vrijdag 29 oktober 2010

Zijn onze nieuwe ministers ‘ministeriabel’?

Er is een soap ontstaan rondom het screeningsproces van de nieuwe ministers van het kabinet Schotte. Gisteren is Edsel Gumbs, hoofd van de Veilgheidsdienst Nederlandse Antillen (VNA) door de premier op een zijspoor gezet. Curieus, want de VNA is juist bezig om Schotte’s kabinet, inclusief Schotte zelf, te screenen op hun handel en wandel.

Het kan niet anders dan dat Schotte ook zelf in zijn maag zit met deze ‘soap’. Doordat zijn kabinet op 10-10-10 al klaar moest zijn om het nieuwe land Curacao te kunnen regeren, was er geen tijd om de complete doopceel te lichten van zijn kabinet. Omdat het screeningsproces uit 2 delen bestaat en het eerste deel, het juridische antecendentenonderzoek wel snel was afgerond (heeft iemand een strafblad), schermde Schotte op 10-10-10 ‘dat alles rond was’. Een leugentje om best wil, blijkt nu.

Ondertussen kwam de geruchtenmachine op gang. We zitten op een klein eiland en over iedere bekende Curacaoenaar is wel iets te zeggen. En dus stond er in de kranten dat de minister van Sociale Zaken tegen Jusititie had gelogen over een haar betrokkenheid bij een auto-ongeluk met haar dienstwagen, werd er bij de snek (onze kroeg) gepraat over de minister van Financien, die een hoteleigenaar ooit een pistool tegen het hoofd heeft gezet en zou Schotte zelf torenhogen belastingschulden hebben. En dan hebben we nog allemaal financiele belangen die ministers hebben in bedrijven.

Volgens Schotte heeft het hoofd van de Veiligheidsdienst deze geruchtenmachine gevoed en restte hem niets anders dan een non-actiefstelling van de beste man.

Dione Pool in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'40")

donderdag 28 oktober 2010

Curaçao niet meer op shirt NEC

De Curaçaose zakenman Gregory Elias stopt als shirtsponsor van de Nederlandse voetbalclub NEC. Hij wil zich nu gaan richten op jonge voetballers van 9 tot 13 jaar die op Curaçao wonen. Gregory Elias is een bekende Curacaoënaar die niet alleen op het gebied van voetbal, maar ook in de muziek naam verworven heeft. Al was het alleen maar vanwege zijn betrokkenheid als hoofdsponsor en –initiatiefnemer van het Curaçaose North Sea Jazz-festival.

Het Nijmeegse voetbalteam moet nu op zoek naar een nieuwe sponsor, maar onderdeel van de sponsordeal was ook dat de eredivisieclub talentvolle Antilliaanse voetballers een kans gaf zich verder te ontwikkelen. Dat dat niet gelukt is – slechts twee voetballers deden het ‘redelijk’ – is niet zo verwonderlijk.

Zowel Ajax-coach Martin Jol, als NEC jeugdtrainer Arno Artz constateerden deze zomer dat het vooral ontbreekt aan ‘handelingssnelheid’ bij deze voetballers. En dat heeft alles te maken met de gebrekkige coaching van 10 tot 14-jarigen op Curaçao. Jol stelt zelfs dat een 14-jarige dat ook niet meer leert, ook al is hij technisch nog zo goed. Elias’ plan kan dus een ommekeer betekenen, al vallen er op korte termijn niet zoveel wonderen te verwachten in dit traject.

Dionne Pool in gesprek met Dick Drayer (5'47")

dinsdag 26 oktober 2010

43% leerlingen voortgezet onderwijs 'mishandeld'

Op Curaçao heeft 43 procent van de leerlingen van het voortgezet onderwijs ooit een ervaring gehad die gedefinieerd kan worden als een vorm van kindermishandeling. Dat blijkt uit een onderzoek door een huisarts in opleiding aan het Universitair Medisch Centrum Groningen in opdracht van Stichting Kinderbescherming Curaçao.

In het scholierenonderzoek vulden honderden scholieren in de leeftijd tussen elf en zeventien jaar van twaalf verschillende scholen voor voortgezet onderwijs een uitgebreide vragenlijst in. Het onderzoek bestond ook uit interviews onder huisartsen.

Daaruit komt naar voren dat 43 procent van de scholieren minstens één keer een ervaring heeft gehad van fysieke mishandeling, emotionele/psychische mishandeling, seksueel misbruik of verwaarlozing.

Patricia Cronie in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'58")

maandag 25 oktober 2010

Eigen volk eerst

Eigen volk eerst, dat moet de voorzitter van het Curaçaose parlement, Ivar Asjes hebben gedacht toen hij plannen voor zijn allereerste wetsvoorstel lanceerde na het overnemen van de voorzittershamer van het Antilliaanse parlement. Asjes treedt hiermee moeiteloos in de voetsporen van zijn Pueblo Soberano-partijgenoot minister René Rosalia, die de afro-caribische cultuur een prominentere plaats wil geven in de samenleving en bij voorkeur met behulp van wetgeving.

Ivar Asjes heeft voorgesteld om bedrijven te verplichten tenminste 80 procent van hun personeel uit Curacaoënaars te laten bestaan. Wie dat dan zijn? Goede vraag, waar menigeen het antwoord op schuldig zal moeten blijven. Wat hij er zelf mee bedoelt, wordt naarmate je doorvraagt ook steeds onduidelijker.

Asjes is lid van de Pueblo Soberano, een partij die zich los wil maken van Nederland, een zelfstandig Curacao nastreeft en de emancipatie van het eigen afro-caribische volk voorstaat. Hoewel zijn leider, Helmin Wiels benadrukt geen rascist te zijn en ook geen hekel te hebben aan Nederlanders is het voor veel mensen op Curacao duidelijk dat hier bedoeld wordt dat de dominerende rol van de Makamba moet worden teruggedrongen in de samenleving. Met name op cultureel terrein, maar nu dus ook op economisch terrein.

Het begrip Curacaoënaar, of zoals we in het papiaments zeggen: Yu di Korsou, kind van Curacao, is voor Asjes en zijn partij in eerste instantie de Curacaoenaar die op het eiland is geboren of wiens ouders op het eiland zijn geboren. Maar in het kader van deze wet voegt hij er aan toe dat iedereen die hier is gevestigd en die zich met hart en ziel voor Curaçao inzet zich ook mag rekenen tot Yu di Korsou. En dat wordt erg verwarrend: want dan heb je op een paar klaplopers en illegalen na, de hele bevolking te pakken, die met recht kinderen van Curaçao genoemd kunnen worden. En dan is de vraag gerechtvaardigt, waar deze 80-procentswetgeving voor nodig is?

Er heerst bij Pueblo Soberano de stellige overtuiging dat bedrijven illegalen aannemen, omdat die goedkoper zijn dan Curacaoënaars. Maar er is al wetgeving die het in dienst nemen van illegalen strafbaar stelt, dus wat deze wet gaat toevoegen is onduidelijk.

Het echte probleem, zoals velen dit zien, zit erin dat Pueblo Soberano eigenlijk af wil van die makamba’s (witte nederlanders) die alle baantjes inpikken. Maar de partij begrijpt - nu ze in de regering zitten - dat je dat niet zo kan zeggen en dus draait men en draait men.......om uiteindelijk verstrikt te raken in het begrip Yu di Korsou.

Tariq Youssif in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'46")

vrijdag 22 oktober 2010

Toedracht crash Bonaire na een jaar nog steeds niet duidelijk

Vandaag is het precies een jaar geleden dat vlak voor de kust van Bonaire een klein vliegtuigje van DiviDivi-air neerstortte in zee, bij een noodlanding. En precies een jaar na dato zijn er nog veel vragen onbeantwoord en tast men nog steeds in het duister wat de exacte toedracht is van het ongeluk.

Op 22 oktober vorig jaar leek er weinig aan de hand toen tussen Curaçao en Bonaire, ter hoogte van klein Curaçao de rechtermotor uitviel. Vlak na het ongeluk constateerde betrokkenen en ook de media dat de omgekomen piloot, Rober Mansell, een held was. Hij had het toestel zodanig op het water gezet, dat alle 9 passagiers de crash overleefd hadden.

Toch is het nog steeds niet duidelijk waarom de motor uitviel. Van interne bronnen is direct na het ongeluk vernomen dat deze motor net uit de revisie was en nog maar 73 vlieguren op de teller had. Hoe kan deze motor zijn uitgevallen?

Een andere vraag die gesteld werd, is waarom de piloot koos om door te vliegen naar Bonaire? Iedereen weet dat omdraaien bij klein-Curaçao, en terugvliegen verreweg het kortste is. Het kan niet anders dan dat Robert moet hebben gedacht dat Bonaire te halen was. Doorvliegen op één motor is in principe ook mogelijk. Maar was die inschatting van de piloot juist? Was de lading bijvoorbeeld niet te zwaar, zodat het vliegtuig uiteindelijk te snel hoogte verloor en Flamingo-airport op Bonaire nooit heeft kunnen bereiken? Of klopt het gerucht als zou de piloot net terug van vakantie te snel achter de stuurknuppel zijn gekropen?

Hoe het ook zij: Pieter van Vollenhoven van de Onderzoeksraad voor Veiligheid zal uitsluitsel moeten geven.

Dat dit ongeluk nog tot de verbeelding spreekt en de mensen vandaag nog bezighoudt, komt bovenal, omdat – zoals de slachtoffers zelfzeggen, zij een hoofdstuk willen afsluiten. Een aantal van hen heeft nog dagelijks last van het ongeluk en zij hopen dat antwoorden op hun vragen door de Onderzoeksraad hen uiteindelijk rust zal geven.

Sulay Reval in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (7'57")

donderdag 21 oktober 2010

CMg is de afkorting voor de nieuwe munt

Curacao en Sint-Maarten krijgen een nieuwe munt en die gaat CMg heten, de Caribische gulden. Deze munt is net zoals de huidige Nederlands-Antilliaanse gulden gekoppeld aan de Amerikaanse Dollar tegen een koers van 1$ = 1,79 CMg. De gulden blijft dus bestaan, maar krijgt een nieuw jasje, om de verwijzing naar de voormalige Antillen te elimeneren.

De introductie van de nieuwe munt is ietwat laat en zal pas in 2012 in roulatie komen. Reden voor deze late introductie is het feit dat het nog lang onduidelijk was of alle staatkundige veranderingen politiek haalbaar waren en 10-10-10, de datum dat Curacao en St Maarten autonome landen werden binnen het koninkrijk, ook daadwerkelijk gehaald zou worden.

De Nederlandse geldkantoren en banken dachten aanvankelijk dat de Nederlands-antilliaanse gulden geen wettig betaalmiddel meer zou zijn na 10-10-10, maar dat klopt dus niet. Uiteraard kunnen banken besluiten om een bepaalde valuta niet meer in te wisselen, maar dit besluit in Nederland is ietwat prematuur. De oude Antilliaanse gulden blijft uiteraard gelden als wettig betaalmiddel tot het moment van invoeren van de nieuwe munt, in 2012.

De keuze van Curacao en Sint Maarten voor een eigen munt is eigenlijk uit kostenoverweging gedaan, twee centrale banken is nu eenmaal duurder. Maar de keuze om bijvoorbeeld niet op de Dollar over te stappen, zoals de BES eilanden gaan doen per 1 januari aanstaande, is een emotionele keuze. Met een eigen munt en een eigen monetair beleid lijk je tenslotte autonomer, maar het kost wel meer geld.....

Hoe het ook zei: voorlopig zitten we nog even vast aan de Antilliaanse gulden, de NAf en kunnen we vast wennen aan het nieuwe geld, de CMg. En deze letters staan voor: Curacao, Maarten en gulden.

Dione Pool in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (4'31")

dinsdag 12 oktober 2010

Sexueel misbruik Kerk op Curaçao

WILLEMSTAD - Ook op Curaçao hebben priesters kinderen sexueel misbruikt. Dat meldt de Wereldomroep vandaag naar aanleiding van een uitvoerig onderzoek door journalist Robert Chesal. Het bisdom van Curaçao heeft in de jaren zeventig meerdere keren een vliegticket betaald voor pastoors die een kind hadden misbruikt en zo de dans ontsprongen

De Wereldomroep laat één van de slachtoffers, de nu
47-jarige Aldrico Amando Felida aan het woord, die in 1976 is misbruikt door de Colombiaanse pastoor Fabias. Zijn relaas is stuitend en merkwaardig genoeg blijken andere pastoors op de hoogte destijds, maar grepen niet in en maakten de zaak aanhanging bij het bisdom.

Vreemd genoeg stelt de huidige bisschop, mgr. Louis Secco dat hij pas op de hoogte was van dit misbruik in 2008, toen Felida op zijn stoep stond en excuses eisde. Die kreeg hij ook, in de vorm van een brief, die vandaag dus gepubliceerd is (zie foto). Andere priesters, waaronder de onlangs overleden pater Römer waren wel degelijk op de hoogte. Laatstgenoemde
liet hem de kamer zien waar het misbruik had plaatsgevonden en vertelde Felida dat de toenmalige bisschop, Willem Ellis, op de hoogte was geweest en dat Fabias voor zijn overplaatsing naar Jan Doret al eerder misbruik had gepleegd. In Colombia en ook op Curaçao zelf.

Nog merkwaardiger is de reactie van Secco als hem om medewerking in het onderzoek wordt gevraagd:
'Waarom zou ik gebeurtenissen uit het verleden weer naar boven halen? Ik ben geen politieagent, geen advocaat en ook geen rechter.' Voor Felida is de vraag echter een voorzet voor open doel: "omdat die gebeurtenissen mijn leven hebben geruïneerd".

NTR-presentatrice Patricia Cronie in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'44")

maandag 11 oktober 2010

Flashmob verbroedert Curaçao

11 oktober, “the day after”: Curaçao is een autonoom land geworden.
Precies 110 uur voor deze 'day after' heeft een advocatenkantoor in Willemstad de allereerste Curaçaose flashmob georganiseerd op de Oude Markt in Punda.


Het papiamentstalig nummer 'Atardi' werd uitgevoerd, terwijl de menigte verbaasd en verrast toekeek. Flashmob is niet direct een fenomeen dat mensen kennen, en al helemaal niet op de Oude Markt. Deze ‘markt’ is een verzamelplaats van ‘krioyo’-eten, typisch bedoeld voor de eigen bevolking, nieuwsgierig omarmd door buitenlandse toeristen, die de lokale keuken willen leren kennen.

Op deze spot vertolkten in pak geklede advocaten het mooie nummer ‘Atardi’ en het in eerste instantie verwarde publiek pakte dit initiatief op en zong uit volle borst mee.

Met deze flashmob werd een sterk signaal gegeven dat we met al onze verschillen een nieuw land moeten gaan opbouwen.

Vandaag is de eerste dag!

Tarik Yousif in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'18")

donderdag 7 oktober 2010

‘The legend of Buchi Fil’ valt in de prijzen

‘The legend of Buchi Fil’ van regisseur en scenarioschrijver Germán Gruber van Curaçao heeft zondag op het filmfestival van Trinidad en Tobago de prijs van beste korte film in de wacht gesleept. Bij de prijs hoort een cheque van 3.000 dollar.

In totaal deden ongeveer 70 films in verschillende categorieën mee aan het festival, waarvan 21 in de categorie korte films. Het festival duurde van 22 september tot en met 3 oktober en kende inzendingen uit Trinidad & Tobago, St. Lucia, Colombia, Brazilië, de Dominicaanse Republiek en zelfs Engeland. Gruber, die werkzaam is als graphic designer bij de krant El Periodico, keerde maandag terug naar Curaçao.

‘The Legend of Buchi Fil’ is het afstudeerproject van Gruber en drie Antilliaanse studenten van de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht en gaat over het slavernijverleden. Reden voor het maken van deze film is dat er maar weinig bekend is over de slavernij op de Antillen. Met deze film, die zich met name richt op de jeugd, proberen de makers het onderwerp slavernij een gezicht te geven.`

De film is gebaseerd op het gedicht van Pierre Lauffer over de slaaf Buchi Fil. Buchi Fil staat symbool voor de strijd voor onafhankelijkheid en vrijheid. In dit gedicht weigert de trotse slaaf Buchi Fil bij het ochtendappèl te buigen voor zijn meester. De meester wil wraak, zoekt een goed moment om Buchi Fil een afranseling te geven, maar is bang voor de fysieke kracht van de slaaf. Tenslotte weet hij hem toch te vermurwen door Buchi’s geliefde de slavin Mosa Nenate verkopen. Buchi Fil stort zichzelf daarna van de kliffen, waar in de zee zijn roep nog steeds te horen is. Het gedicht dateert al uit 1955.

Dionne Pool in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (5'26")

woensdag 6 oktober 2010

Eerste lancering vanaf Curaçao op 1-1-2014

Gisteren is bekend geworden dat de eerste commerciele ruimtevlucht zal vertrekken op 1 januari 2014, over iets meer dan 3 jaar dus vanaf HATO-Airport Curaçao. Het Nederlandse bedrijf Space Experience Curaçao (SXC) is van plan om dan hun eerste 'Lynx' ruimtevliegtuig de ruimte in te sturen. De plannen zijn gisteren zeer concreet geworden, want SXC heeft een leasecontract getekend met de Amerikaanse leverancier van het beoogde raketvliegtuig.

Hoewel er met raketmotoren gevlogen gaat worden, zal start en landing horizontaal gebeuren, gewoon vanaf de landingsbaan. Daarna steil omhoog tot ver buiten de dampkring.
Curaçao is uitermate geschikt als ruimteport, want het ligt in een tropische zone, dichtbij de evenaar; buiten de orkaanzone; het eiland is goed bereikbaar, mooi weer en vooral een goede toeristische infrastructuur. En dat is van belang voor dit project, want men mikt commercieel toch zwaar op toerisme.

SXC hoopt eind dit jaar al de eerste tickets te kunnen verkopen die 95.000 dollar per stuk zullen gaan kosten. Dus het ligt wel in het wat hogere toeristische segment. Voor dat bedrag ben je dan een klein half uurtje in de ruimte. Samen met een piloot, dus op de voorbank. Overigens is deze prijs al de helft van wat er tot nog toe gangbaar is in deze sector. Concurrent Virgin Galactic's SpaceShipTwo zegt al vanaf volgend jaar te willen vliegen en rekent daarvoor 200,000$ voor een retourtje.

Voordat de eerste toeristen met de Lynx kunnen gaan vliegen, moet de Amerikaanse overheid nog wel toestemming geven. Washington heeft namelijk een flinke vinger in de pap als het gaat om het ontwikkelen van ruimtevaarttechnologie. Vandaar dat ook gekozen is voor een soort leaseconstructie waarbij het Amerikaanse bedrijf verantwoordelijk blijft voor de exploitatie van het ruimtevaartuig.

Bibi Fadlalla in gesprek met Dick Drayer, correspondent voor de NTR op Curaçao (4'22")

dinsdag 5 oktober 2010

Eilandsraad vraagt naar komst Sinterklaas

WILLEMSTAD — Bezorgd Eilandsraadslid Marilyn Alcalá-Wallé heeft vragen gsteld aan het Bestuurscollege over de komst van Sinterklaas op 20 november. Volgens het raadslid zijn er nog zes weken te gaan tot de komst van de goedheilig man en wil zij weten of de Sint nog welkom is.

Alcalá-Wallé stelt in de afgelopen dagen tal van vragen te hebben gekregen van bezorgde burgers die haar vroegen of het Sinterklaasfeest nog wel doorgaat, nu het BC van MFK, PS en MAN hoog inzet op de cultuurdiscussie, waarin alleen maar plaats zou zijn voor Afro-caribische elementen. In een brief aan het Bestuurscollege verwijst het raadslid naar uitspraken van PS-gedeputeerde van Cultuur René Rosalia, waarin hij melding maakt van een tweekoppig monster dat de lokale cultuur zou bedreigen. Het gaat hierbij om de bedreiging door Nederland en Curaçaoënaars die in Nederland hebben gestudeerd.

Curaçao verkeert kennelijk in een identiteitscrisis.

Patricia Cronie in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'17")

maandag 4 oktober 2010

Europese Nederlander heeft vertrouwen in Curaçao

Het weer, de Nederlandse wetten, de taal en de vriendelijkheid van de mensen. Dat maakt Curaçao aantrekkelijk voor Europese Nederlanders om zich er te vestigen. Zeker voor de zogenaamde penshonado’s, de nederlandse gepensioneerden op het eiland. Die zoeken vooral een aangenaam leven.

Curacao is nog steeds aantrekkelijk voor Europese Nederlanders. De politieke veranderingen brengen weliswaar onzekerheid met zich mee -de politiek verhardt zich, net als in Nederland- maar over het geheel genomen kijkt iedereen, dus ook de Europese Nederlander, met nieuwsgierigheid naar wat de toekomst gaat brengen.

De recente bestuurswisseling op Curacao heeft de tegenstellingen op scherp gezet. De politieke machthebbers vinden Nederland te dominant en prijzen de eigen cultuur aan. Toch denken velen dat de soep minder heet gegeten, als opgediend wordt.
De verwachting van veel mensen hier, is dat er uiteindelijk niet veel gaat veranderen wanneer Curaçao autonoom wordt binnen het Koninkrijk.

Enerzijds is dit hoopgevend voor bijvoorbeeld de penshonado’s. Zij hoeven niet bang te zijn dat hun privileges worden afgenomen. Maar voor de minder bedeelden in onze maatschappij is dit natuurlijk geen fijn bericht. Het nieuwe Curacao is toch ook en misschien wel vooral ontworpen om deze groep meer perspectief te bieden. 26.000 gezinnen leven onder of net aan de armoede grens op Curaçao

Als Curacao die mensen geen perspectief kan bieden na 10-10-10, dan is dat koren op de molen voor de politici die nu 'de dominantie van de nederlandse cultuur' aan willen pakken.
En of de penshonado’s dan rustig zitten....., dat staat nog te bezien.

Tarik Yousif in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (6'27")

vrijdag 1 oktober 2010

Saba tevreden met nieuw staatsverband

We zouden haar bijna over het hoofd zien in het Koninkrijk der Nederlanden: het kleinste eiland van de Nederlandse Antillen: Saba. Over negen dagen wordt dit eiland een bijzondere gemeente van Nederland.

Saba telt ongeveer 2000 inwoners en heeft een hoofdstad met een mooie naam: The Bottom! Eén van de invloedrijkste families zijn de Johnsons, sinds jaar en dag zit deze familie in allerlei politieke functies.

Voor de Sabaanse gezaghebber, Jonathan Johnson, verandert er vrij weinig na 10-10-10. In feite is de grootste verandering de burgemeesterketting die tijdens de ceremonie van de ontmanteling van het land om zijn nek wordt gehangen.

Sabanen vinden het over het algemeen jammer dat de Antillen ophouden te bestaan, hoewel ze als enige van de drie bes-eilanden voor toetreding tot Nederland hebben gestemd. Volgens Chris Johnson, gedeputeerde van staatkundige structuur is de economie van het eiland te klein om zelfstandig te kunnen bestaan.

Sulay Reval in gesprek met Antillencorrespondent Dick Drayer (7'25")