woensdag 27 juni 2007

Daniel heeft zijn B!!!!!

Vandaag is in meer opzichten een prachtige zonnige dag: Daniel heeft zojuist in de zee voor ons huis zijn B zwemdiploma gehaald!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Het was een volle klas met A en B leerlingen. Nelson, van zwemschool 'de Pelikaan', leidde zijn grut langs de kade van Jan Thiel Beach naar het felbegeerde zwempapiertje. Daniel had zoals gewoonlijk moeite om te focussen. Voor hem is alles spel, dus toen hem gevraagd wer om 50 meter te zwemmen, deed hij alsof hij een dolfijn was, en bracht 45 meter onder water door. Dat was natuurlijk niet de bedoeling......

Naast het behalen van zijn diploma was het voor Jonathan en Daniel vandaag ook nog eens de laatste schooldag. Een jaar is voorbij. Een jaar waarin ze beiden moesten wennen aan nieuwe vrienden en een nieuwe school. Jonathan hoefde vandaag eigenlijk niet naar school, maar hij stond erop om deze laatste dag wel te gaan. Hij heeft het er ongelovelijk naar zijn zin, heeft aardige vrienden (en ook vriendinnen!!) en wil vooralsnog niet terug naar Nederland. Wie had dat durven dromen een jaar geleden!

Vanuit school zijn we meteen richting knikkerwinkel gegaan. Het is hier namelijk knikkertijd en Jonathan houdt van zulke rages.....

Jonathan heeft een geweldig rapport:

Lezen: 7
Schrijven: 6
Rekenen: 8,5
Nederlands: 8
Geschidenis: 9,5
Aardrijkskunde: 9.5
Kennis der Natuur: 9,5
Muziek: 7
Tekenen: 8
Lichamelijke oefening: 8
Handvaardigheid: 6
Verkeer: 9
Papiaments: 7
Gedrag, vlijt en netheid: 8,8,8

Voor allen die mij nog kennen uit mijn Da Costa schooltijd: ik lijk niet op mijn zoon! Alleen de laatste cijfers zijn al een verbeting van 100%...

In ieder geval zijn wij trots dat Jonathan als allochtoon zo goed mee kan komen. De verplichte inburgeringscursus hoeft hij nu niet te doen.

We zijn ook heel trots op zijn 7 voor Papiaments. In een klas, waar iedereen deze taal als moedertaal heeft, is het voor hem in het begin aardig aanpoten geweest. Als je hem nu hoort praten, word ik alleen maar jaloers!

zaterdag 23 juni 2007

Wie regeert? (2)

Daags na de uitspraak van de rechter, waarin gesteld werd dat visitaties van alle cellen op wapens en drugs in alle redelijkheid niet van het Land (=regering) geëist kon worden is een gedetineerde beschoten door medegevangenen. Als reactie kon er ineens wel een algehele visitatie plaatsvinden, waarbij wapens, drugs en mobiele telefoons werden opgespoord. De barakken waar deze spullen gevonden werden, worden bewoond door gedetineerden die in de buitendienst werken. De afgelopen vier jaar zijn zeker drie gedetineerden vermoord. En niet door de bewakers….

De bodyscan, die op proef was om wapens en drugs op te kunnen sporen werd weer weggehaald, want te duur en bovendien, zo was de redenering, konden bewakers deze zaken ook zelf opsporen.

Dus niet.

vrijdag 22 juni 2007

Wie regeert? (1)

Het stond er echt, klein verscholen op pagina 2 van de Amigoe: "Het heeft geen zin om het Land te veroordelen tot iets waar het niet toe in staat is".

Ik las het nog een keer, en nog een keer: ben ik nou zo koppig, of staat er echt? De cipiers van de Bon Futuro gevangenis (Koraal Specht) eisten in een kort geding tegen de staat (het Land) dat op korte termijn alle cellen onderzocht dienden te worden op drugs en wapens (!). Echter: gezien de onderbezetting van de bewaarders, zo oordeelde de rechter, was die eis toch niet redelijk van de gevangenbewaarders. Als klap op de vuurpijl mocht het gevangenispersoneel de proceskosten ook nog eens betalen.

In een filmpje gemaakt door de bewoners van Bon Futuro zelf (met de telefoon) was onlangs te zien dat de eis van het personeel nu niet zo “onredelijk” is, als de rechter ons wil doen geloven. Het filmpje zorgde destijds voor nogal wat opschudding. De gevangenis, zo leek het, werd niet meer gerund door het Land, maar door de bewoners zelf. En daar gaat de rechter in ieder geval geen eind aanmaken.

Wat dat betreft is het buiten de gevangenis muren niet anders als daarbinnen: de straat wordt gerund door de toekomstige bewoners van Bon Futuro en de burgers proberen met behulp van private security of hekken om de wijk, de ongelijke strijd in eigen voordeel te beslissen. Want hulp van het OM zit er helaas niet in. Toen de wielen van de auto van onze buurman onlangs werden gestolen, nam 112, de politie niet eens meer op…

Eén ding in het vonnis van de rechter intrigeert mij wel: hij stelt dat het Land niet in staat is…

En daarin heeft hij, denk ik, gelijk.

-morgen meer-

woensdag 20 juni 2007

Rapportentijd

Vandaag kreeg Daniel zijn eindrapport van klas 1, groep 3. Dit jaar is een heuse mijlpaal bereikt: Daniel kan lezen en schrijven!

Wij zijn natuurlijk erg trots op hem en genieten van zijn pogingen om alles mee te lezen. Het leuk is dat hij van TV en krant in gewoon ABN praat (of wat daar voor door gaat) en dat hij zijn schoolwerk in een onvervalst nederlands-antilliaans accent ten gehore brengt: "zo lezen ze in de klas ook, hoor Papa". Geheel in de lijn van de traditie sputter ik tegen dat zulks niet gepast is en afschuwelijk klinkt, indachtig mijn moeder horend, die vroeger hetzelfde zei over mijn "hilversums" accent. Maak je niet zo druk, dacht ik dan.......(nu weet ik beter!)

Zijn rapport is geweldig. Zelfs voor gedrag en vlijt heeft hij een B. Op zijn Amerikaans dus. Kwam ik vroeger niet mee thuis hoor!

Jonathan krijgt volgende week zijn rapport (in cijfers) en beiden vakantie. Daarna krijgen we tot en met september bezoek van diverse vrienden uit Nederland. We zien er naar uit!

Watergraafsmeer Maffia (1)

Vanmorgen kreeg ik via een goede vriend uit Amerika pagina 24 van de Volkskrant van vandaag in handen:

"Watergraafsmeermaffia splijt Trouw"

Hij stuurde mij het bericht omdat mijn zus Elma Drayer in dit artikel prominent in beeld komt.

Ik voeg dit artikel toe, klik hier. Als je googled op dit onderwerp word je niet veel wijzer. Kennelijk is de tweespalt op een krantenredactie geen dagelijke kost voor andere journalisten. Jan-Pierre Geelen van de Volkskrant brengt daar nu verandering in. Zoals hij enige tijd terug ook aan de wieg stond van een pissed-off Jort Kelder. Ben dus benieuwd hoe de "Maffia uit de Watergraafsmeer" hier op gaat reageren.....

-wordt vervolgd-

maandag 18 juni 2007

Bon Siman....!

Bon siman!

Met deze groet beginnen we elke nieuwe week op Curaçao: goede week! Je mag er zondagavond al mee beginnen, maar dinsdagochtend is het echt te laat. Je antwoordt terug met: equalmente, van hetzelfde en je vervolgt je weg....

Jonathan en ik gaan elke zaterdagochtend naar Papiamentse taalles. Voor Jonathan een echte bezoeking, want erg graag gaat hij niet. Zijn Papiaments gaat overigens wel erg goed. Dat komt denk ik door school, want daar is de onderlinge taal Papiamentu. We boffen met deze school, want de instructietaal is Nederlands, net als het lesmateriaal.

Jonathan's juf, juf Ginta, komt uit Suriname en praat dus ook beter Nederlands dan Papiamentu. Ik heb nogal wat moeite met haar. 25 jaar onderwijsvernieuwing is totaal aan haar voorbij gegaan en haar beeld van kinderen (lui, stout, ondeugend) is niet de mijne. Haar pedagogische inzicht beperkt zich tot 500 keer strafregels schrijven over een keur van onderwerpen. Zo moest Jonathan laatst 500 keer opschrijven: "ik moet mijn schoolwerk laten ondertekenen door mijn ouders". Wij ouders moeten namelijk bewijzen dat wij het werk van de kinderen zien.
Vreemd genoeg adoreert Jonathan haar. Hij geeft haar zelfs gelijk in haar "kindermanagement": 'ja pap, ze is tenminste duidelijk en de kinderen luisteren wel naar haar!'

Juf Ginta's liefde voor mij en die voor de man in het algemeen is ook niet echt hartverwarmend. Komen alle kinderen met vaderdag hun vader met een mooi in elkaar geknutseld kado verwennen, zo niet Jonathan. 'Juf zei dat vaders genoeg aandacht krijgen, dus met vaderdag hoeft het niet'. Ze scoort daarmee ongetwijfeld een punt, maar zadel daar mijn zoon niet mee op!

De ontzegde aandacht kreeg ik uiteindelijk in de kerk die avond. Er was een herdenkingsdienst voor Jurgen (de jongen die onlangs tragisch omkwam) en aan het einde van de dienst moesten alle vaders opstaan en kregen zij een mooi plaatje met tekst in de handen gedrukt. Je begrijpt dat mijn liefde voor de kerk ontegenzeggelijk groeide.....

Daniel had gelukkig wel een kadootje in elkaar gezet op school (zijn juf komt net van de PABO). De hele week moest ik horen waar het kadootje verstopt was en dat ik het niet mocht zoeken. Daniel vindt dit soort verstopperij erg spannend. En ik ook natuurlijk!

Zaterdag stond Aysheline in de finale van een softbaltoernooi. Ze verloren jammerlijk met 5-4, maar het was wel ouderwets gezellig. Er lopen leuke typetjes in haar team (zie foto), die ik onwillekeurig allemaal een bijnaam geef. Zo heb je Gijs Gans. Behalve de snavel lijken haar andere rondingen ook op dit stripfiguur. Hun coach noem ik Dinka. Hij is 2 meter lang, heeft vooruitstaande tanden en lacht veel. Die kwam ik destijds veel tegen in Sudan, vandaar. En dan hebben we natuurlijk
Webu, de achtervanger. Webu is het papiamentse woord voor EI.

Vandaag gaan we de laatste schoolweek in en omdat ik vanaf 1 juli vermoedelijk zonder werk zit, ga ook ik mij opmaken voor de zomervakantie.

Bon siman!

zaterdag 16 juni 2007

Weekend....

Het is vandaag zaterdag, en onze buren houden een afscheidsfeestje voor de kinderen. Zij zijn verleden jaar gekomen, maar hebben de keuze gemaakt om nu al terug te keren. Thom, hun oudste zoon is goed bevriend met Jonathan en Daniel.

Zo is het een gaan en komen van makamba's* hier op het eiland.

Sommigen komen voor het geluk en mooie weer, de meesten omdat een detachering (gecombineerd met het mooie weer) lucratief is. Ellen en Roel, onze buren kunnen beroepsmatig niet aarden in de tandartsenpraktijk waar zij bij zijn aangeschoven. Door de armoede op het eiland is de markt voor tandheelkunde goeddeels gereduceerd tot tandtrekkunde.....
En daar zaten zij niet op te wachten.

Voor Jonathan is zo'n vertrek toch even slikken. Afscheid nemen ligt bij hem - net als bij zijn vader - toch wel gevoelig. Zijn binding aan mensen is heel sterk. Veel sterker dan bij Daniel.

Het huurhuis van Roel en Ellen gaat nu in de vakantiehuur. Naar verluidt hebben we met Kerst en Oud & Nieuw Jantje Smit als buurman. Laten wij nou net van plan zijn om de jaarwisseling in Nederland te vieren...

Vanmiddag staat Aysheline weer in de finale van een softbaltoernooi. Zij hebben vanochtend de kampioen van het vorige toernooi verslagen. Elma en Emilia weten hoe sfeervol zo'n toernooi kan zijn (zie ook hier). Dus ik ga vanmiddag even kijken.

Vanavond een housewarming party bij Reinoud. Hij is een gepensioneerde psycholoog en oud-collega van Artsen zonder Grenzen. Ik ben met hem bezig om iets op het gebied van Trauma Hulpverlening te organiseren op Curaçao. In samenwerking met www.doenbv.nl

En dan nadert ook al weer het einde van mijn dienstverband bij de Belastingen, 1 juli. Vanwege bezuinigingen willen ze met mij op uurbasis-tarief door ipv een arbeidscontract. Dat gaat ze nog meer geld kosten volgens mij....

Ik ben volop aan het solliciteren. Van de week bij het NAAM. Dit is het Archeologisch Antropologisch museum van de Nederlandse Antillen. Ze zoeken iemand om de digitalisering van de collecties ter hand te nemen. De eerste keer dat ik in mijn eigen vak solliciteer. Aan het eind van de maand hoop ik een gesprek te hebben met het "Renaissance Hotel". dit hotel is in aanbouw in Otrabanda en zij zoeken een ICT Manager.

En dan heb ik nog wat kleinere opties in de zelfstandigen sfeer. Ik hou jullie op de hoogte!

* makamba = witte nederlander. Geen negatief woord hoor.

vrijdag 15 juni 2007

Crimineel...........

Het is niet de eerste keer, en waarschijnlijk ook niet de laatste keer dat ik hier iets schrijf over de kleine criminaliteit op Curaçao.

Ik heb soms het gevoel dat we hier 10 jaar achterlopen op Nederland. Alle aandacht van Politie en Justitie gaat uit naar de grote criminaliteit (o.a. drugs) en dat waar burgers direct het meeste last van hebben wordt compleet genegeerd!

De foto bij dit artikeltje toont het wielloze vehicle van onze buurman, Guy. Vannacht gebeurd. Zijn auto is zeker niet de mooiste, of de nieuwste in de straat. Hij heeft drie honden op zijn erf lopen, die de hele buurt bij elkaar blaffen, maar vannacht keurig kwispelend een lichtje ophielden voor de dader.

Mijn andere buurman (Cor), heeft alles gezien, de politie gebeld (nam niet op) en uiteindelijk herrie gemaakt om de dief te verjagen. Door deze actie heeft Guy in ieder geval nog 2 wielen over....

Ik denk dat het tijd wordt om actie te gaan ondernemen met de hele buurt. Misschien dat de politiek, het OM en de Politie dan wel willen luisteren.

Als jullie nog andere tips hebben, houd ik mij van harte aanbevolen!

maandag 11 juni 2007

Jacob Gelt Dekker (3)

Het verdient aanbeveling om eerst deel 1 en deel 2 over Jacob Gelt Dekker te lezen.

Op 6 augustus jl. deed Gelt Dekker opnieuw van zich spreken. In een column op luchtvaartnieuws.nl trekt hij van leer tegen de ‘misdadige en incompetente bestuurders’ van dit eiland:

"De criminele leiders van de Curaçaose samenleving hebben aan de bevolking laten zien hoe het moet; de bevolking volgt gedwee in hun misdadige voetsporen. Misdaad tiert welig en breekt al jarenlang wereldrecords. Corruptie is diepgeworteld als deel van de cultuur. De bevolking is slecht opgeleid en wenst daar zelf niets aan te doen door bijscholing. Arbeidsethiek bij velen gaat niet veel verder dan luiheid, domheid en diefstal van alles wat los en vast zit."

Iedereen die curaçao een beetje kent (dus ook Gelt Dekker) weet dat de waarheid in deze vorm verteld nooit geaccepteerd zal worden.. Controversiële zaken bepraat je onderling wel op deze manier, maar niet in de openbaarheid. Toen een journalist laatst foto’s maakte van een afranseling van twee jamaicaanse arrestanten door de politie, besloot zijn redactie om deze foto’s maar niet te plaatsen. Dat zou het imago van Curaçao toch geen goed doen…

Gelt Dekker moet dus een hoger doel voor ogen hebben om zich zo uit te laten. Sommigen houden het echter op frustratie. Zijn voorbeeldige projecten op dit eiland hebben van de overheid nooit die waardering gehad die hij wellicht wilde. Daarnaast zal Gelt Dekker op alle terreinen flink tegengewerkt zijn door diezelfde overheid. Lees zijn andere columns maar op luchtvaart.nl.

Een maand geleden hield Jacob Gelt Dekker een speech voor de Caribbean Hotel & Tourism Investment Conference in het WTC. Ongeveer 400 potentiële buitenlandse investeerders reisden af naar Curaçao om hier bij te zijn. In zijn speech refereerde Gelt Dekker door het tonen van een hakenkruis op het grote presentatiescherm naar de kwestie van 6 augustus 2006 toen verscheidene politici hem tot persona non grata verklaarden.
Hij herhaalde zijn column door Curaçaose politici opnieuw te beschuldigen van corruptie en nepotisme en hij had geen goed woord over voor de duizenden Curaçaose jongeren die niet willen werken maar wel heen en weer reizen tussen Curaçao en Nederland om drugs te smokkelen onder leiding van Hugo Chávez, president van Venezuela.

Curaçao reageerde wederom geschokt en emotioneel op de presentatie. Opnieuw stemmen om hem persona non grata te verklaren. Opvallend is dat er nergens gereageerd wordt op de inhoud, maar voornamelijk op de manier en plaats van optreden.

Ondertussen is de storm weer wat geluwd. Of Gelt Dekker weer terug is op het eiland waag ik te betwijfelen. Het wachten is op zijn volgende kolom, of op de volgende Volkert…

Jacob Gelt Dekker (2)

Dit bericht is een vervolg op deel 1.

Jacob Gelt Dekker is geboren op 22 april 1948 te Oterleek. Hij studeert tandheelkunde in Amsterdam en raakt op ongeveer 18-jarige leeftijd bevriend met de latere advocaat Gerard Spong. Gelt Dekker ontwikkelt zich tot een door de jetset veelgevraagde en succesvolle tandarts doordat hij een van de eersten is die behandelingen met implantaten aanbiedt.

Op 27-jarige leeftijd krijgt hij voor de eerste keer kanker en brengt veel tijd door in Californische ziekenhuizen. In de jaren '80 zet hij wederom als een van de eersten een fitnesscentrum op in Amsterdam: Splash. Zijn eerste grote klapper is de één-uurs fotoservice Super Photo die uiteindelijk 160 filialen omvat. Dit imperium wordt aan Kodak verkocht. Opmerkelijk is dat de onderneming door Jacob Gelt Dekker vrijwel volledig vanaf zijn ziekbed is opgezet en aangestuurd.

Na Super Photo maakt Gelt Dekker het zieltogende Budget Rent a Car gezond en verkoopt het met grote winst. Volgens de Quote-500-lijst bedraagt zijn vermogen 200 miljoen euro. In 1998 bezoekt hij Curaçao waar met name de vervallen wijk Otrabanda indruk op hem maakt. Hij start het project Kurá Hulanda, bestaande uit een museum over het slavernijverleden en een vijf-sterren hotel. Later bouwt hij op Westpunt het luxueuze appartementencomplex Lodge Kurá Hulanda and Beach Club en opent een Dialyse Centrum (2006).

Lees verder in deel 3

zondag 10 juni 2007

10 juni: een bijzondere dag

10 juni is in mijn geheugen gegrift: 32 jaar geleden trouwden Gé en Rinske en kroop To tijdens het diner onder de tafels om een dag later Marque af te leveren. Ik moet er elk jaar aan denken. Toch was ik toen nog maar 12 jaar oud en op weg naar de brugklas van het Comenius College. Elma mocht die zomer auto gaan leren rijden en Suriname werd onafhankelijk. Deze laatste twee feitjes combineer ik er eerlijk gezegd later pas aan, want in die tijd vond ik mijn zus ongetwijfeld stom en van Suriname wist ik helemaal niets. Behalve dan Gwen. Het surinaamse zoontje van een buschauffeur, die dat jaar als eerste neger op de Dacosta school kwam. Zo'n jongetje hadden we nou nog nooit van dichtbij gezien...
De school heeft vrij snel in moeten grijpen met wat regels en voorlichting, want de arme Gwen kon geen pauze houden met 200 medeleerlingen die zijn haar wilde aanraken.

Jaren later (1990) maakte ik het omgekeerde mee in Ethiopië, waar ik als eerste witte in afgelegen streken hele volkstammen achter mij aan sleurde door het dorp. Zoiets hadden ze nog nooit gezien, en ik had toen nog haar, dus daar werd stevig aangetrokken.

Tot zover het private gedeelte. Voor de rest van de wereld betekent 10 juni het einde van de zesdaagse oorlog (1967) en de sterfdag van Ray Charles (2004), Rainer Werner Fassbinder (1982) en Alexander de Grote (323 v Chr.)

Heb jij ook een bijzondere datum, die je voert naar een bijzondere dag? Reageer, dan ga ik er een boek over schrijven....

Jacob Gelt Dekker (1)

Ik had eerder beloofd nog wat over Jacob Gelt Dekker te schrijven. Deze controversiële man uit Nederland doet regelmatig van zich spreken en de gemiddelde Antilliaan op Curaçao ziet hem liever gaan dan komen. Althans volgens menig politicus hier op het eiland. Want het zijn met name deze mensen die hard van leer trekken tegen Jacob. En dat is niet verwonderlijk: Gelt Dekker spuit regelrechte kritiek over de corruptie van de macht hier op Curaçao en doet dan in een vorm die men hier op het eiland (blijkbaar) niet gewend is. Momenteel is Gelt Dekker even weg van het eiland, naar verluid schuilt hij in Miami, maar anderen beweren dat hij zich gewoon koest houdt op Curaçao.
Na de laatste uitbarsting van Gelt Dekker richting de politiek hier en Chavez in Venezuela (zie verderop) en de daarop volgende reactie van het establishment moest ik onwillekeurig denken aan de laatste weken van Fortuyn. Niet dat er een vergelijking tussen hem en Gelt Dekker gemaakt zou kunnen worden, maar er zijn er velen die zijn bloed kunnen drinken. In Nederland was er maar één gek nodig. Hier lopen er meerdere rond…

Wie is Gelt Dekker eigenlijk?

Meer in het volgende deel...

Toerisme op Curaçao

Dat toerisme één van de belangrijkste peilers van de economie van Curaçao is, hoef ik jullie waarschijnlijk niet te vertellen. Alleen al het feit dat velen van jullie geïnformeerd hebben naar een verblijf, bij ons thuis of in één van de vakantieparken naast ons, zegt genoeg.

Wel, het toerisme op Curaçao is de eerste vier maanden van dit jaar opnieuw gestegen. Er kwamen 9,5% meer mensen naar Curaçao. We telden in deze periode ruim 830,000 overnachtingen. Het eiland ontving toeristen uit Zuid-Amerika, het Caraïbisch gebied, de Verenigde Staten en natuurlijk Nederland. De Nederlandse markt groeide ook, 21,7%, waarschijnlijk als gevolg van de sterke Euro en de verruiming van de airlift met Martinair en Arkefly. Vier op de tien toeristen op Curaçao komen uit Nederland.

Echter, de toeristen uit de Verenigde Staten bleven weg: een daling van bijna 9, 1 procent. Hier ligt de iets zwakkere dollar en Nathalie Halloway waarschijnlijk dwars. Maar ook achterblijvende marketing activiteiten in de VS schijnt volgens de CTB (Toerisme Board) debet te zijn.

Als bewoners van dit eiland en zeker hier op Jan Thiel, kijken we ook met zorg naar deze ontwikkeling. Niet vanwege de economische voordelen van Toerisme, werkgelegenheid en gezelligheid op de stranden. Maar naar het achterblijven van een verbetering en verruiming van de benodigde infrastructuur. Werkgelegenheid en gezelligheid zijn particuliere initiatieven, en die floreren wel. Infrastructuur is een overheidstaak, en daar zit dus een probleem….
Nu al staan Aysheline en ik elke werkdag in een file, op weg naar school en werk. Een file die ontstaat door een mengeling van oorzaken: geen scholen (en andere voorzieningen) in nieuwe woonwijken, slecht Openbaar Vervoer, beperkte wegencapaciteit, teveel auto’s. Verzin een reden en hij geldt…..
Voor ons huis, aan de kust, wordt nu een complex met bijna 1000 bedden gebouwd. En de weg ernaar toe, is de weg waar wij naar school en werk gaan.

Desondanks nodigen wij jullie nog steeds van harte uit om langs te komen. Soms kan dat bij ons thuis en anders moet je even een kijkje nemen op de volgende sites:

1. Jan Thiel Livingstone Resort
2. Chogogo Resort
3. Papagayo Resort
4. Blue Parrot

De laatste, Blue Parrot, is een vakantiehuis dat bijna aan onze tuin grenst. Prachtig gelegen, mooi privé zwembad…Geef me een belletje, dan regel ik het verblijf…

maandag 4 juni 2007

Onze Trouwdag

Afgelopen zaterdag, 2 juni, belde mijn moeder om ons te feliciteren met ons 12-jarig huwelijk. Althans dat dacht ik. Meestal is ze er als eerste bij als er gefeliciteerd moet worden. Maar deze keer kwamen er veel verhalen en vragen, maar geen felicitaties. Niet getreurd hoor, maar omdat Aysheline de telefoon als eerste nam, verkeerde ik in de veronderstelling dat mama haar al had gefeliciteerd. Dar bleek dus niet zo te zijn. Vrijwel tegelijktijd een leuk SMS-je van Paul en Lieke, die al klimmend in de Ardenne, hangend aan een rots boven een diepe kloof, ineens aan onze trouwdag dachten....
Ook een leuk mailtje van Agaath & Tjark.

Wij hebben de dag rustig doorgebracht en zijn met de jongens 's avonds uit eten gegaan in 'de Kleine Wereld', een leuk klein restaurantje aan de rand van het Spaanse Water. Zij hebben een groot assortiment Belgische bieren. Zo hou ik mijn huwelijk wel vol hoor....

Overigens: in december hebben we groot feest. 12,5 jaar!! Dat wordt sparen, want jullie zijn allemaal uitgenodigd!

Ter land, ter zee en in de lucht....

Ja, je leest het goed! Afgelopen weekend was het strand voor 'LionsDive' het toneel van dit spektakelstuk van Nederlandse bodem. In de krant lazen we dat het om 9 uur in de ochtend zou aanvangen, maar toen we om 12 uur aankamen, moest het nog beginnen.....

Recht tegenover de schans troffen we onze buren aan. Ellen en Roel hadden twee prachtige plaatsjes en stoelen vrij gehouden. Zo konden we op de eerste rang 'genieten' van een stukje Nederland. Weinig verheffend, wel erg gezellig. Thom, vriendje van Jonathan en deelnemer nummer 3 was de reden voor de komst van de buren: Thom is hun zoon.

Er waren in totaal zo'n 60 deelnemers, dus pas tegen de avond zat het er op. Enige vertraging ontstond, toen de paal met de bel het halverwege de wedstrijd begaf. Ik vermoed opzet in het spel om de drankomzet drastisch te verhogen.

Het geheel werd rond 8 uur afgesloten met een spetterend vuurwerk.

Jonathan hebben we de hele dag niet gezien: hij houdt van water en maakt snel vriendjes. Daniel is iets huiselijker en wilde zelfs al om 3 uur in de middag naar huis. Dat had niet zozeer te maken met dit spektakel, alswel met het feit dat ik gisteren eindelijk permanente Internet in huis heb geïnstalleerd. Ik ontdekte van de week een zwak draadloos internetsignaal onder het puntje van het dak van ons huis. Dit signaal heb ik nu versterkt en opnieuw draadloos verspreid, waardoor we nu in het hele huis Internet hebben. Jonathan en Daniel wisten niet hoe gauw ze de Play Station los moesten laten om op Internet de chatten (Milan, Tristan) en te spelen. Deze week maar eens kijken hoe stabiel dit signaal is....

We zitten in juni. Traditiegetrouw is dit het begin van het orkaanseizoen. Orkanen komen op de benedenwindse-eilanden gelukkig niet zovaak voor, maar sinds gisteravond - net na het vuurwerk - is het gaan hozen hier op Curaçao. Vannacht ook, vanochtend was het weer droog. 'Hozen' betekent hier: tropisiche regenbuien!

Die regen komt goed van pas, als de wind maar niet mee gaat doen. Gelukkig voor ons, deed-ie gister niet mee.