maandag 27 februari 2012

De Bobo's van Brievengat

Sinds kort hebben we een echte Soccer Academy op Curaçao. Een opleidingsschool die zich richt op de ontwikkeling van Curaçaose voetbalspelertjes met talent. Het gaat hier om een naschools project, waarbij talentjes-in-notendop van school en hun club worden gehaald om op het kunstgrasveld van voetbalbond FFK klaargestoomd te worden voor het echte voetbal.

Initiator is de Curaçaose zakenman en filantroop Gregory Elias, die met zijn stichting ‘Bon Intenshon' nu eindelijk serieus werk gaat maken van wat de voetbalbond al jaren laat liggen: een visie ontwikkelen op het voetbal in Curaçao en die ook meteen uitvoeren.

Gregory kennende zal hij het contact met de FFK beperken tot het hoogst noodzakelijke, want de kracht van deze man is om de juiste mensen het juiste werk te laten doen. En dan heb je aan de Bobo's van Brievengat een moeilijke klant, weet heel Curaçao.

Sommige clubs op het eiland zien de 'kaping' van hun talent met lede ogen aan, maar hebben het geheel en al aan zichzelf te danken. De clubs vormen gezamelijk de FFK en als die al sinds jaar en dag het jeugdvoetbal niet van de grond krijgt, bijvoorbeeld door een fatsoenlijke jeugdcompetitie te organiseren, dan dien je die club incompetente mensen naar huis te sturen. Doe je dat niet, dan ben je medeplichtig en zijn de gevolgen voor jezelf en je club.

En die gevolgen tekenen zich nu af aan de voetbalhorizon van Curaçao. De Curaçaose Soccer Academy gaat 'de top' van de jeugd zelf opleiden en de nationale selecties vanuit die top selecteren. De strategische alliantie met de FFK is nodig om onder FIFA-vaandel verder te mogen spelen. Hoewel, die alliantie is nog allerminst duidelijk op dit moment.

De clubs worden geen leverancier meer van de nationale selecties, maar mogen de Academy gaan voeden. Speel je de sterren van de hemel bij je club? Dan wordt je eerst naar de Academy gestuurd. Of dit allemaal van de FIFA mag? Wie zal het zeggen....

Het Curaçaose voetbal lijkt gered te worden met een parallelle structuur van Gregory Elias die vakkundig om de FFK heen laveert. Zodanig dat de Bobo's van Brievengat het idee hebben dat zij het allemaal zelf bedacht hebben.

Ik weet niet welke prijs daarvoor wordt betaald, maar het is het nu al meer dan waard.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'11")

vrijdag 24 februari 2012

Gevaar Chavez komt uit Curaçao

Wie denkt dat Curaçao bang moet zijn voor Hugo Chávez, heeft het verkeerd. De grootste uitdager in de komende presidentsverkiezingen in Venezuela, Henrique Capriles Radonski, komt namelijk uit Curaçao. 

De tegenkandidaat stamt direct af van de Capriles-familie op het eiland. Zijn overgrootvader Elias Capriles werd in 1850 op Curaçao geboren, net als zijn overgrootmoeder. De familie verhuisde naar Coro in Venezuela. De huidige gouverneur van Mirana werd in 1972 in Caracas geboren. Tijdens zijn studie heeft hij ook even in Amsterdam gewoond, de stad van zijn verre voorouders. Iedereen die op Curaçao en Venezuela de achternaam Capriles draagt is een afstammeling van Dr. Joseph Capriles die zich omstreeks 1760 in Willemstad vestigde als geneesheer.

Er moet wel heel wat gebeuren om Chavez aan de kant te krijgen. De kans wordt klein geacht, maar de kans bestaat wel voor het eerst sinds 13 jaar! Het is Capriles gelukt wat weinigen voor hem gelukt is: hij heeft de oppositie in Venezuela op één lijn gekregen.
Chávez is ondertussen in de tegenaanval gegaan en heeft zijn kaarten op het aanwezige anti-semitisme in zijn land gezet. Henrique Capriles is namelijk van vaders kant een afstammeling van een Sefardische familie en van moeders kant een Pools-Russische Ashkenazi familie.
De leider van Venezuela houdt de kiezer voor dat de komende verkiezingen gaan over de Bolivariaanse revolutie versus het zionistisch imperialisme: Chávez houdt zijn volk voor dat de Joden uit zijn op de vernietiging van Venezuela. En Capriles is hun voorman.

Tumor
7 oktober zijn de verkiezingen. Dan mogen 18 miljoen Venezolanen stemmen voor of tegen nog eens zes jaar Chávez. Of hij dat haalt, is nog maar zeer de vraag. Chávez vertrekt morgen opnieuw naar Cuba om een tumor weg te laten halen.

Fouad Sidali in gesprek met Antillecorrespondent Dick Drayer (2'51")

dinsdag 14 februari 2012

Makamba stinky?

Amigoe kent een grote schare oplettende lezers, zo bleek deze week. De koppenmaker van Curaçaos enige Nederlandstalige middagkrant vergat voor even zijn dyslexie. Gevolg: de '2 halen, 1 betalen' actie van DAE, een lokale luchtvaartmaatschappij werd omgedraaid, waardoor onbedoeld - althans volgens vele facebookvrienden - uiting werd gegeven aan het gevoel van de gemiddelde luchtreiziger, die zich genaaid voelt door de veel te hoge prijs van zijn ticket: 1 halen, 2 betalen!

Ik zou er nooit over begonnen zijn, als niet in dezelfde week zich een ander opmerkelijk voorval afspeelde, dat weliswaar niets van doen had met dyslexie, maar wel met (on)oplettendheid.

Minister Spies liep namelijk al dagenlang in dezelfde kleren rond! Het ietwat fletse blauwe bloesje met witte broek stond dagenlang op mijn netvlies gebrand. Niet echt goed doordacht, die combinatie, wat mij betreft. Wit in de tropen? Dagenlang?

Een foutje van haar meereizende ambtenaren. En zeker niet de eerste! De minister had eerder al een prematuur SEI-briefje richting Curaçao gestuurd. Terwijl Donner in een driedelig grijs-gereformeerd-streepjespak het Isla-chapiter tot 31 mei had dichtgespijkerd. Vervolgens 'verklapte' Spies het Curaçaose volk, dat Schotte aan het afdingen was in Berlijn. Domicile van het clubje dat Schotte heeft ingehuurd om iedereen, behalve zijn eigen ministers, op Curaçao te kunnen screenen. Hij had dat weliswaar liever stil gehouden, maar met deze minister gaat stilhouden niet vanzelf.

Maar wie nog beter heeft opgelet in de bewuste week komt tot een nog subtielere observatie. Onze premier, garant voor zeven dagen goed verzorgd en stijf in driedelig pak, liep dezelfde lange dagen in een ongestreken hemd en spijkerbroek.

Als je niet beter wist, zou je denken dat de twee, Spies en Schotte een kamer deelden in het Avila hotel.

Welke boodschap werd hier afgegeven? Hoe moesten we dit kledings-exhibitionisme duiden? Wilde Spies het volk duidelijk maken dat - analoog aan het Curaçaose vooroordeel - de gemiddelde makamba niet doucht? Makamba stinkie? En dat het dus veilig toeven is met deze minister?

En welke boodschap gaf Schotte af aan Spies? Je bent er wel, maar ik zie je niet? Ik moet weliswaar op komen dagen, maar eigenlijk heb ik geen zin en doe ik alsof ik op vakantie ben...?

U mag het zeggen.

Toch wil ik u de volgende - alternatieve - verklaring niet onthouden: beide bewindslieden geven juist het goede voorbeeld! Ze laten ons, het gewone volk, zien dat er al genoeg geruzied en geschreeuwd wordt tussen Nederland en Curaçao. De non-verbale variant is veel succesvoller! Die legt haarfijn bloot dat we niets moeten hebben van elkaar. Dat we ons niets van elkaar aantrekken. Doe je ding, maar val mij er niet mee lastig.....

Die Kleidung macht den Mann.

Anousha Nzume in gesprek met Antillencrrespondent Dick Drayer (5'39")

dinsdag 7 februari 2012

Sugar-Daddy's schieten als paddestoelen uit de grond

Hoeveel het er zijn is niet duidelijk, maar de zeven meisjes die een Sugar-Daddy hebben en door de Federatie Antilliaanse Jeugdzorg op Curaçao zijn gemeld vormen ongetwijfeld een klein topje van de ijsberg. Want Sugard-Daddy's schieten als paddestoelen uit de grond als ze armoede ruiken. En Curaçao kent armoede.

Sugar-daddy’s zijn oudere mannen de de rekeningen en de boodschappen in een huishouden betalen in ruil voor seks. Meestal gaat het om thuiswonende jonge meisjes die met medeweten van mama seks hebben met deze oudere kerels.

Ruchelle
De zestienjarige Curaçaose Ruchella heeft zo’n Daddy. Ze is moeder van twee kinderen en hiv-positief. De vaders van haar twee baby’s hadden qua leeftijd háár vader kunnen zijn, maar dat is voor Ruchella en haar moeder geen probleem: deze 'sugar-daddy’s' betalen immers de energierekening en helpen hen te overleven.

Ruchella is geen uitzondering. Jaarlijks raken op Curaçao tientallen minderjarige meisjes in de greep van volwassen mannen die hen - en hun familie - onderhouden in ruil voor seks.

Meestal wordt geen aangifte gedaan omdat de meisjes het normaal vinden en de moeders er vrede mee hebben. Ze zien de oudere man als een financiële redder in nood.


Lage dunk
Het soort meisjes dat in de greep van de sugar-daddy’s valt, komt vooral uit arme één-ouder gezinnen. Volgens hulpverleners hebben de meisjes een lage dunk van zichzelf. Als er dan een man voorbij komt die hen complimenten geeft en een goed gevoel over zichzelf, zijn ze algauw verkocht.

Thuis krijgen ze vaak ook waardering omdat hun nieuwe vriend de financiële problemen oplost.

De Sugar-Daddy waar Ruchella en haar familie aan ten prooi zijn gevallen, maakt volgens de hulpverlening ‘deel uit van een groep mannen die actief is in het ronselen van minderjarige meisjes voor seksueel gebruik'. Navraag bij de politie leert dat die ‘ervan op de hoogte is’, maar ‘weinig kan doen als er geen aangifte wordt gedaan'. 

Funda Müjde in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'03")

woensdag 1 februari 2012

Sint NuStar is on its way

Ooit gehoord van Sint NuStar? Waarschijnlijk niet. Het is de naam die politicus Ronald van Raak ooit gaf aan het pittoreske eilandje Sint Eustatius in de Caribische Zee dat sinds 10 oktober 2010 onderdeel is van Nederland. En NuStar is een groot Amerikaanse olieoverslagbedrijf met vestigingen in Amerika, Canada, Mexico, Engeland, Turkije en uiteraard Nederland.

Deze oliemultinational is de op één na grootste in de Verenigde staten en heeft 67 grote olietanks op het eiland staan. Die 67 tanks bevatten een capaciteit van ongeveer 13 miljoen barrels: goed voor in totaal 25 procent van de totale opslagcapaciteit van het bedrijf in de Verenigde Staten.

En ze willen uitbreiden. Nog 25 tanks erbij en wellicht zelfs 40. Nu is het bedrijf nog goed voor 38,5 procent van het Bruto National Product op Sint Eustatius en biedt het bedrijf werk aan 253 mensen. Dat is direct en indirect meer dan 30 procent van de totale werkgelegenheid. Met 3000 inwoners kan Sint Eustatius voorzichtig Sint NuStar genoemd worden. En met de geplande uitbreiding waarschijnlijk met recht.

Politiek gezien is de uitbreiding al beklonken. De economische afhankelijkheid van het eiland is zo groot dat geen enkele partij op Sint Eustatius zich waagt aan een tegendraadse opstelling. De grote discussie gaat dan ook om de plek van uitbreiding. Waar komen die 40 tanks te staan?

Voor de uitbreiding heeft NuStar een terrein op het oog dat pal aan de rand van het idyllische Oranjestad staat. Vlakbij winkels en scholen en vooral in het zicht van alles en iedereen. Wie nu op Sint Eustatius rondloopt moet zoeken naar de 67 tanks: ze liggen keurig verscholen in de heuvels van het eiland. Straks zal dat anders zijn en moeten de duiktoeristen tussen de tanks en tankers het slinkende koraal moeten zoeken, als dat er tenminste nog is, zeggen de tegenstanders.

De weg naar een positief besluit voor NuStar, uitbreiden op dit omstreden terrein is door vorige bestuurscolleges al geëffend, maar kwam afgelopen vrijdag weer een stapje dichterbij, toen de nog-net-in-functie-zijnde commisioner Clyde van Putten een bestuursakkoord tekende, terwijl zijn college twee dagen daarvoor gevallen was. Die val moet deze week nog bekrachtigd worden door de Eilandsraad, dus Van Putten handelde legaal.

Toch zit er een vreemd luchtje aan zijn handtekening, want waarom laat je het sluitstuk van deze stap - de ondertekening - niet over aan je opvolger? Welk belang heeft deze wethouder bij dit omstreden besluit?

Koos Sneek, de opvolger van Van Putten, hoopt intussen dat de bevolking gebruik gaat maken van de mogelijkheid om bezwaar te maken tegen het akkoord van Van Putten. Hij is weliswaar voorstander van de uitbreiding, maar wil wel zeker weten dat de alternatieven niet deugen en dat de beoogde nieuwe locatie echt de enige geschikte optie is.

Er is dus nog hoop voor de tegenstanders, hoewel de kansen op een alternatief besluit aanzienlijk zijn geslonken. Want wie is de baas op dit eilandje? Sint NuStar is dichterbij dan menigeen denkt.....

Anousha Nzume in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'09")