Zwembad (dag 3)

Het moet een vermoeiende dag voor onze Colombiaanse zwembadbouwers geweest zijn, want de zon heeft geen wolk gezien. Het frame voor plaatsing van de betonnen muur is geplaatst. Op de foto zie je nu de hoogte van het zwembad in relatie tot het huis:Ikzelf had ook een vermoeiende dag, maar dan in relatie tot het stappen van gisteravond. Dennis (vriend uit Nederland) en ik zijn samen met een kennis die hij ontmoet had naar de Bluesnight van Avila Beach Hotel geweest. Het was lang geleden dat ik daar was geweest. Daarna hebben we nog wat rond gereden in Otrobanda, maar op donderdagavond is alles stil en verlaten. Omdat ik mijn dagen altijd begin om 5:20 in de ochtend, hakt zo'n avondje stappen er toch wel in. Zodirect gaan we naar Mambo Beach, happy hour. En daarna ergens uit eten.

Toen ik net een foto van het zwembad aan het maken was, werd ik gepasseerd door een bevallige jongeman, die zijn overgewicht met behulp van lopen probeert te verliezen. Hij had een erg grappig en toepasselijk T-shirt aan, waarvan ik jullie de foto niet wil onthouden:prettig weekend

Zwembad (Dag 2)

Hoewel ons zwembad feitelijk op de grond gebouwd wordt, moet er toch wat gegraven worden in verband met de fundering. Vandaag kwam er dus een loader (zie foto) om zich een weg te banen door de steenmassa van Seru Mansinga. Dat is de naam van de 'berg' waarop wij wonen. Onwillekeurig dacht ik nog om het huis te evacueren, want - ik schreef het eerder al - deze berg is 'geologisch' onstabiel. In gewoon Nederlands/Papiaments: hij kan zo de zee in donderen!/E por kai den laman!

Langzamerhand beginnen de toekomstige bewoners van het verkavelingsplan voor ons echter te denken dat het allemaal wel meevalt met deze onstabiliteit. In ieder geval is het projectontwikkelaar aan de voorkant van de berg, bij de zee, heftig aan het drillen en boren ten behoeve van zwembaden en riolering. Activiteiten die de 'gewone' burgers uitdrukkelijk is verboden in verand met het 'instortingsgevaar'. Blijkbaar is er altijd baas boven baas, of moet ik zeggen: wie goed betaalt, bepaalt!

Zwembad (1)

Oplettende lezers en andere mensen, die ons huis op Jan Thiel fysiek aanschouwen en/of bezoeken, weten al een tijdje dat de header van deze weblog een valse voorstelling van zaken geeft: het zwembad is een droom en die is gerealiseerd zonder financiering, maar met Photoshop...

De waarheid - op de volgende foto - ziet er iets realistischer uit (zoals dat wel vaker gaat met de waarheid): het huis mag dan wel af zijn, de tuin is verre van dat: In het bericht van zondag, meldde ik al dat leerlingen van Aysheline de tuin een beetje op orde proberen te houden, maar feitelijk is dat water naar de zee dragen, want het onkruid schiet achter je rug volop wortel, vaak nog dezelfde dag. Dat water kan dus beter ergens anders naar toe worden gedragen...

Vandaag zijn we dan ook officieel begonnen om de realiteit aan te passen aan de header van deze weblog. Andersom is goedkoper, maar het resultaat een stuk minder!

De bouw van het nieuwe zwembad, vandaag dus begonnen, zal wel een iets kleiner resultaat opleveren dan de photoshop bewerking. Als alles gaat zoals gepland (en waarom zou ik daar op Curaçao aan twijfelen?) kunnen we in de week tussen Kerst & Oud & Nieuw een eerste duikje nemen. Is dat even mazzel voor Wouter, Edith en de kinderen (zie bezoekschema)!

Op deze weblog zal ik proberen een fotoverslag te doen van de bouw. De eerste foto toont de omtrek van het te bouwen zwembad. Uiteindelijk zal het zwembad op gelijke hoogte van de porch gebouwd worden, dus het ingraven dient alleen voor de fundering. Onze porch is al 1,50 meter hoog...
foto: op de achtergrond de zee. Daar schijn je ook in te kunnen zwemmen...

Teveel afspraken

Het gebeurt mij regelmatig: ik maak teveel afspraken op één dag, dubbele afspraken op één uur en moet daaromheen ook nog eens de reguliere zaken (zoals bv. kinderen van school halen) er tussen in proppen....

Gisteren was zo'n dag. In de ochtend had ik een afspraak extern. Op dezelfde tijd moest ik eigenlijk bij een andere externe afspraak zijn. Om half één kinderen ophalen van school. Vriendje van Jonathan mag mee (hadden we vorige week al afgesproken). Ships....., dinsdag komt Joan - onze interieurverzorgster - altijd interieur verzorgen. Wat inhoudt dat kinderen minder handig zijn in huis. Vriendjes van kinderen ook.
O, ja: vergeten dat Aysheline pas laat thuis komt in verband met haar bijlesbaan. En tot overmaat van ramp belt Sonia dat de schrijfclub niet om hallf acht 's avonds is, maar om half vijf in de middag....
Op weg naar Sonia belt Marla dat ik niet moet vergeten dat het vanavond voorlichtingsavond op school is voor het vervolgonderwijs van Jonathan: keuze van de middelbare school. "Of ben je dat soms - alweer- vergeten?" bijt ze me toe, met een flair alsof ze me al jaren kent.

Wat kan ik op dit soort momenten balen dat ik de genen van mijn vader geërfd heb. En wat ben ik blij dat Aysheline zo begripvol is en mijn vergeetachtigheid afvangt door met Jonathan naar school te gaan.

Mijn schrijfclubje was erg leuk. Sonia heeft me in een groep Pensionados geworpen, die niet meer werken en van het leven genieten. Het laatste doe ik ook, maar het eerste kan ik nog niet van mij afwerpen, helaas. De twee bij wie ik gister op de porch belandde, Derk & Femia, wonen al jaren op Curaçao en hebben een heerlijk huis op Band'abou, vlak bij St. Willibrodus. Midden in de mondi (bush). Het leeftijdsverschil viel gedurende de discussies vanzelf weg. Voornamelijk het resultaat van Derk, die een goed gevoel voor humor heeft, en...humor doet alle grenzen vervagen....

Vanochtend ben ik met Dennis onroerend goed gaan bekijken op Band'ariba. Dennis is voor een weekje over en wil misschien een huisje neerzetten op het eiland. Deze afspraak was eigenlijk ook gister, maar Dennis begreep mijn dilemma meteen, toen ik hem - ook op weg naar Band'abou - belde en hem confronteerde met mijn vaders erfenis...

Vanaf vandaag zal ik het beter doen. Ik kwam immers naar Curaçao voor mijn rust. Dat zal dan wel pas komen - vrees ik - als ik met pensioen ga....(tegen het eind van deze eeuw)

Curaçao 2007, foto's

Zoals eerder gemeld, ben ik bezig met een aantal foto's op Internet te plaatsen. Kwam ik er achter dat vele landen een eervolle plaats in de gallerij innemen, maar dat Curaçao ontbreekt!

Dus heb ik het weekend gebruikt om wat foto's bij elkaar te rapen en te plaatsen op Google Photoweb. Klijk maar even, er zitten wel een paar mooie plaatjes bij:

Mocht je interesse hebben in andere fotoalbums:

1. Malawi 1991
2. Sierra Leone 1996
3. New York 1999 (met Twintowers)
4. Libanon 1999
5. Somalia 2000
6. Ethiopia 2001
7. Ethiopia 2004
8. Sudan 2004

Een rare zondag...

Het is een rare zondag, vandaag.

De zon wil niet echt doorbreken, maar toch loopt het zweet mij langs de rug. De tuin is gevuld met allehande werklieden, die op onze orders de zondagsrust ontheiligen.
Twee jongens zijn bezig al het onkruid in de tuin te verwijderen (Gilles en Elvis) en een andere jongen (Abi) verft het huis aan de achterkant (zie foto). Alledrie zijn leerlingen van Ban Bria, de school waar Aysheline Wiskunde & Informatica geeft. Ik heb me niet beziggehouden met de zakelijke kant van het geheel, maar het zou me niets verbazen als ze een acht voor Wiskunde hebben op hun eindrapport ;-).

Aan de voorkant van ons huis hebben we sinds het begin van de week een mooie schuifbare poort. Aan de achterkant komt er ook één. Twee jongens (geen leerlingen) zijn nu bezig een ingewikkelde constructie te bedenken om de geleide rail te ondersteunen. Onze tuin loopt namelijk nogal af en het schuifhek komt bij opening in de lucht te hangen (zie foto). De constructie die ze nu bouwen kan volgens mij wel wat handiger. Maar ik ben nu te laat om in te grijpen.

Boven op zolder hebben we nu eindelijk ook een hek geplaatst. Mensen met hoogtevrees kunnen nu ook in onze toekomstige werkkamer terecht. De 'zolder' is een soort patio, met uitzicht op de woonkamer. Omdat we deze patio als opslagruimte gebruiken was het nog niet gelukt om er een veilig hek te plaatsen

Ik ben sinds vorige week lid geworden van een schrijfclubje. Ik heb nog geen idee wat het allemaal inhoudt, maar gezellig lijkt het me wel. De bedoeling is dat iedereen elke maand een verhaal schrijft en dat deze verhalen dan vervolgens besproken worden en van kritische noot (of nood?) voorzien. Het idee is van een surinaamse vriendin van me, Sonia Westerveld, die graag haar energie kwijt wil in lezen, schrijven en discussiëren en mij gevraagd heeft om mee te doen. Er komen dus nog twee clubjes. Mijn verhaal van deze maand, kun je hier lezen. Het is een bewerking van het bericht over Jonathan's rapport. Ik heb al gemerkt dat voor deze weblog schrijven een stuk makkelijker is dan voor dit groepje. Waarom? Dat merk ik wel na de eerste bijeenkomst....(a.s dinsdag)

Deze zondag beëindigen we met bezoek. Een kennis van ons, die we vorige jaar ontmoet hebben, komt voor een weekje logeren in Chogogo. Ik ga hem zo even ophalen van Hato.
Daarna een biertje en genieten van Ajax (4-1 tegen Vitesse) en Feyenoord (2-3 tegen Groningen). Rare zondagen lopen altijd goed af!

Jonathan's rapport

Er breken spannende tijden aan voor Jonathan. En dus ook voor ons. Hij zit in groep 8 en moet dit schooljaar dus zijn 'Cito' doen. Op Curaçao hebben we echter geen Cito-toetst, maar de zogenaamde gecoördineerde toets. Afgelopen maandag kwam de juf van Jonathan naar me toe om me te vragen donderdag in de middagpauze langs te komen in plaats van de ouderavond 's avonds. Even sloeg de schrik mij om mijn hart: aparte behandelingen kunnen namelijk ook duiden op onheilstijdingen. Maar gelukkig: juf wilde alle ouders van kinderen die goed presteren (de 'geen opmerkingen' kinderen) graag in de middag zien, "dan heb ik meer tijd voor de wat mindere goden...", voegde ze toe.

Ik hield Jonathan nog even in het ongewis omtrent deze voorkeursbehandeling. Het kan geen kwaad om de druk er even op te houden als het gaat om schoolprestaties...(ik ben ook jong geweest).

Zijn rapport is briljant. Zijn laagste cijfer is een 7 (handenarbeid en muziek), zijn hoogste cijfer een 10! (Aardrijkskunde). Ook Geschiedenis mag er zijn (9 1/2)!

Ik moet onwillekeurig even aan mijn eigen vader denken. Niet omdat hij zo trots was op mijn rapporten, op onze huwelijksdag vergeleek hij die nog met de opstelling van Ajax: 4-4-2, maar omdat hij zo trots kan zijn op mijn zoon (samen op de foto), die blijkbaar met behulp van genen, tienen voor Geschiedenis haalt!

Over genen gesproken: van de week was ik een aantal dia's van mijn vader aan het bewerken in de computer en stuitte toen op foto's van Agaath. Deze moeten genomen zijn tussen 1967 en 1970. Eén ervan moet voor de kenners het bewijs opleveren dat we onsterfelijk zijn: onze kinderen, dat zijn wij zelf! Kijk maar:

Daar zit Lieke! En dus niet haar moeder.....

Wiskundig gezien is er dan ook een goeie verklaring voor het feit dat Jonathan met zijn rapport in de Amsterdam Arena niets te zoeken heeft. Hij heeft het allemaal van zijn moeder...

Ik geef het toe.

Voor vrienden en familie en andere geïntereseerden: de gescande foto's zijn op Internet te zien.

Nederlandse Intellengy...

Een opmerkelijk bericht - zo lijkt het - op pagina 2 van de Amigoe van gisteren:

"Nederland bezig met scenario's inlijving door Chávez"

De uitspraak komt van de Nederlandse oud-ambassadeur Jan Willem Bertens. "Ergens in de Haagse ministeries is een speciale werkgroep al tijden aan het nadenken over wat te doen als de Venezolaanse president Hugo Chávez de Antillen inlijft", zo stelt deze oud-diplomaat.

Bertens is van mening dat de Nederlandse regering zich niet langer stil moet houden en verbaast zich zelfs over de houding van het Moederland. Met name de onduidelijke tekst van artikel 11 van de nieuwe Venezolaanse grondwet - onderwerp van een referendum in december - waarin melding wordt gemaakt van de 'exclusieve economische zone van Venezuela)*' baart hem zorgen.

Bertens legt - mijns inziens terecht - een link naar populistische Antillaanse politici (zie bericht van eregisteren) die onder het mom van 'het ontdoen van het koloniale Nederlandse juk' wel stevig willen flirten met Chávez...
Tel daarbij op het feit dat een zelfde soort populistische politici in Nederland de Antillen - desnoods via Marktplaats - in de uitverkoop willen doen en zie daar: de contouren van een inlijfscenario worden zichtbaar.

Erg aannemelijk is dit scenario (nog) niet. De Amerikanen zullen een politieke overname door Venezuela in hun achtertuin niet toestaan. Daarvoor is de strijd tegen drugs en de plaats die Curaçao daarin inneemt te belangrijk voor.

Nederland ontkent vooralsnog het bestaan van een werkgroep die scenarios maakt. En dat is al evenmin erg aannemelijk. In politiek onstabiele gebieden, waar Nederlandse belangen gelden, zou het van zeer veel naïviteit getuigen als je geen rekening houdt met waar je geen rekening mee hebt gehouden. Intellengy heet dat.....

* antwoord van de regering op vragen van de 2e Kamer inzake Chávez' claim.

Rellen bij het Marriott...

De nieuwe staatkundige verhoudingen en het proces dat daarnaar leidt, zal nog veel rumoer veroorzaken.

Gisteren was het raak voor het Marriott hotel, waar de politieke stuurgroep met afgevaardigden van Curaçao, St. Maarten en Nederland vergaderden over de voortgang van ons nieuwe Koninkrijk. Zo'n 200 demonstranten gooiden grote rotsblokken, houten pallets en autobanden op straat zodat verkeer geen doorgang meer kon vinden en hotelgasten het terrein niet konden verlaten. Curaçao stuurt op dit soort demonstraties het Vrijwilliger Korps Curaçao (VKC) en het Zero-tollerance team af (!). De laatste is normaliter een team van stoere mannen (vooral) die de grote en kleine drugsjongens op dit eiland achter de broek aanzitten, maar niet te beroerd zijn om dit soort relletjes in de kiem te smoren. Hun effenciency liet echter te wensen over, want ook hun emoties liepen soms hoog op. Eén heethoofd trok zelfs zijn pistool, maar werd door nuchterder collega's tot de orde geroepen...

De groep demonstranten protesteren tegen de "verdere uitholling" van de autonome status binnen de slotverklaring. Een verklaring die nota bene beoogt de autonome status te vergroten! Een enkel demonstrant gaat nog verder: "Wij willen de Nederlandse kolonisator niet meer". Hoewel de groep demonstranten divers is, zijn ze het bijna allemaal eens over de "arrogante makamba's (Nederlanders, dd) die de lokale cultuur en gewoonten niet respecteren en neerkijken op de lokale bevolking". Met de in hun ogen slappe houding van de huidige regering is er maar één oplossing: "de confrontatie..."

Grote organisator achter deze demonstratie is Helmin Wiels, politiek leider van oppositie partij Pueblo Soberano (PS). PS staat voor Soevereine Mensen en bezet met de zilveren kleur 2 zetels in de Eilandsraad. Hoofdpunt van deze partij is totale onafhankelijkheid van Nederland. Curaçao lid van de Verenigde naties. Een mening die - bij referendum in 2005 - door 5% van de kiezers gedeeld werd.

In de consternatie werd de vrouw van MAN leider Charles Cooper geslagen en werd de auto van Helmin Wiels weggesleept. Dat eerste zal per ongeluk gebeurd zijn, het tweede moet haast wel een wraakactie van het Zero-lange tenen-team zijn geweest ;-).

Volgens de organisatoren van deze demonstratie was dit nog maar het begin: "Het kan nog veel harder"!

Verkeerspark

De week is begonnen (bon siman!).

De regen komt met bakken uit de hemel, maar gelukkig is dat slechts van korte duur. Vanmiddag ben ik met Jonathan & Daniel naar het verkeerspark geweest. Dit park wordt veel gebruikt door basisscholen ten behoeve van de verkeersopvoeding. Het rare is dat er op Curaçao dus alleen maar gefietst wordt in dit verkeerspark. Daarbuiten ben je je leven niet zeker op een tweewieler. En als je Jonathan's rijrichting in ogenschouw neemt (zie foto), ligt dat niet aan het Curaçaose verkeer...

Het verkeerspark was een idee van een moeder van een vriendje van Daniel (Patricia & Milo), die zelf andere afspraken had, maar mij vroeg om voor haar in te vallen. Als ouder.

Kwam ik terecht in een Nederlands onder onsje!!!! Denk je het volgende in: kijk naar een willekeurig schoolplein in Nederland, 15 minuten voordat de 'bel-uit' klinkt. Denk alle fietsen met mandjes voorop weg. Dan hou je een colonne moeders en een enkele verdwaalde, maar hippe - want deeltijd -vader over. Nou daar stond ik dus ineens tussen. De hele middag.

Moeder: "Goh, wat leuk, een nieuw gezicht!"
Dick: "Ik ben de vader van die twee mooie jongetjes"
Moeder: "Enig zeg, wat lijken ze op hun moeder!"
Dick: "Oh, ken je Aysheline?"
Moeder: "Nee, wie is dat?"

(.....)

Moeder: "Weet je wat ik erg vind?"
Dick: "Nee, wat vindt u erg?"
Moeder: "Die Euroshopper bij Albert Heyn. Ik vind dat zo zielig dat mensen zoiets in hun winkelwagentje leggen! Hoever moet je gezonken zijn?!!"
Dick: "Oh, ja, nu u het zegt. Leuk Zeeman bloesje ;) hebt u aan trouwens...!"

Zie hier een verkorte weergave en kern van onze gesprekken die middag...

Maar ach, de jongens hebben zich uitstekend vermaakt. De ochtendregen, waar dit stukje meebegon, zorgde voor veel kinderplezier en van top tot teen zwarte kleren. Nee, ze lijken meer op hun vader! Wie? Ja, op Dick, echt.......!

De Julianabrug

De enige twee oude stadswijken van Willemstad zijn Punda en Otrobanda. Beide wijken worden gescheiden door de Sint Annabaai (zie foto), deze verbindt de Caribische Zee met het Schottegat, de natuurlijke haven van Willemstad. De wijken zelf worden verbonden via de Koningin Emmabrug uit 1886 (een pontonbrug). Als de brug open is wordt de verbinding gevormd door een gratis pontje. De naam Sint Annabaai komt van de Spanjaarden die Curaçao in 1499 hebben ontdekt. Zij zouden op de naamdag van Sint Anna aan land zijn gegaan, en daarom zou de baai de naam Bahia de Santa Ana hebben gekregen. Het autoverkeer moet echter gebruik maken van een andere verbinding: de Koningin Julianabrug. Ook deze brug is een visueel herkenbaar bouwwerk, met name door de hoogte van de brug: 55 meter. Deze hoogte staat toe dat grote olietankers binnen kunnen varen om de ISLA van dienst te zijn. Fiets- en voetgangersverkeer is verboden op deze brug in verband met de wind en de bewegelijkheid van de constructie.

Veertig jaar geleden, op 6 november 1967 stortte deze brug - tijdens de bouw - in. 15 mensen vonden de dood bij deze tragische gebeurtenis. De oorzaak voor deze ramp, aldus een onderzoekscommissie, was het onder water staan van een groot aantal trekstaven. In de ochtend van die bewuste 6e november werd met lieren een nieuw brugsegment opgetrokken. De belasting in combinatie met de trillingen die dit veroorzaakte, deed de brug aan de Punda kant instorten.

In 1974, op Koninginnendag werd de 3400 ton wegende brug dan toch geopend en met vier rijbanen is deze verbinding sindsdien onderdeel van de ring rondom Willemstad.

De jaarlijkse herdenking van deze ramp vond eergisteren plaats bij het monument aan de oprit van de brug. Het is deze week trouwens de Week van de Veiligheid. Niet geheel toevallig. Maar ook dit thema ontgaat ons burgers weer volledig, is mijn idee. En dat is jammer, want met 50 verkeersdoden per jaar, zou Curaçao, met een inwonertal vergelijkbaar met de gemeente Apeldoorn, zich moeten schamen! En dan heb ik nog maar één aspect van veiligheid genoemd....

De ISLA

Midden op ons mooie eiland staat het gedrocht van de eeuw: de raffinaderij op Curaçao, in de volksmond beter bekend als de ISLA.

Vroeger heette de ISLA gewoon de SHELL. Na de ontdekking van olie (1914) in Venezuela, begon Shell, samen met de Nederlandse Overheid aan de bouw van de olieraffinaderij aan de Annabaai. De Shell verkocht de raffinaderij in het midden van de jaren tachtig voor een symbolisch bedrag aan een lokaal consortium (RdK - Refineria di Korsou) die het momenteel leased aan de PDVSA, Petróleos de Venezuela S.A. Venezuela is lid van de OPEC (en één van de vijf stichters van de OPEC).

Voor sommigen is de ISLA een zegen (werkgelegenheid) voor anderen een hel (ziekte & dood).

Het Bestuurscollege van Curaçao heeft zich ten doel gesteld om de olieraffinage in Curacao op duurzame en verantwoorde wijze te continueren, waarbij milieu en economie in evenwicht zijn. Men wil een schoon milieu realiseren en zo veel mogelijk werkgelegenheid behouden met een zo gunstig mogelijke uitkomst voor de volksgezondheid (1).

Deze balans is naar de mening van velen ernstig verstoord: er wordt dagelijks gefakkeld op grote schaal (productie van H2S, zuurgas). Fakkelen vindt plaats als H2S gas niet omgezet wordt in vaste zwavel en is veelal het gevolg van verkeerde productieplanning. Uitstoot van zuurgas vindt plaats in de vorm van SO2 (zwaveldioxide); er vindt lozing plaats -in het Schottegat - van VOC's (Vluchtige Organische Stoffen) ten gevolge van slechtwerkende SWS installaties (Zuur water Strippers); Dagelijkse uitstoot van cracker fijnstof (Mild Hydro Cracker) via affakkelen en zo kunnen we nog even doorgaan.....

Onlangs is in een studie bekend gemaakt dat de ISLA op jaarbasis verantwoordelijk is voor 18 sterfgevallen als gevolg van uitstoot van schadelijke stoffen. De roep tot sluiting van de Raffinaderij is groter dan ooit. Onlangs verloor de ISLA een tussenvonnis tegen een groep van 24 wijkbewoners. De rechter vond het spoedeisende belang van hen dermate zwaarwegend en levensbedreigend dat er een deskundigenbericht moet worden uitgebracht. En dat bericht kan betekenen dat de ISLA haar poorten moet sluiten tenzij het kan voldoen aan de gestelde normeringen. En dat laatste is al jaren een groot probleem voor de ISLA!

De advokaten van de ISLA vinden dat de raffinaderij niet zodanig geëxploiteerd hoeft te worden dat aan de luchtkwaliteitsnormen van het eiland moet worden voldoen. De redenering is dat deze normen in de hinderwetvergunning zouden moeten zijn uitgewerkt en dat is niet het geval.

Bij het bezoek van de fractievoorzitters - verleden week - deed met name Femke Halsema van zich spreken door voor een sluiting te pleiten. ook op het eiland zelf is de roep om onderzoek te doen naar alternatieven groter dan ooit. De voorstanders van behoud van de ISLA (uitgangspunt van het Bestuurscollege!) tekenen doemscenario's voor indien sluiting opgelegd gaat worden. Voorstanders van de sluiting stellen dat slechts 300 mensen werk vinden bij de ISLA. De staat verdient niets aan de ISLA, want alleen al de gezondheidschade bedraagt 28 miljoen gulden op jaarbasis (2).

Het economisch belang, argumentatie voor tegenstanders van sluiting, dient nadere studie. Net als een studie naar de schoonmaakkosten van het terrein. Want wie wil er een vakantiepark bouwen op die drab:

Hiernaast vind je een kleine poll, waarin jij je mening kan geven over sluiting!

(1) FACT–FINDING MISSIE ISLA RAFFINADERIJ CURACAO (2004)
(2) Ecorys-Nei rapport (2005) - door de overheid niet openbaar gemaakt!

Naar Nederland

Het heeft even geduurd, maar met Kerst en Oud & Nieuw zijn we voor een kort verblijf even in Nederland. We moeten een aantal zaken regelen en mijn moeder is jarig (82!). Met Kerst zijn we bij Aysheline's familie.

We vertrekken 23 december en gaan 5 januari weer naar huis. Edith en Wouter, twee ex-collega's van mij komen die tijd naar Curaçao voor vakantie en blijven in ons huis. En wij blijven in hun huis in Amsterdam. Mooie ruil!

Jonathan is dan net jarig geweest, dus we vieren een klein verjaardags partijtje tussen Kerst en Nieuwjaar bij Ties thuis, in Zaandam.

Overigens, hiernaast, onder onze foto vind je een bezoekagenda. Als je langs wilt komen, kijk dan daar of er nog ruimte is....

Fractievoorzitters....

Het zal jullie wellicht niet zijn ontgaan, maar de fractievoorzitters van de 2e kamer zijn de afgelopen 10 dagen te gast geweest op de Nederlandse Antillen.

Het waren roerige dagen, want de voormannen en -vrouwen van de Nederlandse kamerfracties weten niet zo goed hoe ze zich als gast moeten gedragen en dat ligt in de Antillaanse cultuur erg gevoelig. Trouwens, in de Nederlandse cultuur ook, als ik Rita's handengeschud goed heb begrepen....

Nu ik dit schouwspel als landgenoot binnen de Curaçaose setting aanzie, besef ik terdege dat de dames en heren, op een enkele uitzondering na (Pechtold), inderdaad weinig kennis van zaken hebben (daarom zijn ze ook op bezoek), maar zich gedragen als Hollandse Betweters. De toon en inhoud van hun one-liners doen je nog meer beseffen dat zelfs een werkbezoek alleen maar dient om voor het thuisfront statements te maken. Het gaat eigenlijk niet eens over de Antillen....

Een bloemlezing:

1. Wilders heeft aandelen in marktplaats.
   Ik schreef er eerder al over;


2. Rutte: St Maarten krijgt geen status aparte, als de criminaliteit niet drastisch wordt aangepakt.
   Typisch zo'n hullie-ons statement. De bestrijding van de grote (lees: drugs) criminaliteit is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van Nederland en de Antillen. Rutte suggereert hiermee dat het de Antillen zijn die falen. Terwijl Nederland eigenlijk constant de andere kant opkijkt....Rutte zou zich iets beter kunnen verdiepen in de materie. Ik bied hem alvast het volgende document aan: Georganiseerde Criminaliteit en Rechtshandhaving op St. Maarten;


3. Halsema: de Isla moet sluiten
   de Isla is dat stinkding in het midden van het eiland dat ooit door Koninklijke (!) Shell voor 1 gulden aan een naieve Curacaose overheid is verkocht, die het vervolgens bijna gratis en zonder toezicht laat exploiteren door de Venezolanen. Femke heeft helemaal gelijk, maar breng dit nou anders als je echt wilt dat de Isla dicht moet;


4. Verdonk (heeft zij al een fractie?): het Slotakkoord is geld over de balk smijten.
   Ik ken er nog één: "het Marshall plan kost teveel geld". Rita, jouw toenmalige VVD staat aan de wieg van het slotakkoord, waarin dit geregeld en getekend is...;

Hier op Curaçao is men verbaasd over het gemak waarmee al die uitspraken maar worden gedaan. "Gebrek aan kennis", zo omschreef één van de Antillaanse Statenleden, "is a dangerous thing".

Pechtold, die als minister Koninkrijkszaken in zijn portefeuille heeft gehad, ziet alles met lede ogen aan. "Buitengewoon onverstandig" en "volstrekte desinteresse" zijn kwalificaties die hij hierbij geeft.

Als dat waar is, vanwaar dan die desinteresse?

Ik heb er eigenlijk maar één verklaring voor: het belang van de Antillen voor de Nederlandse politiek is dat je er goede sier (oneliners) mee kunt maken die er in Nederland als zoete koek in gaan. Ook daar is namelijk een groot gebrek aan kennis over ons Koninkrijk. De tendens in de Nederlandse politiek - deze week manifest gemaakt - om met schriftelijke kamervragen vooral te scoren (en niet op het antwoord te wachten) is dus ook zichtbaar in de werkbezoeken van onze politici. Van de hordes meegezeulde pers wordt dankbaar gebruik gemaakt om weer eens goede verkiezingsretoriek uit te brallen.

Leg dit maar eens uit op de Antillen.