zondag 30 september 2007

Achter je oren krabben....

Had ik het vrijdag over - wijlen - Japie en onze traplopende Henkie, voor ons huis - in de tuin - hebben we wel een heel bijzonder huisdier: Crabbie, onze huiskrab!

Nu zou je denken dat krabben alleen maar bij of in de zee leven, maar niets is minder waar. In onze tuin, net voor de beerput (ja, naast de bananenboom) is het zo vochtig dat Crabbie er genoegen mee neemt....
Deze krab meet zo'n 15 centimeter van schaar naar poot! Wist je dat krabben één van de weinige - door onze lieve heer geschapen - dieren is, die niet symmetrisch is?

Klik op Reacties hieronder en doe een gok waarom!
Voor de inzending met het goeie antwoord ligt een bon voor een gratis weekendverblijf bij ons thuis te wachten....

Onze huiskrab is overigens niet de grootste die wij kennen. In Livingstone kregen wij eens bezoek van onderstaand exemplaar:


Deze jongen (of meisje) meet een hele 30x30cm tegel, zoals je ziet!
Ik heb Jonathan nog nooit zo horen gillen.......

Daar kun je in de Photoshop trouwens aardige dingen mee doen. Onderstaand zie je dat Mike, van Zanzibar - ons beach-restaurant om de hoek - niet alleen polar of amstel bright serveert:


Je ziet, Jonathan went snel.

zaterdag 29 september 2007

Gratis SMS-en....

Er is op de Antillen een gratis SMS service (van UTS - de lokale KPN) waarmee je SMS berichten naar een Antilliaanse mobiele gebruiker kan sturen: http://www.hepa.an/!

Wij gebruiken hem uitvoerig op Curaçao. En nu vroegen Aysheline en ik ons af of deze service ook gebruikt kan worden vanuit Nederland. Probeer het eens. Het kost niets, je moet wel even je naam in het berichtje zetten, want anders heb ik geen afzender....

Weblogs op de radio...

Vandaag praat Alexander Isings op Z86 radio in het programma "Papiadigital" over blogs uit of over Curaçao.

Het programma is te beluisteren op AM 860 (ja, die band wordt hier nog gebruikt!), van 14:00 to 15:00 uur. In Nederland is dat in de avond van 22.00 tot 23.00.

Uiteraard zocht ik even naar de mogelijkheid om hun uitzendingen via Internet te beluisteren. En die mogelijkheid is er!

Maar nu komt het: ze vragen daar een registratie en 42 euro per drie maanden voor!!!!!! Wat een onzin zeg!!!!!! Dat is nog duurder dan de kijk- en luisterbijdrage van 20 televisie zenders in Nederland. Ik zal jullie de URL niet onthouden:

http://www.z86.an/skucha_live.html

maar ik maak hem met opzet maar niet klikbaar. Wie gaat er zoveel betalen voor radio?

ps.,

ik hoop dat Alexander Isings dit bericht nog voor de uitzending ziet en er melding van maakt.....ze lijken de KPN wel! (zie ook Casaspider, punt 3)

vrijdag 28 september 2007

Japie en Henkie

Het is misschien een afwijking van Jonathan en mij, maar wij zijn gewoon om dieren in de natuur een naam te geven. Meestal mannennamen en meestal eindigent op -ie. Zo hebben we hier in onze tuin een meesje luisterend naar de naam Henkie en een papagaaivisje in zee, die Japie heet.

Naamgeving maakt je meer betrokken bij het individuele dier, om zo maar te zeggen: het schept een band. Henkie komt bijvoorbeeld vaak bij ons in huis naar binnen, op zoek naar broodkruimels en andere lekkernij. Ineens is Henkie niet zomaar een mees, nee-eee. Henkie is een hele bijzondere vogel: hij vliegt namelijk niet naar de zolder, maar neemt de trap! Het is een beetje een raar gezicht, ik geef het toe, maar hij heeft daarmee wel onze harten gestolen. Ons is in dit geval, de mannen in huis, want Aysheline heeft het niet zo op dieren....

Japie is een ander verhaal. Japie heeft namelijk standaard maar 10 seconden te leven. Voordat hij door een grote Pelikaan wordt verorberd. "Ergens in de zee zwemt Japie en hij heeft nog maar 10 seconden te leven....." zo mijmeren wij dan aan het strand. Dit filmpje zegt genoeg:


Zo vlak voor dierendag is het goed om weer eens stil te staan bij eten en gegeten worden. Met een naampje erbij wordt eten al een stuk moeilijker...

donderdag 27 september 2007

Citizen arrest

Normaal gesproken zit ik zo rond een uur of vijf 's middags op de porch, met een polar, een laptop en een rode namiddagzon te werken aan een stukje voor deze weblog. De dag loopt ten einde, de kinderen spelen op straat of op de playstation en Aysheline is onderweg naar huis.

En toen hoorde ik BOEM!! en zag de brievenbus van de buurman door de lucht vliegen. In allerijl fietsten 4 opgeschoten knapen (de taal van onze vader) de straat uit, met de rook nog in de handen.
Mijn overbuurman, een aardige Vlaming met connecties in de Belgische chocolade industrie (een ware vriend dus), kwam ook naar buiten en gezamenlijk zetten wij de achtervolging in onder het motto: die brievenbus is lullig en morgen is het de jouwe.

De jongens fietsten richting de zee, wat ook al niet van slimheid getuigt, tenzij je op een waterfiets zit.

Al snel hadden we dit (witte) gespuis te pakken, dat wil zeggen: ééntje. Hij had de knallers nog in de hand. Op mijn vriendelijke vragen hoe hij heette, waar hij woonde, antwoordde hij:
"dat gaat jouw niets aan"
(de intonatie had veel weg van meneer de Groot uit de Dikvoormekaarshow).

Ik heb hem toen maar het wijze advies gegeven om zo niet te praten tegen de door mij gealarmeerde politie, want
"ze zijn hier niet zoals in Nederland".

Na een paar minuten kwam de politie.

Oom agent liep op onze vandaal af en vroeg hem naar zijn naam. En ja hoor, precies hetzelfde antwoord en dezelfde intonatie als tegen mij.
De vragenstellende brigadier zei toen beslist: "O...., we gaan meteen naar plan B?".
De jongen stamelde nog iets van "wat bedoelt u?",
waarop de agent heel kort en resoluut zei: "dat ga je nog wel voelen...".

Ik had het knulletje (Douwe naar nu bleek) nog zo gewaarschuwd....

Opmerkelijk detail was overigens dat de politie in het papiaments begon en toen meesmuilend constateerde dat onze Douwe na 7 jaar Curaçao nog steeds geen papiamento spreekt.

Afijn. De politie vertrok, met PAB (Passagier aan Boord) en een uurtje later kwamen alle jongetjes met hun ouders aangereden om openlijke excuses aan te bieden. Douwe, leerling van het Vespuccicollege College, bleef stil.

De politie had blijkbaar indruk op hem gemaakt.

Heb je ook wel eens uit de hand gelopen kattekwaad uitgehaald? Met de politie erbij? Reageer!

woensdag 26 september 2007

Je tanden in je huiswerk zetten......

Eén van de nadelen van de basisscholen op Curaçao, in ieder geval op de Römerschool, is dat zelfs de allerkleinsten huiswerk krijgen. Moet ook wel, want de kinderen gaan hier korter naar school dan in Nederland en zitten toch in hetzelfde systeem (funderend onderwijs, en ja: ook hier wordt er lekker op gekankerd!).

Jonathan is een ijverige leerling, die houdt van leren en zijn huiswerk dan ook trouw doet elke dag (heeft-ie van mij, dat begrijp je wel). Daniel daarentegen is vaak en snel afgeleid, heeft moeite om te focussen en begrijpt volgens mij het concept huiswerk nog niet zo goed. In ieder geval handelt hij er niet na.

Dat betekent dus elke dag ingrijpen, begeleiden en overhoren. Zo leren wij ook nog eens wat! Elke middag neemt één van ons de agenda van Daniel door en gaan hem na zijn leersessie daarna overhoren. Vandaag stond de tafel van 5 en van 10 op het programma. Dat wil ik jullie niet onthouden:


Als je net zo goed kan tellen al Daniel, moet de prijsvraag in deze film geen probleem zijn!

dinsdag 25 september 2007

Wil je met pensioen?

Een goede kennis van ons werkte haar hele leven voor de ALM, de voormalige Antilliaanse Luchtvaartmaatschappij. Maar helaas: de met personeel overladen airliner ging bankroet in 2002 en onze kennis moest naarstig op zoek naar nieuw werk. Gelukkig had ze een goed pensioen opgebouwd. De ALM stortte elke maand haar premie in het pensoenfonds van de APNA (Algemeen Pensioenfonds voor de Nederlandse Antillen).

Dacht ze....

De ALM bleek al jaren de geïnde pensioenpremies niet af te dragen. Met als gevolg dat honderden werknemers met lege handen stonden (en nog steeds staan).

Met trillende handjes sloeg ik vandaag de Amigoe open. Daar stond het, op de voorpagina: Eiland* draagt pensioenpremies Apna niet af.

De totale schuld van het eiland aan de Apna bedraagt (tot en met juli 2007) 127,5 miljoen gulden! Met de huidige koers van de euro praten we hier toch al gauw over 53 miljoen euro!

En dan nu de vraag: wordt het pensioen van Aysheline door de overheid afgedragen? Ze werkt immers voor de DOS (Dienst Openbare Scholen). En hoe serieus en structureel is dit probleem? Nog belangrijker: worden deze schulden ook gesaneerd in het kader van het nieuwe Koninkrijksstatuut?

Ik kan de vragen nu nog niet beantwoorden. Maar ik ben ook niet van plan om zolang te wachten als die goede kennis van ons. Eén lichtpuntje: mocht Nederland deze schuld overnemen, dan zal het totale bedrag in de loop van de tijd vanzelf aanzienlijk minder worden: lang leve de sterke Euro!

*Eiland slaat hier op het Eilandsbestuur (we hebben tot 15 december 2008 -zie Overgangsakkoord- ook nog een Landsbestuur).

maandag 24 september 2007

De kwestie Maal (2)

Lees eerst deel 1 van dit verhaal

Het conflict tussen Willy Maal en de Curaçaose overheid is weliswaar van de laatste jaren, maar al in 1970 was er ‘domme’ tegenwerking van de overheid, toen de vader van Willy Maal, Boy Maal het volledige terrein (4000 hectare!) voor 1 miljoen gulden aan de overheid aanbood. De toenmalige leider (en oprichter) van de MAN, Don Martina hield dit echter tegen, want hij wilde niet dat Boy Maal miljonair zou worden. De MAN, nu in de persoon van Cooper, zou 30 jaar later een nog grotere rol gaan spelen in dit verhaal.

In het kort komt het er op neer dat Maal een gedeelte van zijn grond wil ontwikkelen en dat de overheid stelt dat dat niet kan, omdat Oostpunt een conserveringsgebied is. Maal heeft ondertussen een rechtzaak tegen de overheid gewonnen en daar 40 miljoen gulden schadevergoeding uitgehaald. Er lopen nog andere claims met een veelvoud van dit bedrag.

Willy Maal heeft na deze zaak een voorstel gedaan om de toegekende 40 miljoen te verlagen naar 22 miljoen als zijn terrein ontwikkeld zou kunnen worden. Daarnaast zou Maal zijn overige uitstaande claims van meer dan 100 miljoen intrekken.

Zodra Maal echter zelf plannen ontvouwt ter ontwikkeling van zijn gebied, praat de Overheid alleen maar over het conserveringskarakter van het gebied. Het moment dat anderen plannen ontwikkelen is de overheid in de persoon van Cooper of MAN welwillend om de mogelijkheden te onderzoeken. Deze zogenaamde ‘anderen’ zijn vrijwel zonder uitzondering gelieerd aan de MAN van Cooper. Deze konkelt hier dan ook erg opzichtig, zie het ingezonden artikel van Willy Maal in de Amigoe van 18 april jl.

Cooper heeft nu het veld moeten ruimen voor Godett (FOL), en binnen de invloedsfeer van de PAR (grootste partij in de regering) valt er zelfs met de FOL wellicht eerlijke zaken te doen voor Maal. De zojuist benoemde commissie met Mirto Murray (deken van de orde van advokaten), Paul van Leeuwen (Domeinbeheer), Eugene Maurillo (Algemene Juridisce Zaken) en Comenencia (Taxateur) heeft de opdracht gekregen om binnen 4 maanden de slepende kwestie Maal tot een oplossing te brengen. Dat mag op zijn zachts gezegd, ambitieus worden genoemd…

zondag 23 september 2007

Bananen en beerputten

We deden het in Afrika veel: Bananenbomen planten aan het eind van de waterafvoer. Zo werd het restwater goed benut, konden er geen malariamuggenlarven (scrabble: 42 punten!) in het stilstaande water groeien en had je na een jaar lekkere bananen! Dat laatste was overigens niet altijd het geval...

Het einde van de waterafvoer is hier op Curaçao onze beerput, een ingenieus bedacht potje, dat niet naast ons huis, maar in de fundering onder ons huis is gebouwd. Dat moest ook wel, want graven in de grond onder ons huis is welhaast onbegonnen werk: rots, rots en nog eens rots!

Als eindpunt van onze afvoer was het de bedoeling dat de grond het restwater van de bodemloze beerput zou absorberen. Dat laatste gaat in de praktijk wat minder snel dan gedacht, waardoor het water uiteindelijk "uit" de grond naar boven wordt gedrukt en ons moerassig aan staat te staren.

Dat leek ons een niet te handhaven situatie. Niet in de laatste plaats vanwege het almaar afnemende bezoekersaantal op Vista Royal. De eerste oplossing om het afvalwater weg te krijgen, was om de grond 40 centimeter te verhogen. Dat kan ook makkelijk, want de betreffende kant van het huis is 1.80m lager dan de achterkant van het huis. Daar kan dus nog wel wat grond bij. Deze oplossing leek vooralsnog afdoende, maar de aarde rondom de beerput bleef aanmerkelijk donkerder van kleur dan de rest van onze tuin: duidelijk (te) vochtige grond!

En toen kwam ik op het 'Afrikaanse' idee om in die vochtige grond wat bananenbomen te planten. Een plantje van 40 centimeter, voor 25 gulden gekocht bij het tuincentrum, ging de grond in en elke dag checken de jongens en ik de voorspoedige groei van deze mooie plant. En dat onze poep voorspoed brengt, werd snel duidelijk: elke vier á vijf dagen groeit er een blad van 1.20m tot 1.40m lang bij!!!

De banaan is eigenlijk geen boom, maar een grassoort. Als je dichtbij kijkt, zie je dat ook op de manier waarop zij groeit: in de stengel van een net uitgekomen blad, zit de stengel van het nieuwe blad, net als bij gras. Onze 'boom' is nu 2.50m hoog, maar ze kan wel 8m hoog worden. Naast de stam, die als een paddestoel in de grond staat, verschenen deze week drie nieuwe knopjes. Dus behalve in de hoogte gaat ze ook in de breedte verder.
Daniel vindt het overigens maar niets. Er groeit immers nog geen banaan aan de boom. En met zijn (net) 7 jaren is-ie niet makkelijk meer te overtuigen dat het hier om een echte bananenboom gaat. De verwachting - aldus menig kenner - is dat we nog wel een jaartje moeten wachten op een gekromde aarvormige bloemtros.

De bananenboom komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. Omstreeks 650 dook hij, meegebracht door de islamitische veroveraars, op in Palestina en introduceerden de Arabische handelaars haar op hun beurt op het Afrikaanse continent en de Canarische eilanden. Bij het begin van de 15e eeuw vestigden de Portugezen de eerste bananenplantages op de Antillen en in Centraal-Amerika, en pas aan het einde van de 19e eeuw veroverde de banaan Europa, waar zij nu één van de meest geconsumeerde vruchten is.

De grote bananenbladeren zorgen voor een snelle verdamping van water. De locatie bij onze beerput is dan ook niet voor niets de beste locatie in onze tuin!

vrijdag 21 september 2007

Curaçao kalender 2008

Vandaag is officieel de Herfst begonnen. Op Curaçao leeft dat niet echt. Er zijn weliswaar seizoenswisselingen, maar de verschillen zijn zo miniem, dat de gemiddelde Nederlander in de lach schiet bij het woord alleen al.

De maand September begint alweer knap heet te worden en die hitte zal zijn climax beleven in October. IJs en weder dienende...

Om de seizoenswisselingen helemaal te vergeten, heb ik een kalender gefabriceerd en te koop gezet op LULU.COM: klik hier. De kalender heet Curaçao 2008 in plastics en bevat 13 foto's van Curaçao (en Bonaire). hier zie je drie voorbeelden:

Juni 2008: Annabaai in Punda

September 2008: Annabaai

November 2008: Julianabrug

als je alle voorbeelden wilt zien, surf dan naar de website van Aysheline.

Zoals gezegd, deze kalender is te koop via LULU.COM. Ik verdien er niets op, want de full color productiekosten waren al duur genoeg.

Overigens heb ik ook nog andere boeken te koop staan. Kom maar eens kijken in het 'winkeltje'.

Hiep hiep hiep: Daniel is 7!!!!!!!!!

Vandaag is Daniel 7 jaar geworden. Traditiegetrouw begon op 1 September het aftellen ("September is mijn maand, hè pap?) naar vandaag en vanochtend kon hij de felicitaties en kado's in ontvangst nemen. Daarna naar school. Dit keer in eigen kleding, want als je jarig bent, hoef je geen schooluniform aan! Even leek het of de hele klas jarig was, want niemand was in uniform gekleed! (zie foto: let ook op de stoere MTV-pose van Daniel, dat leert-ie van Jonathan). Navraag leerde echter dat vandaag de afsluiting van de Siman di Kultura is en iedereen in vrije, maar traditionele kleding mag komen...... Vanmiddag om 4 uur komen de vriendjes en vriendinnetjes en gaan we spelen op straat in de tuin en als het lukt, met patat op schoot kijken naar Shrek 3. Ondertussen ben ik met Dr. Oetker een verjaardagstaart aan het maken. Hij staat op moment van schrijven in de oven. Daarna 2 uur in de ijskast en dan moet-ie door Daniel versierd gaan worden. 2 uur later: De taart is jammerlijk mislukt. Ik heb de conversie van Fahrenheit ndaar Celsius geloof ik niet helemaal goed uitgevoerd: Dus nu maar snel langs de banketbakker, voordat het feestje begint. Overigens: de zwarte laag heb ik verwijderd voordat ik deze foto nam. Misschien dat ik er met een laag slagroom nog iets van kan maken......... Daniel wilde overigens de kaarsjes op de taart behouden, inclusief de kaarsjes die overbleven in het pakje: "voor als ik 16 wordt papa"!








donderdag 20 september 2007

De kwestie Maal (1)

Wie op de kaart van Curaçao kijkt, ziet al gauw dat het oostelijk gedeelte van het eiland groen en ongerept is: geen wegen, geen bebouwing. Dat moet haast wel een natuurgebied zijn! Dat laatste is in de ogen van een aantal politici dan ook het geval. Ze noemen het een “conserveringsgebied”. Weer anderen, soms zelfs dezelfde “conserveringspolitici” noemen dit gebied “een witte vlek”, een vlek zonder bestemming, waar in principe alles nog mogelijk is…

De eigenaar van dit immense gebied, dat bijna 11% van heel Curaçao bestrijkt, heet Willy Maal. Zijn landhuis, Klein Sint Joris, is één van de laatste landhuizen op het eiland dat nog bewoond wordt door een private familie. Willy Maal Jr. is net zo oud als ik, het verschil tussen ons zit hem in de vierkante meters.

De 4400 hectare wordt ook wel Oostpunt genoemd en het meest oostelijke puntje daarvan heet Punt Kanon. Het is het enige (natuur)gebied op Curaçao dat zich over de hele breedte van het eiland (van de noord- tot de zuidkust) uitstrekt. Het is ook een gebied dat zich kenmerkt door de ongereptheid van de natuur en een zeer rijke flora en fauna. Diverse zeldzame planten- en boomsoorten en veel zeldzame en bedreigde diersoorten komen hier nog voor.
Het landhuis van de familie Waal, neergezet door de West Indische Compagnie, werd al in 1635 gebouwd, de familie Maal (een familie van leger officieren) arriveerde tegen het eind van de 18e eeuw op het eiland en het was de grootvader van Willy, Willy Sr. genaamd, die door zijn betrokkenheid in de Fosfaat mijnindustrie, de familie zijn voorspoed gaf.

Maar de voorspoed is relatief.

Willy Jr. en de overheid van Curaçao hebben een langlopende ruzie met elkaar. Deze ruzie wordt ook wel aangeduid als de “kwestie Maal” en gaat over de bestemming van de witte vlek. Deze week werd bekend dat de nieuwe regering van Emily toch graag een oplossing ziet en heeft daartoe (alweer) een commissie benoemd.

-- volgende week meer --

woensdag 19 september 2007

De Troonrede (2)

zie ook het bericht van gisteren.
Einde ontwikkelingshulp, zoals gisteren gemeld heeft inderdaad voor wat beroering gezorgd. Minister van Financiën, Mevrouw de Lannooy (in de volkmond 'Zus' genoemd) zegt niet op de hoogte te zijn gebracht/gesteld van de eindigheid aan de samenwerkingsmiddelen, zoals is opgenomen in de Miljoenennota 2008.

Ik ben benieuwd hoe de Eilandsraad hier op gaat reageren. Traditiegetrouw zijn er twee stromingen te herkennen in de politiek van Curaçao: de stroming die het minder op heeft met Nederland, behalve als het over geld ontvangen gaat. Deze stroming zie je bijvoorbeeld bij de MAN van Cooper en de FOL van Godett. En de andere stroming, bijvoorbeeld de regerende PAR, die hecht aan een sterkere en duidelijke band met Nederland.

Voor het overige, zo geeft Lannooy aan, zitten er geen verrassingen in de Miljoenennota.

-wordt vervolgd-

Siman di Kultura

We zijn weer iets aan het vieren op Curaçao: Siman di Kultura, Cultuurweek. Sinds vier jaar viert Curaçao, op aangeven van het Department van Cultuur (Kas di Kultura) de week van de cultuur onder de slogan "Lanta bo kara i biba bo kultura*". De bedoeling van deze week is om 'onze kinderen' iets van de culturele erfenis van Curaçao mee te geven. De hele week worden er activiteiten ontplooit op cultureel gebied. Het programma is hier te downloaden.

Vandaag is ook de school van Aysheline aan de beurt. Ter gelegenheid diende zij zich op traditionele wijze te kleden.
Maar hoe doe je dat? In Nederland heb je tenslotte ook geen klompen en een Zeeuws meisje in de kast hangen....
Niet getreurd: die mooie dress die ik ooit uit Ivoorkust heb meegenomen komt wel van pas. een beetje zot weliswaar: alsof je op een Nederlandse Cultuurweek lederhösen uit de Alpen gaat dragen.

Toegegeven: het staat haar fantastisch (en een stuk aantrekkelijker dan een paar lederhosen) en met enig redenatie kun je via de slavenhandel aan de Goudkust nog wel een band leggen tussen de klederdracht van Afrika en de Cultuurweek op Curaçao.

Wat de jongens op de Römerschool gaan doen deze week is mij nog niet bekend. De zojuist geopende website leek mij het aangewezen middel om geïnformeerd te worden, maar geen woord over de cultuurweek van dit jaar. 2006 wordt wel vermeld en de foto's nodigen uit tot feest.

* kijk met opgeheven gezicht en (be)leef je cultuur!

dinsdag 18 september 2007

De Troonrede (1)

Het is ons uiteraard ook niet ontgaan: de Troonrede en de miljoenennota! Leuk detail is dat de troonrede in versimpelde vorm in het Nederlands door de WereldOmroep wordt uitgezonden (zouden wij Nederlanders in den vreemde het anders niet begrijpen?), maar helemaal bijzonder is dat de troonrede ook in het Papiamento wordt uitgezonden. Mocht je tijd en zin hebben: http://download.omroep.nl/rnw/smac/cms/car_troonrede_papiaments_20070918_44_1kHz.mp3 (het is alsof onze koningin alle talen van het Koninkrijk spreekt!!)

* Ik begrijp niets van deze tekst, wie heeft deze waanzin geschreven? ** Uw uitspraak heeft nog wat werk nodig...

En wat heeft de Troonrede in petto voor de Antillen?

Uiteraard is Beatrix dankbaar voor het feit dat alle eilanden zich hebben aangesloten bij het proces van staatkundige hervorming. Zoals bekend is dissident Curaçao op tijd "ten halve gekeerd" en is het destructieve pad van "ten hele gedwaald" verlaten (zie slotakkoord).

Op 15 december 2008 moet de nieuwe status ingaan en daarvoor is 154,8 miljoen euro uitgetrokken.

In navolging van Aruba zal Nederland haar steun in dit proces langzaam afbouwen. 'Einde ontwikkelingshulp' heet dat. Moet voor Wilders c.s. toch een aardig compromis zijn rondom het thema Ontwikkelingshulp....
Voor de schuldsanering (één van de belangrijkste onderwerpen in de nieuwe staatkundige verhoudingen) is bij de voorjaarsnota van 2007 reeds 2,2 miljard (!) euro gereserveerd.

Voorts zijn de volgende reserveringen opgenomen (46,2 miljoen euro):

1. In de periode 2007-2009 wordt 15 miljoen euro gebruikt om een inhaalslag te financieren voor het beroepsonderwijs in de Nederlandse Antillen;
2. Voor rechtshandhaving is 6,5 miljoen euro gereserveerd;
3. 8 Miljoen euro om het achterstallige onderhoud aan de monumenten op alle eilanden van de Nederlandse Antillen weg te werken (gespreid over vier jaar).
4. Er is op jaarbasis een bedrag van 15 miljoen euro gereserveerd voor de kustwacht om een eigen luchtverkenningcapaciteit te ontwikkelen.

Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat Nederland met deze reserveringen voornamelijk aan zichzelf denkt. Maar evengoed zal het geld welbesteed zijn.

Morgen hopenlijk wat reacties vanuit de politiek....

maandag 17 september 2007

Casaspider.....is gone

Een weblog heeft iets voyeuristisch, wellicht pornografisch. Je kijkt via een venster naar de wereld van een ander. soms ken je die ander, maar vaak ook niet. Ken je de schrijver, dan blijf je vanuit een persoonlijke binding meelezen/kijken en ken je de ander niet, dan vergeet je de weblog wellicht snel. Er is immers geen persoonlijk raakvlak.

Er bestaat één weblog van een onbekende (uit Curaçao), die ik hier apart wil benoemen: de weblog van Casaspider, "El Hombre de tu vida"!

Toen wij net aankwamen op Curaçao stuitte ik op deze weblog. Casaspider schreef (o.a) over Jacob Gelt Dekker, de Antilliaanse politiek en zijn gezinsleven. Dat laatste boeide me in eerste instantie niet zo, maar zijn politieke analyses en studies waren - zeker voor een nieuwkomer als ik - bereïnteressant....
En dat niet alleen: Peter (want zo heet Casaspider) kan ook nog zeer onderhoudend schrijven, met een goed gevoel voor humor en altijd, elke dag. En ik ben niet de enige die dat kan waarderen, getuige de vele hits en reacties die hij elke dag op zijn weblog vergaart!

Naarmate de tijd vorderde las ik ook zijn familiebeslommeringen en meer persoonlijke verhalen. Ik vroeg mij af hoelang het zou duren, op een klein eiland als Curaçao, om een wildvreemde te ontmoeten. Een persoon en zijn familie, die je alleen maar kent van foto's op zijn weblog. Ik schatte in, dat dat niet zo lang moest gaan duren, want zelfs op de top van de Christoffelberg kwam ik onlangs bekenden tegen!

Maar dat viel tegen.

Geen spoor van deze mysterieuze BA-er (Bekende Antilliaan). Gek, want als ik de foto's bij zijn artikelen zag, besefte ik dat we elkaar soms op een haar na hadden gemist.

In juni van dit jaar gebeurde er echter iets, waardoor ik mijn kansen op een ontmoeting zag stijgen: Peter brak zijn pols en moest een aantal weken in het gips. Een 40-er, makamba, grijs haar, groot en met gips om zijn linkerarm. Dit moet lukken! Groot was echter mijn teleurstelling. Hoe ik ook rondkeek, geen gipsenarm en dus ook geen Casaspider.
Ik had natuurlijk beter kunnen weten, want ook mijn gestolen auto is op dit eiland nooit teruggevonden en die was net zo oud als Casaspider ;-)

Mijn hoop op een toevallige ontmoeting met deze "El Hombre de tu vida" vervloog helemaal toen hij op 5 augustus jl. bijna achteloos op zijn weblog meldde dat hij - na 12 jaar!- stopt op Curaçao en teruggaat naar Nederland.

Langzamerhand probeerde ik te accepteren dat een ontmoeting er niet in zou zitten. Ik legde mij neer bij dit feit en hoopte dat hij - eenmaal in Nederland aangekomen - door zou gaan met schrijven. Want daar was het me eigenlijk om te doen!

Vanmiddag bracht ik Simon en zijn vrouw en zoon naar de airport. Hun twee weken durende verblijf liep ten einde en vanwege de (altijd weer optredende) vertraging van Arkefly hadden we nog wat extra tijd om een pilsje op Hato te drinken. En wie zie ik daar - ook aan een pilsje - met vrouw en kinderen zitten: Casaspider!

Blijkt hij juist vandaag terug te gaan naar Nederland! En heb ik de laatste mogelijkheid om hem te ontmoeten verzilverd!

Moraal van dit verhaal: geef niet op en geloof in toeval...

Casaspider, als je dit mocht lezen: heel veel success in Nederland en blijf schrijven! Ik heb vaak dankbaar gebruik gemaakt van je politieke kennis en analyses. Ik zal ze missen (althans voor wat betreft de Antilliaanse politiek). Wellicht dat ik, zoals je zelf suggereerde, het 'stokje' over kan nemen. Ik zal mijn best doen.

zaterdag 15 september 2007

Internet....!!!!!!!!!!!!!!!!

Het heeft even geduurd, maar sinds deze week horen wij weer bij de wereld: we hebben een breedband Internet ADHD verbinding. De benaming is niet helemaal juist, maar gezien de kwaliteit van de geleverde diensten, geniet deze afkorting een sterkere voorkeur dan ADSL.....
Voor het astronomische bedrag van 125 Nafl (50 euro) per maan hebben we nu een 1Mb verbinding! Dat is pakweg 20 keer sneller dan een modem en 8 keer langzamer dan wat wij in Zaandam hadden voor 19 euro.

Ik heb er meteen een wireless router achter geplaatst, zodat we nu vanuit het hele huis en de tuin kunnen mailen en surfen. Wat een verademing! en wat zijn we in 10 jaar tijd afhankelijk geworden van dit spul!

Voor jullie betekent het dat we nu echt kunnen Skypen en MSN-en. Mocht je onze adressen nog niet hebben, zoek dan als volgt*:

Skype
zoek op: ayshelinesprang voor haar skype en dickdedeur voor de mijne;

MSN
zelfde naamgeving, maar dan als hotmail account.

* ik kan hier de echte gegevens niet zetten, want dan krijg ik ook ongenode gasten...

Kokende motor....

Van de week was ik op weg naar de UNA, de Universiteit van de Nederlandse Antillen. Soillicitatiegesprek. Ik had, achteraf gelukkig, ruim de tijd genomen om de atmosfeer van de Universiteit op te kunnen snuiven.....

Gelukkig - achteraf - want onderweg begon de temperatuurmeter van de auto gevaarlijk op te lopen. Uiteraard gestopt, want het borrelde aardig onder de motorkap. Ik had een week terug ook al gezien dat de temperatuur af en toe opliep, maar dat herstelde zichzelf eigenlijk vrij snel. Nu dus niet meer.
Er zat niets anders op dan een sleepwagen te bestellen en Dennis te vragen om me even bij de UNA af te zetten. Ik was op tijd voor het gesprek, weliswaar ten koste van mijn plan om de atmosfeer van de Universiteit te proeven.

Mijn auto is er niet best aan toe. De koppakking lekte en de cylinderheads moeten opnieuw gepolijst worden. Een dure, tijdrovende reparatie...

En de UNA? Hopenlijk volgende week uitslag!

donderdag 13 september 2007

Een dagje vissen op zee.....

Al maanden geleden had Simon mij gevraagd of we ook konden gaan zeevissen als hij hier met gezin op vakantie zou komen.

Simon is een goede vriend van me uit Nederland.

Ik ben zelf een liefhebber van vissen, al is het alleen maar omdat er een kratje bier naast je hengel staat! Een hele dag naar een dobber staren kan onder die voorwaarde een aardige compensatie opleveren....

Gisteren was het dan eindelijk zover. Samen met Dennis, zijn nieuwe opgelapte trailer, boot en Simon kozen we het ruime sop van het Spaanse water om koers te zetten naar de vistuin van Curaçao!

Maar helaas: waar een reguliere regenbui over het algemeen nog geen 15 minuten in beslag neemt op dit eiland, besloot een tropical wave met bijna hollandse drammerigheid de hele ochtend zijn water over Curaçao te lozen!!!
Dennis, normaal gesproken de voorzichtigheid zelve, besloot het er toch maar op te wagen, maar tegen zoveel nattigheid is ook hij niet bestand. Doorweekt werden we (Dennis boot heeft (nog) geen kajuit) en de vis? Massaal afwezig. Biertje? We hebben er één geprobeerd, maar ook dat kon het tij niet keren.... Later kregen we door dat deze tropical wave meer schade had toegebracht dan de orkaan Felix vorige week. Bomen werden ontworteld, zendmasten vielen om en daken vlogen door de lucht. Ik zit nu droog met een bord erwtensoep op schoot. Leve Unox.

zondag 2 september 2007

Felix (2)....update zondagmorgen

Vannacht om 2 uur begon het letterlijke gedonder. Daniel lag tussen ons in, want hij vond alles al eng voordat het begon.
Jonathan was de avond ervoor al stoer aan het doen. Hij vindt namelijk dat alle Antillianen mietjes zijn als het op regen aankomt: vrijdag had hij moeten schuilen, want er vielen drie spetters regen uit de lucht......en het is waar: de hele school stond onder het afdak, toen ik door de spetters aankwam lopen....

De orkaan Felix kwam langs met 160km/uur, windkrachtje 13, maar heeft volgens mij geen echte schade veroorzaakt. Ook al omdat het'oog' 90km ten noorden van ons langs kwam.

Rond vier uur vannacht hoosde het waanzinnig. Ik kon de auto, die voor de gelegenheid voor op straat was gezet, niet meer zien. Ons huis maakte gelukkig geen water, ook al omdat ik één van de shutter ramen op de noord-oost kant met hout had afgetimmerd.

Het is nu 14.11. Precies 10 uur nadat de regens begonnen en het briest een beetje. De zon is er nog niet, maar er is ook geen regen. We hebben het overleefd.

En Simon en Simone, die morgen twee weken bij ons op vakantie komen, kunnen met gerust hart hun paraplu thuis laten......

zaterdag 1 september 2007

Nieuwe Website Römerschool

Sinds gisteren, 31 augustus, heeft de school van Jonathan & Daniel een website!!!!!
Dat werd uiteraard gevierd met een happy hour: bier en stobá!!!!!

En natuurlijk de website presentatie:

In de cirkeltje zie je onze jongens en hun beste vriendje: Danny. zoon van Dennis en Marla. En als je die twee niet kent, dan kom je maar een keer langs........

Bezoek de website om de jongens iets duidelijker te zien of om de muziek bij het volgende lied te horen:

Petje af voor de Römerschool!!

Refrein:
Klap in de hand
Stamp met de voet
Draai in het rond
Je doet het goed
Speel op gitaar
En de viool
Petje af
voor de Römerschool.

Daag’lijks op de rug een tas
Strevend naar de zesde klas
Kom hier leren
Kom op tijd
Anders heb je lekker spijt.

Refrein

Huiswerk vinden wij de pest
Toch doen wij ons uiterst best
Werkend naar een mooi rapport
Professors zijn wij binnenkort.

Refrein

Veel wordt hier voor ons gedaan
Geen enk’le school kan naast ons staan
Lieve kind’ren
Een leuk’ juffrouw
O Römerschool
Ik hou van jou!

Refrein


Als je de muziek wilt horen, klik dan hier

Tropische storm....orkaan?

Het is rustig op Curaçao (14:37u). De wind is helemaal weg. Wel is de blauwe hemel verdwenen en zien we een zwart, donker wolkendek dreigend overgaan. Stilte voor de storm:

Het is de eerste keer, sinds we hier op Curaçao zijn, dat er zo'n serieuze dreiging boven ons hoofd hangt. Wat te doen?
Opruimen. Zorgen dat er geen losliggend puin de lucht in kan waaien.

-wordt vervolgd-



(Curaçao in het rood)