donderdag 21 juni 2012

Aruba: zon,zee, strand en groen....

http://arubaconnections.blogspot.com
Aruba moet overgaan op groene stroom. In 2020 moet het land volledig klimaatneutraal zijn en al zijn energie uit de zon en de wind halen. De plannen ademen Emansiaanse ambitie uit. Maar goed beschouwd liggen er nog wel wat beren op de weg.

De belangrijkste is geld. Uiteraard. Want wie gaat de overgang van fossiel naar groen betalen? De huidige energiebedrijven op Aruba zijn overheidsbedrijven die stelselmatig worden leeggeplukt om de Arubaanse overheidsbegroting te dichten. Zij zullen het geld dus moeten lenen of een stap opzij moeten doen voor nieuwe innovatieve energieleveranciers.

De tweede beer op de weg is de opslag van energie. Aruba is een eiland en is aan geen enkel energienetwerk buiten Aruba gekoppeld. Als de wind wegvalt, is er geen stroom en moet je dus overschakelen op een ander grid, dat er niet is. Bovendien is opslag duur.

Toch is duurzaamheid voor Aruba een must. Niet alleen omdat het product 'duurzaamheid' toeristisch goed verkoopt, maar bovenal uit pure noodzaak: tien procent van het Bruto Nationaal Produkt van Aruba gaat op aan de aankoop van fossiele brandstoffen ten behoeve van de energievoorziening. Geld dat nu gewoon het land uit geëxporteerd wordt. Geld dat hard nodig is om in de zwakke economie van Aruba te investeren. Aruba heeft een enorme staatsschuld, die zwaar drukt op het eiland en de begroting van premier Eman.

Hij is op dit moment op de VN top in Rio, Brazilië, waar gesproken wordt over duurzaamheid.
Volgens de premier is de ambitie van zijn regering geen loze belofte. Het gaat volgens hem om een 'heldere doelstelling waar het eiland over acht jaar op kan worden afgerekend.'

Vermoedelijk zit hij zelf dan niet meer in het pluche. De plannen die Aruba nu heeft ontvouwd zijn namelijk nog niet onderbouwd. Geen plan van aanpak of bewijs dat het hier gaat om meer dan een wens tot innovatie. Wat nu duidelijk is, is de richting die Aruba op wil met zijn energieagenda, en die is groen.

Op diezelfde top heeft Aruba aangekondigd met Carbon War Room in zee te gaan. Deze club is van sir Richard Branson. Bekend van de Virgin Group (vliegmaatschappij, platenlabel, enz.) Een club die bekend is om zijn kennis op het gebied van groene en duurzame energie en het terugdringen van CO2 uitstoot.

Carbon War Room staat bekend om zijn grondige analyses om problemen in kaart te brengen bij de overstap van fossiele brandstof naar alternatieve bronnen en het out-of-the-box denken bij oplossingen. Ook heeft de club een uitgebreid netwerk van innovatieve bedrijven om oplossingen te realiseren.


Leuk voorbeeld van de analyse van Branson is dat helft van de energieconsumptie op Aruba gedaan wordt door op een een strook van 5 km: daar waar de 5-sterren hotels staan! Carbon War Room stelt dat het mogelijk is om met deepzee koelingstechnieken deze hotels al hun airco’s kunnen laten draaien. En die techniek is voorhanden op Aruba - en ook op Curaçao!


Of Branson Aruba in 2020 al klimaatneutraal heeft, valt te bezien. De raffinaderij in Sant Nicolas moet ook mee willen doen en die reduceert tot nog toe - net als zijn broer op Curaçao - alleen maar als-ie stil ligt.

De toon is echter gezet, verkiezingstijd of niet, nu de beren nog van de weg............

Fouad Sidali van Dichtbij Nederland in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'50")



dinsdag 19 juni 2012

TEDxYouth@Curaçao insprireert

De 'next generation' komt er aan. En ze hebben nog iets te zeggen ook! Afgelopen zaterdag deelden dertien jongeren uit Curaçao en Sint Maarten hun dromen met een enthousiast publiek in de Tulazaal van Kura Hulanda in Willemstad.

De eerste TEDxYouth@Curaçao, een initiatief van zakenman en filantroop Jacob Gelt Dekker, geeft moed voor de toekomst. Jonge mensen op weg naar een andere toekomst. Gelt Dekker is bereid om een stap terug te doen ten faveure van de nieuwe generatie. Gemeten naar het enthousiasme van het publiek wordt zijn plek moeiteloos ingenomen door de jongeren van vandaag.

Een goede boodschap komt tot zijn recht als het jasje waarin het gegoten is, goed zit. Maar Yasmine Jonis beet de spits af door met haar performance 'plankenkoorts' het publiek te laten zien, dat het jasje niet bepalend is. Haar oprechte vertolking maakte de weg vrij voor andere sprekers om hun dromen te delen en te inspireren en het publiek te laten focussen op de inhoud.


En die inhoud varieerde van energieproductie uit afval, prachtig uitgelegd door de Haïtiaanse Rholdyne Lake uit Sint Maarten via het creëren van je eigen wereld door middel van film (Kevin Osepa)  tot een warm pleidooi van Seward Sambo voor de acceptatie van homo's door de kracht van diversiteit te benadrukken.

De 17-jarige Terrence Jansen wist het publiek stil te krijgen door 'effectief protesteren' te analyseren en Curaçao naast de meetlat van de Arabische Lente te leggen. Als de jeugd wil protesteren om verandering te bereiken, dan zal ze zich de lessen uit het Midden-Oosten eigen moeten maken, aldus Terrence. Het gemeenschappelijk doel moet duidelijk zijn, geduld een deugd en gebruik van technologie om de  boodschap te verspreiden een must.

Een van de meest inspirerende boodschappen van TEDxYouth@Curaçao kwam van de 11-jarige Gheliz Remilia. Zij hield het publiek een overlevingsmodel voor waarin CPR een hoofdrol vertolkt. Niet de medische CPR, maar de menselijke CPR: Courage, Perseverance and Respect. Moed, doorzettingvermogen en respect. Met deze woorden ligt de wereld binnen handbereik. Tijdens haar presentatie veranderde zij van advocaat - in toga - tot rockstar in outfit. Een wellicht onlogische combinatie, maar door CPR een realistische en na te jagen droom.

Dick Drayer, antillencorrespondent van Dichtbij Nederland was bij de eerste TEDxYouth@Curaçao en maakte de volgende reportage (4'55")

maandag 11 juni 2012

Curaçao heeft zon en zorgen, net als Griekenland

Op een totale begroting van 770 miljoen euro moet Curacao zeker 35 miljoen euro gaan snijden in haar begroting. Hoewel Curaçao altijd heeft geloofd dat de economische crisis aan haar voorbij zou gaan, wordt de rekening dus nu gewoon gepresenteerd. Het tekort is ontstaan, omdat bij het maken van de eerste begroting, de regering iets te optimistisch was met de te verwachten inkomsten.

En nu blijkt dat die inkomsten gebaseerd zijn op beleid dat de regering helemaal niet heeft doorgezet of althans: te weinig heeft doorgezet. Om je een voorbeeld te geven: het mes zou worden gezet in het ambtenarenapparaat. Maar er komen vooralsnog alleen maar ambtenaren bij. En dat kost geld, in plaats van dat het geld oplevert.

Na die omvangrijke schuldsanering in 2010 is Curaçao onder financieel toezicht komen te staan. Om te voorkomen dat er nieuwe schulden gemaakt zouden worden. Curaçao heeft nieuwe schulden gemaakt of dreigt die te maken als de begroting niet in evenwicht wordt gebracht.

Feitelijk zitten Curaçao en Nederland in het zelfde schuitje. Alleen heeft Nederland met politieke wilskracht een Kunduz-akkoord weten te sluiten en heeft het land een betere traditie op het gebied van begrotingsdiscipline. De schulden van de Nederlandse Antillen zijn ooit ontstaan omdat Curaçao te weinig discipline toonde in de beheersing van haar eigen financiën.

Dit gedrag is na de schuldsanering blijkbaar niet veranderd.....

Het CFT constateert dat de overheid geen zicht heeft op haar eigen financiën en dat bijsturing daardoor niet mogelijk is. Je zou kunnen stellen dat het dus nog maar de vraag is of de regering het parlement bewust op het verkeerde been heeft gezet met een te rooskleurig uitzicht op haar geldstromen. Welbeschouwd gaat dat smoesje echter niet op, want als je geen zicht hebt, kun je zelfs - met gladgestreken gezicht - geen rooskleurig beeld geven.

Curaçao heeft twee weken de tijd gekregen om een plan van aanpak te maken, waarin geloofwaardig het mes wordt gezet in de begroting.  Mocht dat niet lukken, dan zal minister Spies van Koninkrijksrelaties een zogenaamde aanwijzing geven. Een dwingende maatregel die moet worden uitgevoerd.

Zover zal het niet komen. Nederland weigert ook maar een seconde onderdeel te worden van het probleem van Curaçao. En dat wordt het op die manier want het financieel toezicht ligt hier gevoelig. Veel Curaçaoënaars vinden dit instrument een inmenging in de autonomie van het eiland.

En daar valt wel wat voor te zeggen. Maar blijkbaar is het nodig, want voor het derde jaar op rij heeft Curaçao een tekort, dat nu daadwerkelijk uit de hand dreigt te lopen. Zonder CFT en schuldsanering was het land waarschijnlijk al failliet. Net als Griekenland. Trouwens ook zo’n mooie tropische vakantiebestemming!

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (3'31")


dinsdag 5 juni 2012

Scholen Curaçao staken

Op Curaçao waren veel scholieren vandaag een dagje vrij. Vooral in het funderend onderwijs, maar ook op sommige scholen van het voortgezet onderwijs werd namelijk gestaakt. Aanleiding is het afranselen van een lerares op school door ouders, die verhaal kwamen halen, omdat deze docente haar kind zou hebben geslagen met een lineaal. Deze afranseling was de bekende druppel die de emmer deed overlopen. 

Docenten zijn de vele geweldsincidenten zat en eisen van schoolbesturen en de overheid dat hun veiligheid gewaarborgd wordt. Ruim 250 docenten gaven vandaag daarom geen les.

Onderwijsvakbond Sitek, die deze staking steunt, heeft een tijdpad opgezet. Vandaag is het eerste signaal gegeven en is er een manifest overhandigd, waarin de eisen van de docenten zijn neergelegd. Over twee weken volgt een nieuwe staking, als er niets is gebeurd om de veiligheid te vergroten. Omdat de vakanties voor de deur staan, is de bond bereid om de staking over de vakantie heen te tillen.

De stakende docenten zijn bang. En eisen een veilige school. Het opmerkelijke is dat zij het geweld van ouders als grootste gevaar zien. Dat zegt wat over de relatie tussen thuis en school. De vakbond stelt vandaag een manifest op met een lijst van te nemen maatregelen en één daarvan is dat scholen niet meer toegankelijk worden voor ouders.

Door te focussen op de ouders, 'vergeten' de docenten dat de aanleiding voor het hierboven genoemde geweldsincident juist lag in het feit dat de in elkaar geslagen docente haar handjes zelf niet had thuisgehouden. Het bewijs dat de corrigerende tik, zo dit er één was, snel moet worden uitgebannen. Slaan mag niet, nooit niet.

Fouad Sidali in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (2'00")

  


Protest Bonaire wordt steeds luider

De onrust groeit op Bonaire. Volgens de actiegroep Bezorgde Bonairianen is de onvrede over de relatie met Nederland zo groot dat  het weleens zou kunnen leiden tot gewelddadige protesten.
Dat is in ieder geval wat deze actiegroep zaterdag heeft meegedeeld, toen zij een protestbrief overhandigde aan de gezaghebber van Bonaire en aan de Nederlandse regering.


De ontevredenheid onder Bonairianen is groot, dat is wel duidelijk, maar of dat leidt tot opstanden vergelijkbaar met 30 mei 1969, toen Willemstad in Curaçao in brand stond, is nog maar de vraag.
Bonairianen zijn niet gauw de straat op te krijgen om te protesteren, laat staan dat ze Kralendijk daarvoor gaan platbranden. Maar het typeert wel de frustratie en boosheid die er momenteel heerst op het eiland.

Kern van die boosheid is dat veel Bonairianen vinden dat ze als tweederangsburger worden behandeld. Nadat Bonaire op 10 october 2010 een bijzondere gemeente werd binnen het Nederlands staatsbestel, heeft Nederland wel de sociale lasten (bijvoorbeeld door het invoeren van het Nederlandse belastingstelsel), maar niet de sociale lusten, de uitkeringen en ouderdomspensioenen aangepast.

Het contrast wordt erg zichtbaar doordat steeds meer Nederlanders op het eiland wonen, die profiteren van hun Nederlandse verworvenheden. Dat leidt tot veel irritaties. En wat veel Bonairianen in het verkeerde keelgat is geschoten, is dat Nederland deze ongelijke status van Bonaire binnen het Koninkrijk nu wil verankeren in de grondwet. Terwijl is afgesproken om eerst 5 jaar proef te draaien met Bonaire als gemeente om daarna een besluit te nemen over de toekomst.

De actiegroep wil een nieuwe volksraadpleging houden, waarin de bevolking zich opnieuw uitspreekt over de staatkundige band van Bonaire met Nederland. Zij maakt er geen geheim van dat ze vinden dat Bonaire onafhankelijk moet worden, maar stelt wel dat de  bevolking daar over gaat. Niet zij.

De belangrijkste reden waarom Nederland Bonaire niet volledig wil gelijkstellen met een Nederlandse gemeente is, omdat een eventuele gelijkschakeling de Nederlandse schatkist miljoenen gaat kosten. Bovendien is Nederland bang dat het optrekken van de uitkeringen een zuigende werking zal hebben op immigratie naar het eiland en dus naar Nederland zelf.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'55")