkig lachen om zoveel tijdverlies....

In ieder geval voelt de nieuwe bril als een nieuwe start, ook al ben ik de enige die door heeft dat-ie nieuw is. En da's mooi in zo'n week waar alles opnieuw begint.

------

* voor hen die niet begrijpen wat ik hier bedoel: juf Schotanus is een 70-jarige frustratie uit mijn eigen basisschoolperiode....